Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Alle menselijke contact afgebroken

(voor Sybille Schmitz (1909 - 1955))

Jij bent geboren als Sybille Maria Christina Schmitz op 2 december 1909 in Düren. Jouw vader was een koopman. Op jouw 9-de ging jij naar een Ursulinen-kloosterschool in Lohr/Main. Op jouw 11-de ging jij in Düren voor het eerst naar een theateruitvoering. Vervolgens ging jij naar de Kölner Handelsschule en daarna naar de Schauspielschule in Köln. Daar werd jij gesteund door de biseksuele directrice/actrice Louise Dumont, die met Gustav Lindemann getrouwd was. Ze had relaties met o.a. de actrices Fita Benkhoff, Hanni Hoessrich en Luise Rainer. Ze overleed op 16 mei 1932 in Düsseldorf en ze werd 70 jaar. Na 3 maanden op de Schauspielschule ging jij naar het Deutsches Theater aan de Schumannstrasse 13A in Berlijn, gebouwd in 1850 en vanaf 1904 geleid door de Joodse theaterregisseur Maximilian Goldmann, die vanaf 1918 zo'n 20 jaar in zijn kasteel Leopoldskron in Salzburg woonde. Hij was van 1910 tot 1935 getrouwd met Else Heims, met wie hij 2 kinderen kreeg. Zijn tweede vrouw was de actrice Helene Ottilie Thimig. Bij het Deutsches Theater kreeg je 100 Mark per maand. Je speelde kleine rollen bij de regisseurs Heinz Hilpert, Leo Mittler en Leontine Sagan.

In 1928 debuteerde jij in 'Freie Fahrt', waarin jij een moeder speelde, die door een vroeggeboorte overlijdt. En je speelde een prostituee in 'Polizeibericht Überfall', met Kurt Gerson, die op 28 oktober 1944 in Auschwitz-Birkenau is vermoord, samen met zijn vrouw Olga Meyer, met wie hij 1 kind had. In 1929 speelde jij in 'de dramafilm 'Tagebuch einer Verlorenen', met Louise Brooks in de hoofdrol. In 1932 speelde jij in 'Vampyr' en 'F.P.1 antwortet nicht'. In 1934 speelde jij in 4 films, o.a. in 'Musik im Blut', met de half-Joodse Horst Birr, die op 8 oktober 1943 in Noorwegen zelfdoding pleegde of door de nazi's vermoord is. Hij werd 31 jaar. In 1935 speelde jij in 6 films, o.a. in 'Punks kommt aus Amerika', met Erika Glässmer, die op 21 juli 1959 in Giessen zelfdoding pleegde en 69 jaar werd. In 'Wem die Musik nicht wär', met Ruth Eweler, die op 1 oktober 1947 in Berlin-Steglitz door een overdosis slaappillen overleed en 31 jaar werd. In 'Ich war Jack Mortimer', met Marieluise Claudius, de dochter van de schrijver/hofacteur Erich Claudius en de actrice Lisbeth Reschke. Haar voorvader was de dichter Matthias Claudius (1740 - 1815), getrouwd met Anna Rebekka Behn, met wie hij 12 kinderen kreeg. Marieluise overleed op 2 augustus 1941 door hartfalen in Berlijn en zij werd 29 jaar. In 1935 sta je op het Filmbal op de foto met Harry Piehl.

In 1936 speelde jij in 3 films, de eerste hoofdrol in 'Fährmann Maria' van Frank Bentick Wisbar (1899 - 1967), naast Mimi Thoma, die 'Mamatschi' (Mommy, Buy Me a Pony) zong, wat voor de film 'Schindler's List' is gebruikt. Mimi overleed op 16 mei 1968 in Cologne, totaal vergeten. Zij werd 58 jaar. Zij was de nicht van de schrijver Ludwig Thoma, de minnaar van Kathinka Ganghofer, de vrouw van de schrijver Ludwig Ganghofer, zijn latere vriend. Ludwig was getrouwd met de Filippijnse danseres Marietta di Rigardo, die hem ontrouw was. Daarna was hij smoorverliefd op de getrouwde, Joodse Maidi Liebermann von Wahlendorf, met wie hij tevergeefs probeerde samen te leven. Volgens de biograaf Martin A. Klaus kende Ludwig Adolf Hitler persoonlijk, via de schrijver Dietrich Eckart, vriend en mentor van Hitler. In 'Fährmann Maria' speelde ook Aribert Mog, die op 2 oktober 1941 nabij Nova Trojanova als Wehrmacht-sergeant vermoord is en 37 jaar werd. Jij speelde de hoofdrol in 'Die Leuchter des Kaisers', met Johannes Heesters, en in 'Die Unbekannte' van Wisbar, waarin jouw personage uit wanhoop zelfdoding pleegde. Jij leefde enkele jaren samen met Frank Wisbar, die een alcoholist was en die jouw alcoholisme stimuleerde. Hij had een slechte invloed op jou. In 1938 speelde jij in de komedie 'Die Umwege des schönen Karl' en in het geschiedenisdrama 'Tanz auf dem Vulkan'. In 1940 trouwde jij met de scenarioschrijver Harald G. Petersson. Jullie woonden in Krimml, Oostenrijk, en zijn woning aan de Ludwig-Kirch Platz in Berlijn is gebombardeerd.

