Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Ben jij door president Thomas Woodrow Wilson vermoord?

(voor Florence La Badie (1888 - 1917))

Jij bent geboren als Florence Russ op 27 april 1888 in NYC. Jouw moeder was Marie Lynch Chester en jouw vader was Horace Blancard. Jouw vader overleed in 1890 en jouw moeder kon jouw niet verzorgen. Jij werd op jouw derde door Joseph E. en Amanda J. La Badie uit Montreal geadopteerd. Joseph was een advocaat. Jij ging in NYC naar school en in het klooster van Notre Dame op 2146, place de Dublin in Montreal. Op jouw 8-ste trad jij voor het eerst op en was de Ierse zanger/Broadway-acteur Chauncey Olcott onder de indruk van jouw scherpe geheugen. Op jouw 10-de was jij een briljant piano-wonderkind en speelde jij met het Philadelphia Orchestra. Op jouw 15-de ging jij na het overlijden van jouw adoptievader met jouw adoptiemoeder naar New York. Als fotomodel verscheen jij op magazinecovers en werd jij o.a. door de beroemde glamourfotograaf Alfred Cheney Johnston gefotografeerd. Begin 1908 kreeg jij een kleine rol in een toneelstuk. Daarna speelde jij twee jaar met een reisgezelschap op diverse plekken in Oost-Amerika.

Jij ontmoette de jonge, Canadese actrice Mary Pickford, die jou voorstelde om filmactrice te worden. In 1909 ging jij op uitnodiging van jouw vriendin Mary Pickford naar de Biograph Studios in Manhattan om naar het maken van een film te kijken. Jij kreeg een improvisatierol en een uitnodiging voor een volgende film. Jij speelde in diverse films van David Wark Griffith. In 1909 debuteerde jij in 'The Politician's Love Story' van Griffith, met Marion Leonard, Linda Arvidson en Florence Lawrence (Annie Bridgwood), die op haar 52-ste met mierengif zelfdoding pleegde. In 1909 speelde jij in 7 films, ook in 'The Salvation Army Lass', met Florence Lawrence in de hoofdrol en met Florence Baker, die op haar 21-ste door een longontsteking overleed. Jij speelde vaak samen met Mary Pickford en met haar zus Lottie Pickford, die op haar 41-ste door een hartaanval overleed. In 1910 speelde jij in 5 films en in 1911 in maar liefst 35 films. In 1911 werd jij door Edwin Thanhouser van de Thanhouser Company in New Rochelle ingehuurd. Edwin was getrouwd met de actrice Gertrude Homan. Jij was de belangrijkste actrice van het filmbedrijf Thanhouser Company. In 'The Diamond Star' speelde jij naast Mabel Normand, die op haar 37-ste door tuberculose overleed.

In 'The Primal Call' speelde jij naast de wonderschone Kate Toncray, Marguerite Marsh, die op haar 37-ste door een longontsteking overleed, en Joseph Graybill, die op zijn 26-ste door een hersenvliesontsteking overleed. In 'David Copperfield' speelde jij met Flora Foster, die op 21 september 1914 overleed en 16 jaar werd. In 'Cinderella' speelde je de hoofdrol en in 1912 speelde je in 'Dr. Jekyll and Mr. Hyde', één van de 43 films in 1912 waarin jij speelde. Jij speelde de hoofdrol in 'Extravagance', 'Flying to Fortune', 'The Girl of the Grove', 'A Love of Long Ago', 'In Blossom Time', 'Ma and Dad', 'The Portrait of the Lady Anne', 'A Star Reborn', 'Undine', 'Miss Robinson Crusoe', 'Mary's Goat', 'Through the Flames', 'Aurora Floyd' en 'The Star of Bethlehem'. Jij was nogal een waaghals, die veel risico's nam en haar eigen stunts uitvoerde, waardoor jij 'Fearless Flo' werd genoemd. Door jouw gevaarlijke stunts was jij vele keren bijna overleden. Je lag eens een half uur buiten westen. Jij had zes honden en een kat. Jij schilderde, beeldhouwde, schreef poëzie, zong en zwom. In 1913 speelde jij in 41 films en vaak in de hoofdrollen. Jij speelde vaak met William Garwood, James Cruze, Riley Chamberlin, die op 24 januari 1917 op zijn 62-ste in New Rochelle overleed, en William Russell, die op zijn 44-ste door een longontsteking overleed. Hij was eerst met de actrice Charlotte Burton getrouwd en daarna met de actrice Helen Ferguson.

