Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Als een gebroken pop in de steek gelaten

(voor Christine Chubbuck (1944 - 1974))

Jij bent geboren op 24 augustus 1944 in het chique Hudson, Ohio. Jouw ouders waren Margaretha (Peg) D. (1921 - 1994) en George Fairbanks Chubbuck (1918 - 2015). Jouw broers waren Greg en Tim. Jij ging naar de Laurel School for Girls in Shaker Heights, Cleveland, in 1896 opgericht door Jennie Prentiss. Enkele oud-leerlingen zijn de kinderboekenschrijfster/fotografe Dare Wright, bekend van haar kinderboek 'The Lonely Doll' uit 1957, de kunstenares Marcia Gygli King en de kinderboekenschrijfster/illustratrice Natalie Moore. Op school vormde jij een 'Dateless Wonder Club' met andere meisjes, die werden gemeden en voor de zaterdagavonden geen date hadden. Jij ging een jaar naar de Miami University in Oxford, Ohio, waar jouw hoofdvak theaterkunsten was. Op jouw 16-de overleed jouw 23-jarige vriend Dave door een auto-ongeluk. Hij was de liefde van jouw leven. Jij studeerde aan het Endicott College in Beverly, in 1939 opgericht door het echtpaar Eleanor Tupper en dominee George Olav Bierkoe. Voorts ging jij naar de University of Boston, waar jij in 1965 een graad in broadcasting (omroep) behaalde. Op jouw 21-ste was jij aan het daten met een 30-jarige man, maar jouw vader heeft hem afgekeurd, omdat hij Joods was. Waar haalde die discriminerende tiran het gore lef vandaan! Je was verdomme al 21 jaar!

In 1966-1967 werkte jij voor WVIZ in Cleveland. In de zomer van 1967 volgde jij een zomercursus radio/tv aan de New York University. In 1967 werkte jij in Canton en Pittsburgh, waar jij 3 maanden als assistent-producent bij WQED-TV werkte, voor de lokale shows 'Women's World' en 'Keys to the City'. In 1968 verliet jij WQED en werkte jij 4 jaar als computeroperator in het ziekenhuis en 2 jaar bij het kabeltelevisiebedrijf Comcast Corporation in Sarasota, opgericht door de Joodse Ralph Joel Roberts, getrouwd met de Joodse actrice/toneelschrijfster Suzanne Fleisher, met wie hij 5 kinderen kreeg, o.a. Brian L. Roberts, die als miljardair Comcast nu leidt. Brian is getrouwd met Aileen Kennedy, met wie hij 3 kinderen kreeg; Sarah, Tucker en Amanda. Jij werkte op de verkeersafdeling van WTOG in St. Petersburg, Florida, en vervolgens bij WXLT-TV, gestart op 23 oktober 1971 in studio's aan Lawton Drive in Sarasota. Jij verhuisde naar het zomerhuis van jouw familie op het barrière-eiland Siesta Key, tussen Roberts Bay en de Golf van Mexico, nabij Sarasota. Je hebt er mooie stranden; Siesta Beach, Crescent Beach en Turtle Beach. In 1906 werd er het hotel 'Roberts' Inn' geopend en in 1914 opende burgemeester Harry Higel er zijn hotel 'Higelhurst'. Zo ontstond Siesta Village.