In 1940 speelde jij in 'Trenck der Pandur' en in 1941 de hoofdrol in de komedie 'Clarissa' en de hoofdrol in 'Wetterleuchten um Barbara'. Merkwaardig en bizar dat er in de oorlog nog gewoon komedies werden gemaakt. In 1942 speelde jij de hoofdrol in 'Vom Schicksal verweht', in 1943 de hoofdrol in 'Titanic', in 1944 de hoofdrol in de komedie 'Die Hochstaplerin' en in 'Das Leben ruft', in 1947 in 'Zwischen gestern und morgen' en in 1949 de hoofdrol in 'Die letzte Nacht'. In 1950 speelde jij in 4 films, de hoofdrol in 'Sensation im Savoy' en in 'Kronjuwelen'. In 1952 speelde jij in 'Illusie in Moll', met Nadja Tiller (1929, Wenen), in 1954 in 'Das Haus an der Küste', waarin jouw personage als laatste wanhoopsdaad zelfdoding pleegde, en in 1955 in de tv-komedie 'Heute Nacht in Samarkand'. Jij bent nooit officieel goedgekeurd door de Reichsfilmkammer en jij had een gespannen relatie met Joseph Goebbels, al was je in de jaren 30 nog een favoriet van hem. Door jouw absoluut niet-Arische uiterlijk kreeg jij rollen als femme-fatales of problematische, buitenlandse vrouwen. Kort na de Tweede Wereldoorlog zijn Harald en jij gescheiden, maar in de herfst van 1945 zijn jullie in Hamburg herenigd en gingen jullie samenwerken. Jij werd door de Duitse filmwereld systematisch vermeden, omdat jij tijdens het Derde Rijk continu werkte. Jij kon moeilijk rollen krijgen, alleen enkele bijrollen. Jij gebruikte alcohol en drugs. Jij was depressief en jij deed diverse pogingen tot zelfdoding. Jij zat in een psychiatrisch ziekenhuis en jij had heel veel affaires met mannen en vrouwen.

Jij had rood haar en jij verzamelde parfums en oude munten. Jij zwom en roeide graag, al was je niet echt sportief en was zonnebaden jouw lievelingssport. Actrices als Hildegard Knef namen jouw (hoofd)rollen over en jouw naam verdween naar de achtergrond. Harald kon jouw biseksualiteit en alcoholisme niet accepteren en er volgde een definitieve scheiding. Jij ging bij de arts Ursula Moritz wonen, jouw onderverhuurster op de Karl-Theodor-Strasse 15 in München. Jouw huishoudster was Klara Schweikhardt. Ursula verkocht heel veel morfine aan jou, voor 100 keer de normale prijs. Zij hield jou gedrogeerd. Jij moest geld lenen van jouw nicht Christel Jacobs en jij hebt jouw sieraden, bont en tapijten naar een pandjeshuis gebracht. Op 13 april 1955 pleegde jij in een ziekenhuis in München om 8.45 uur zelfdoding met een overdosis slaappillen. Jij werd 45 jaar en jij bent in de Ostfriedhof München begraven. Bij de begrafenis waren o.a. Winifred Maria Eveline Markus, Erich Pommer, Olga Chekhova en Rudolf Vogel aanwezig. Jij liet een afscheidsbriefje voor Ursula achter:

'Liebe Ursula, bitte verzeih, dass ich Dir diese Unannehmlichkeiten mache. Ich hoffe, es klappt - einmal müssen wir alle sterben, und warum soll es nicht jetzt sein. - Ich habe mich so bemüht, wieder Anschluss zu finden, aber man kann mich nicht verwenden. Alles Liebe, Deine Sybille'

In 1982 verscheen 'Die Sehnsucht der Veronika Voss' van Rainer Werner Fassbinder, losjes gebaseerd op jouw carrière. In 2000 verscheen de documentaire 'Tanz mit dem Tod: Der UFA-Star Sybille Schmitz'.

Schrijver: Sir Joanan Rutgers
13 januari 2022


Geplaatst in de categorie: idool

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)