In 1913 speelde jij als Imogen de hoofdrol in de eerste verfilming van Shakespeare 'Cymbeline'. In 1914 werden diverse, jonge familieleden en vrienden van jou uit Montreal naar de oorlog in Noord-Frankrijk gebracht. In 1914 speelde jij in 16 films, o.a. met Sidney Bracey, getrouwd met Evelyn Foshay, Nolan Gane, die op 12 februari 1915 door een longontsteking overleed en 22 jaar werd, en Frank Farrington, die op zijn 50-ste is gestikt. Frank was getrouwd met de actrice Daisy Ellen Dawson, met wie hij twee dochters kreeg, de actrices Reenie en Doris Farrington. Jij speelde het blinde meisje Katheleen Moran in 'Adrift in a Great City'. Op 21 augustus 1914 overleed Charles Jackson Hite, de manager/filmproducent van Thanhouser Company, door een auto-ongeluk. Hij werd 38 jaar. Jij was diep geraakt. Veel acteurs verlieten Thanhouser, maar jij bleef Thanhouser trouw, waardoor je met een nieuwe auto werd beloond. Jij hield het succes van Thanhouser gaande. Jij had een seksuele affaire met de Joodse, 18 jaar oudere filmproducent Marcus Loew. Jij las veel boeken, o.a. van de gigantische Charles Dickens, de erudiete William Makepeace Thackeray en de occulte Edward Bulwer-Lytton.

In 1915 speelde jij vaak de hoofdrollen in 22 films. Een jonge soldaat, die in 1915 in de loopgraven aan het front in Frankrijk vocht, maakte daar vele foto's van de verschrikkingen, die hij naar jou stuurde. Jij reisde met die afschuwelijke foto's door Amerika om voor de vreselijke oorlogsgevaren te waarschuwen. Jij was een tijd verloofd met de Cadillac-verkoper Val Hush en daarna met Daniel Carson Goodman, geboren op 24 augustus 1881 in Chicago, een arts en scenarioschrijver. Zijn eerste scenario was 'Sapho' uit 1913, met Florence Roberts in de hoofdrol. Na jouw overlijden was hij van november 1923 tot januari 1925 met de actrice Alma Genevieve Rubens, die aan heroïne en cocaïne verslaafd was. Alma overleed op 21 januari 1931 door een longontsteking en zij werd 33 jaar. In 1916 speelde jij in 9 films, waarvan in 7 de hoofdrol, en in 1917 speelde jij in 5 films de hoofdrol, o.a. in het drama 'Her Life and His'. Vijf dagen voor jouw overlijden maakte jouw echte moeder Marie Russ kenbaar, dat zij jou voor adoptie had afgestaan, maar omdat zij in een psychiatrisch ziekenhuis had gezeten, geloofde men haar niet.

Op 28 augustus 1917 reed jij met Daniel nabij het dorp Ossining, toen de remmen van jouw auto weigerden en de auto van een heuvel stortte en kantelde. Daniel had een gebroken been en gebroken ribben. Jij was uit de auto geslingerd en jij had zeer ernstige verwondingen, zoals een bekkenbreuk. Jij lag ruim zes weken in het ziekenhuis voor jouw leven te vechten. Jij wist dat jij zou overlijden en jij liet jouw vriendin Dr. Grace Caroll komen, een oude schoolvriendin. Zij en jouw adoptiemoeder waren bij jou. Op 13 oktober 1917 ben jij om 1.35 uur overleden door sepsis, bloedvergiftiging. Jij werd 29 jaar en jij bent in de Green-Wood Cemetery in Brooklyn begraven, in een ongemarkeerd graf. Op 27 april 2014 is er een gedenksteen voor jou geplaatst, geregeld door de kleinzoon van Edwin Thanhouser, Ned.

In een gerucht over jouw noodlottige overlijden werd gesproken over de sabotage van jouw remmen, wat niet onmogelijk was. Men beweerde, dat jij door president Thomas Woodrow Wilson was vermoord. Thomas was geboren op 28 december 1856 en dus 32 jaar ouder dan jou. Jij zou zijn minnares zijn geweest en jij was zelfs zwanger van hem. Dit is allemaal nooit kundig onderzocht. De eerste vrouw van Thomas was Ellen Louise Axson, met wie hij 3 kids kreeg; Margaret, Jessie en Eleanor. Ellen overleed op 6 augustus 1914 door de ziekte van Bright en zij werd 54 jaar. Thomas hertrouwde op 18 december 1915 met Edith Bolling. Sommigen beweerden dat Thomas en Edith Ellen vermoord hebben. Dat jij de minnares van Thomas zou zijn geweest, doet denken aan Marilyn Monroe, die de minnares van John F. Kennedy en zijn broer Robert is geweest. De Kennedy's zouden Marilyn hebben vermoord en het op een zelfdoding doen lijken. Dat maakt Marilyn's song 'Happy birthday Mr. President' wel heel erg wrang en tragisch. Het is moeilijk te achterhalen in hoeverre jij contact met Thomas hebt gehad, maar bij politieke topfiguren zijn dit soort misdaden inderdaad niet uit te sluiten. Denk alleen maar aan de vele gifbekers bij de Romeinse heersers.

Schrijver: Joanan Rutgers
15 oktober 2021


Geplaatst in de categorie: idool

5.0 met 1 stemmen 22



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)