Jij schilderde jouw slaapkamer en het overdekte bed tienerachtig. Na de scheiding van jouw ouders woonden jouw moeder Peg en jouw jongere broer Greg bij jou en nadat Greg vertrok, kwam jouw oudere broer Tim erbij wonen. Jij had een hechte band met jouw familie. Jouw moeder en Greg waren jouw beste vrienden. De eigenaar van WXLT-TV, Bob Nelson, liet jou eerst een verslaggeefster zijn, maar daarna een talkshow-presentatrice voor gemeenschapszaken in het programma 'Suncoast Digest', die om 9.00 uur begon. De productiemanager was Gordon J. Acker. Jij schonk o.a. aandacht aan de organisaties, die werkten voor de alcoholisten, drugsgebruikers en andere 'verloren zielen'. Jij besprak de belangrijkste zaken inzake de groeiende strandgemeenschap. Soms gebruikte jij jouw zelfgemaakte poppen, die jij eerder als vrijwilligster had gebruikt bij het vermaken van de verstandelijk gehandicapte kinderen in het Sarasota Memorial Hospital op 1700 South Tamiami Trail. Jij sprak veel met jouw familie over jouw gevecht met depressie en suïcidale neigingen. In 1970 had jij met een overdosis drugs een poging tot zelfdoding gedaan. Jij verwees hier herhaaldelijk naar. Jij liep tot enkele weken voor jouw overlijden bij een psychiater. Jouw moeder vertelde het WXLT-management niet over jouw suïcidale neigingen, uit angst voor jouw ontslag.

Jij leed aan een manisch-depressieve stoornis, waarvoor Goethe de term 'Himmelhoch jauchzend, zu Tode betrübt' heeft uitgevonden. Jij vond jezelf nooit goed genoeg en jij voelde jezelf er nooit bij horen, wat in de praktijk meestal ook zo was. Jij was zeer intelligent, taalgevoelig en taalbegaafd. Jij was een uitermate slimme, uitstekende poppenspeelster en actrice. Jouw vriendin Pauline Lunin vond jou heel getalenteerd, maar desondanks zat jij vol zelftwijfel en zelfspot, wat jouw depressie extra voedde. Jij kon geen contact met andere mensen maken. Jij wist niet hoe dat moest of jij zat gewoonweg altijd overal en bij iedereen op een compleet ander trillingsgetal. Jij leek gedoemd tot contactloosheid en eenzaamheid. Door jouw geestesziekte of/en mogelijk door jouw vorige levenstrauma's. Jij had een gebrek aan intieme relaties en volgens jouw moeder had jij te weinig een persoonlijk, eigen leven. Daar heeft zij mogelijk onbewust ook aan meegewerkt, net als jouw vader en broers, die jou als een trekpop aan het lijntje hielden. Jouw ouders hebben jou in 20 jaar voor bijna 1 miljoen dollar bij psychiaters en psychologen in behandeling laten zijn. Verder kocht jouw moeder design-jurken van 2000 dollar per stuk voor jou om tijdens de tv-uitzendingen te dragen. Jouw grootouders woonden ook nog eens tegenover jou. Die keken naar al jouw shows. Dat alles riekt naar familiaire verstikking, ondanks dat jij vond, dat jouw moeder en Greg jouw beste vrienden waren. Tegen jouw collega's klaagde jij, dat jij nog steeds maagd was en dat jij maar twee dates met een man had gehad.

Volgens Greg ben jij diverse keren met een man uitgegaan, voordat jij naar Sarasota verhuisde, waar jij moeilijk contact kon maken. Dat kan zo zijn, maar veel zullen het er niet geweest zijn en geen van de mannen bleef hangen. Er kan ook iets aan Greg's herinnering gemankeerd hebben of dat hij de boel rooskleuriger heeft willen voorstellen. Jij was verliefd op jouw collega George Peter Ryan, voor wie jij een verjaardagstaart bakte, maar hij heeft jou afgewezen. Hij had al een relatie met de sportverslaggeefster Andrea Kirby, met wie jij het beste contact had en aan wie jij over jouw verliefdheid voor George had verteld. Andrea ging naar een tv-zender in Baltimore, wat jou nog meer depressief maakte. Wanneer jouw collega's vriendelijk tegen jou deden, reageerde jij bruusk en defensief. Je kon al die emoties niet handelen en zeker niet binnen laten. Het was allemaal te overweldigend voor je, alsof je weggeblazen werd. Je was van flinterdunne porselein. Met jouw zelfspot bekritiseerde je jezelf continu en hield je de anderen op afstand. Als jij jezelf niet serieus nam, dan deden de anderen dat ook niet. Jij verwierp alle complimenten van anderen, want daar kon jouw leegte-gevoel/nul-gevoel niet tegen. Je was zo kapot van binnen, dat iedere positieve binnenkomst een serieuze bedreiging vormde. Een pijnlijke en levensbedreigende verwarring, die het oertrauma in jou onhanteerbaar bloot kon leggen, met alle desastreuze gevolgen daarbij. Overigens bepaalde het hermetisch afsluitsysteem jou als een automatisch overlevingssysteem. Ik ben er van overtuigd, dat jij ook een sterke vorm van autisme had.

