Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Voorbij de illlusies van film en morfine

(voor Dorrit Weixler (1892 - 1916))

Jij bent geboren op 27 maart 1892 in Berlijn. Jouw jongere zus was de actrice Grete Weixler, geboren in 1900. Jullie opa was een succesvolle acteur in Hongarije en jullie tante was een kunstenares in Wenen. Grete debuteerde als filmactrice in een film van Franz Hofer, 'Fräulein Piccolo' uit 1914, waar jij ook in mee speelde. Grete was ook theateractrice en ze speelde in het Berlijnse Trianon Theater. Jij was met Franz Hofer getrouwd. Hij heette voluit Franz Wygand Wuestenhoefer en hij was op 31 augustus 1882 in Malstatt (nu Saarbrücken) geboren. Hij overleed op 5 mei 1945 in Berlijn. Jij debuteerde in 1911 als Lo in de stille film 'Seine erste Liebe' van Carl Alwin Heinrich Neuss (1879 - 1935), waarin Neuss ook speelde. In 1911 speelde je ook in 'Alwin auf der Hochzeitsreise' van Neuss, die zelf meespeelde. Jij speelde vaak kindachtige, jonge vrouwen met een vleugje humor en Grete speelde meer serieuze rollen. In 1912 speelde jij in 'Fräulein Chef' van Fritz Bernhardt, naast Rudolf Del Zopp.

In 1913 begon jij bij Luna Film met de filmregisseur Franz Hofer samen te werken, wat succesvol verliep. In 1913 speelde jij in zeven films; 'Die das Glück Narrt' van Fritz Bernhardt, 'Sittendrama aus Berlin W', de komedie 'Das Töpfchen' van Emil Albes, met Stefanie Hantzsch en Hugo Flink, 'Die Königin' von Saba', met Erna Morena (Ernestine Maria Fuchs), die ook filmschrijfster was, 'Das rosa Pantöffelchen' van Franz Hofer, met Anna von Palen, 'Gütertrennung?' van Charles Decroix en 'Der neue Unterpräfekt' van Decroix. In 1914 speelde jij in zes film; de komedie 'Schwitzbas G.M.B.H.' van Decroix, het drama 'Todesrauschen' van Hofer, met Mia Cordes en Frida Richard, het drama 'Heimgekehrt' van Hofer, 'Deutsche Helden' van Hofer, 'Der unsichtbare Zeuge' van Hofer en 'Das Liebesbarometer'. In de komedies speelde jij als tiener grappig, temperamentvol, zelfstandig denkend en vertederend. Jij droeg vaak herkenbare zeemanskledij, een matrozenoutfit.

Jij speelde vaak naast de Joodse acteur Ernst Lubitsch, geboren op 29 januari 1892, en naast Bruno Kastner, in 1890 geboren te Forst. Op zijn 14-de werd Bruno door de Deense filmactrice Asta Nielsen ontdekt en in 1904 debuteerde hij in 'Engelein' van Urban Gad, naast Asta, en in 1916 speelde hij in 'Engeleins Hochzeit'. Tegenover jou speelde hij jouw vurige aanbidder. Van 1918 tot 1924 was Bruno met de actrice Ida Wüst getrouwd. Ida correspondeerde tijdens de Tweede Wereldoorlog met Adolf Hitler. Van 1925 tot 1932 was Bruno met de actrice/zangeres Lisl Tirsch getrouwd. Na zijn carrièredaling werd hij depressief en op 30 juni 1932 heeft hij in Bad Kreuznach zelfdoding gepleegd. Hij heeft zichzelf in een hotelkamer opgehangen. Hij werd 42 jaar en hij is in het Alter Friedhof in Bayreuth begraven.

In 1915 ging jij naar Oliver Film en speelde jij in 'Dorrit's Chauffeur', 'Dorrits Eheglück', 'Dorrit bekommt 'ne Lebensstellung' en 'Dorittchens Vergnügungsreise', met Bruno Kastner, Alice Hechy en Emmy Wyda. Door jouw succes werden er filmtitels met jouw naam bedacht. In 1915 speelde jij in negen films en in 1916 in zes films. Eind mei 1916 was jij in het Neues Schauspielhaus op 5 Nollendorfplatz in Berlijn-Schöneberg, want het was 'Dorrit Weixler Week', een promotiecampagne voor jou. Jij was voor het eerst podiumactrice. Jij deed komische schetsen en dansen. Tijdens een dans ben jij op het podium ingestort en werd de show gestopt. Men opperde dat jij stress of een neurologische kwaal had. Een nieuwe film moest worden afgebroken. Jij kreeg morfine, waar jij aan verslaafd raakte. In 1917 speelde jij alleen in de korte film 'Gütertrennung'. Voor de rust en het herstel ging jij naar een sanatorium in Berlijn. Op 30 november 1916 pleegde jij zelfdoding door jezelf in het Berlijnse sanatorium op te hangen. Jij werd 24 jaar en jij bent in het Südwestkirchhof aan de Bahnhofstrasse/Rudolf-Breitscheid-Platz in Stahnsdorf begraven. Dat kerkhof werd in 1909 geopend.

Grete speelde in 1921 als laatste in 'Die Brillantenmieze' en 'Das Gasthaus von Chicago'. In mei 1912 ben jij met een grote hoed met twee grote veren gefotografeerd. Die foto verscheen in het wekelijkse, geïllustreerde tijdschrift 'Die Dame', wat van 1911 tot 1943 verscheen. Rond 1916 ben jij in Berlijn door Nicola Perscheid gefotografeerd. Je draagt een prachtige, elegante jurk, terwijl jij op een stoelleuning zit. Deze foto verscheen in augustus 1916 in 'Die Dame'. Maar Nicola maakte ook een foto van jou, terwijl jij naast de stoel staat en met jouw rechterhand jouw parelsnoer aanraakt. En een foto in een andere jurk en naast een vaas. Jouw laatste film was de komedie 'Die Liebe höret nimmer auf', naast Lotte Erol, Erna Morena en Mary Scheller. De Joodse Wilhelm Willinger fotografeerde jou in Berlijn, o.a. met een Franse buldog. Je bent ook door de Joodse Alexander Binder (1888 - 1929) en de Joodse Karl Schenker gefotografeerd.

Schrijver: Joanan Rutgers
21 juli 2021


Geplaatst in de categorie: idool

5.0 met 2 stemmen 50



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)