Een Russische feministe met ballen

(voor Olga Shapir (1850 - 1916))

Jij bent geboren als Olga Andreyevna Kisliakov op 10 september 1850 in Oranienbaum (nu Lomonosov), Rusland. De componist/dirigent Igor Stravinsky is daar ook geboren. Jouw vader Andrei Petrovich Kisliakov was een lijfeigene en hij werkte als militair ambtenaar in het hoofdkwartier van de commandant in Oranienbaum. Hij werkte onder kolonel Pavel Ivanovitsj Pestel, een revolutionair en ideoloog van de Decembristen. Pestel werd op 25 juli 1826 samen met vier andere Decembristen in het Peter en Paulfort opgehangen. Hij werd 33 jaar. Jouw moeder Lizaveta Abramovich was van Zweedse afkomst. Jouw ouders kregen 9 kinderen. Van 1863 tot 1865 ging jij naar het Alexandrovskaia-gymnasium, in 1805 gesticht door keizer Alexander I van Rusland. Als topstudente kreeg jij een gouden medaille. In 1870 ging jij naar openbare lezingen, zoals de 'Vladminirskie cursussen', een opstap naar academische kringen.

Op jouw 21-ste was jij onafhankelijk van jouw familie en in 1872 trouwde jij met Lazar Shapir. Lazar werd van de Medisch-Chirurgische Academie in Sint-Petersburg gestuurd, omdat hij lid van de Nardonaia rasprava (Volksstraf) was, geleid door de anarcho-communist Sergej Netchajev, die op 3 december 1882 de gevangenis (het Peter en Paulfort) in Sint-Petersburg overleed en 35 jaar werd. Het personage Pjotr Stepanovitsj Verkhovenski uit 'Demonen' van Dostojevski is op Netchajev gebaseerd. Het lukte jou om Lazar weer als gemeentelijk arts aan het werk te krijgen en jullie gingen naar het Tsaritsynsky-district in de provincie Saratovskaia, waar Lazar geneeskunde beoefende. Jullie woonden een tijd in Sint-Petersburg en jullie hadden contact met de kring van de gezusters Kornilova, die tegen tsaar Alexander II waren. Deze tsaar werd op 13 maart 1881 in Sint-Petersburg door met name de Narodnaya Volya revolutionair Ignacy Hryniewiecki vermoord. Ignacy overleed eveneens en hij werd 25 jaar. De tsaar werd 62 jaar. Lazar en jij kregen samen twee kinderen. Jij publiceerde korte artikelen en vertalingen in de Russische kranten 'Beursnieuws' en 'Nieuwe Tijden'. Jij beheerde de Vasileostrovsky-bibliotheek van Aleksandr Cheresov in Sint-Petersburg.

Toen Lazar en jij in de provincie Saratov woonden, begon jij romans te schrijven. In 1879 verscheen jouw debuutroman 'Op de drempel van het leven'. In 1882 verschenen 'Antipodes' en 'Een Hoge Prijs om te Betalen: Een Familieverhaal'. In 1884 verscheen 'Niet in tongen'', in 1886 verschenen 'Begrafenis Feest' en 'Zonder liefde' en in 1889 'Romans en korte verhalen' en 'Luchtspiegelingen'. Tussen 1879 en 1914 gebruikte jij 'de nieuwe vrouw' in jouw boeken, een concept van de schrijfster/revolutionair/diplomaat Alexandra Kollontai-Domontovich, waardoor heldinnen autonomie en controle over de verhaalplot kregen. In 1892 verschenen 'Mirazhi' en 'Ze keerde terug' en in 1896 verscheen 'Liubou', in 1900 'Oude liedjes', in 1901 'Adot'iny dochters', in 1902 'Juridische echtgenotes', in 1903 'Vriend van Destuvo', in 1905 verschenen 'Gehandicapte en nieuwe rekruten' en 'Niet aangevinkt' en in 1907 verscheen jouw autobiografische 'In turbulente jaren', wellicht jouw bekendste werk, over jouw ervaringen bij de radicale groep van de anarchist/revolutionair Sergej Netchajev. Verder verdedigde jij de roman 'Demonen' uit 1873 van Dostojevski. Veel van jouw werken verschenen in de literaire tijdschriften, zoals in 'Otechestvennye Zapiski', 'Severny Vestnik' en 'Vestnik Evropy'.

In 1895 werd jij lid van de Russian Women's Equal Rights Union. Jij was zeer belangrijk voor het Eerste Al-Russische Vrouwencongres, geopend op 10 december 1908. In jouw rapport 'Idealen van de toekomst' betoogde jij dat de wereldbeelden van vrouwen even belangrijk zijn als die van mannen. Samen met de schrijfsters Ekaterina Letkova, Valentina Dmitryeva en Anastasija Verbitskaja stond jij aan het begin van het feministische denken. Jij speelde een essentiële rol bij de wetgevende macht, die vrouwen rechtstreeks hun erfenis toekende, los van hun echtgenoten. In 1910 verschenen 'Roos van Sarona' en 'In het duister tasten' en in 1910-1912 verscheen 'Verzamelde werken'. Jij noemde jezelf een 'feministe van onderscheiding' en jij geloofde, dat veel grotere conflicten door de ongelijkheid tussen de seksen kwamen. Jij overleed op 13 juli 1916 in Sint-Petersburg door een ziekte. Jij werd 65 jaar en jij bent in de orthodoxe begraafplaats Literatorskie Mostki van Volkovskiy in Sint-Petersburg begraven, net als de schrijver Aleksandr Kuprin.

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 4 stemmen 23