In 1973 heb jij jouw rechter eierstok laten verwijderen en zei men, dat jij binnen 2 tot 3 jaar zwanger kon worden, maar daarna waarschijnlijk niet meer. In de week voor jouw zelfdoding zei jij tegen de nieuwsredacteur Rob Smith, dat jij een pistool had gekocht. Je maakte een grap over het doden van jezelf tijdens een uitzending, waar Rob niet op reageerde, omdat hij dat 'zieke humor' vond. Maar je maakte niet echt een grapje, je testte alleen maar zijn reactie om jezelf kracht te schenken, om de daad minder beladen te maken. Op 15 juli 1974 zei jij tegen jouw collega's, dat jij ter opening van 'Suncoast Digest' eerst een nieuwsuitzending moest lezen, wat nieuw was en voor verwarring zorgde. Jij vroeg ook aan de technisch directeur Linford Rickard om de live-uitzending op te nemen, waardoor jij jezelf minder alleen voelde bij jouw gruwelijke plan. De eerste 8 minuten sprak jij over 3 nationale nieuwsverhalen en een schietpartij van de vorige dag in restaurant Beef & Bottle op de luchthaven Sarasota-Bradenton. De filmbeelden van de schietpartij wilden niet lopen en trok jouw schouders op. Jij zei ineens: 'In keeping with Chanel 40's policy of bringing you the latest in blood and guts in living color, you're going to see another first, an attempted suicide!'. Jij pakte jouw .38-kaliber Smith & Wesson Model 36 revolver uit de zak met twee van jouw poppen, die jij onder het bureau had gezet. Jij schoot jezelf achter jouw rechteroor en jij viel heftig naar voren. De technisch directeur zette het beeld gauw op zwart.

Waar jij moest schieten voor een zeker effect, leerde jij enkele weken eerder van een sheriff, die jij interviewde. Jij overleed 14 uur later in het Sarasota Memorial Hospital. Jij werd 29 jaar en jij bent gecremeerd. De begrafenisplechtigheid met zo'n 120 mensen was op het strand en jouw as is in de Golf van Mexico verstrooid. Er weerklonken drie songs van jouw lievelingszangeres Roberta Flack. Dominee Thomas Beason zei: 'Wij lijden onder ons gevoel van verlies, we zijn bang voor haar woede, we zijn schuldig aan haar afwijzing, we zijn gekwetst door haar keuze voor isolatie en we zijn verward door haar boodschap'. Grote, algemene woorden, waar iedereen het zijne op kan projecteren. De filmbeelden van jouw zelfdoding waren in bezit van de tv-stationeigenaar Robert Nelson en zijn weduwe Mollie Nelson heeft het naar een advocatenbureau gebracht. Ze wil het niet openbaar maken. De schokkende beelden staan in slechte staat op You Tube. De nieuwsdirecteur Mike Simmons ontdekte in de kranten, waaruit jij las, een volledig script van jouw programma, inclusief de woorden voor na jouw zelfdoding, te lezen door een invalster. Drie dagen voor jouw zelfdoding had jij nog een groot feest in jouw huis gegeven. Daar waren zo'n 30 collega's en vrienden, o.a. de nieuwsdirecteur Gordon Galbraith, die later ontdekte dat het jouw weloverwogen afscheidsfeest was geweest.

Schrijver: Sir Joanan Rutgers
6 februari 2022


Geplaatst in de categorie: idool

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 71

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)