Wél of géén God...?
Als God bestaat, is er ziekte. Ook bij het tegendeel is dit het geval. Hetzelfde geldt voor oorlog, hongersnood en onnoemelijk veel verdriet om welke reden dan ook. Persoonlijk leed, net als lokaal-, gemeentelijk-, provinciaal-, nationaal als internationaal leed zijn aan de orde van de dag. Mooi voor persagentschappen, zowel nationale- als internationale kranten, radio en televisie en alle andere kanalen die nieuws verstrekken, maar daarentegen verschrikkelijk voor (direct) betrokkenen.
Persoonlijk hou ik wel van het leven, hoewel ik al drieënhalf decennium ziek ben en dan nog ongeneeslijk ziek ook. Dus beter en gezond word ik inderdaad nooit meer; hooguit op goede dagen en tijdens betere weken minder ziek; dat ik mij tenminste enigszins minder ziek, dus fitter voel dan de dag of week voor deze. Die dagen koester ik en reëel: zolang ik nog halve dagen werk/kan werken en Polycythemia Vera niet echt/geen invloed heeft op en in mijn dagelijks leven, ben ik geenszins ongelukkig. Zowel mijn vriendin/partner, mijn en háár familie spelen hierbij een belangrijke rol.
Dan mag ik ook geenszins de vrouw vergeten die zowel mijn boekhouding, hoewel bescheiden, als mijn bankzaken doet en daarnaast mijn reizen boekt. De laatste grote reis die ik nog wíl en hóóp te maken, is die naar Australië en dan in het bijzonder 'the Opera, the Opera, we all love the Opera', die weergaloze stad Sydney. Hopelijk kan ik deze reis binnen afzienbare tijd, als PoVer, Polycythemia Vera, het toestaat, binnen een paar jaar maken. Binnen afzienbare tijd, daar mijn levensverwachting, het kan natuurlijk mee-, maar ook zeker tegenvallen, nou niet om over naar huis te schrijven is. Als ik geluk heb, leef ik nog 10 jaar, bij minder geluk of zelfs pech een jaar of 5. Vast staat, volgens de arts en de Wetten van Polycythemia Vera dat na diagnose patiënten die aan de bloedziekte PV lijden, nog 15 tot 20 jaar te leven hebben;
Diagnose gesteld in 2015: IIIII IIIII, 10 jaar verder; 2025
+IIIII, 5 (15) jaar verder; 2030
+IIIII, 5 (20) jaar verder; 2035
Via deze medische diagnose kom ik dan uit bij de titel van deze beschouwing:
Wél of géén God...?
Bestaat Hij, als God een Hij is, nu wel of niet? Natuurlijk weet NÍEMAND dit en daarom spreken wij ook van GELOOF! Dan wordt dit geloven door alle religies en daarmee religieuzen ook nog op verschillende wijze geïnterpreteerd, om het over de verscheidenheid maar niet te hebben. Er zijn inmiddels -tig geloven met een keur, een waaier aan interpretaties van het geloof. De verschillen zijn (vaak) groot, hoewel het verschil waarschijnlijk vaker in de nuance ligt...! Eveneens zijn er mensen met interpretaties, lees: uitleggingen, die enorm van elkaar verschillen of zelfs botsen. Zowel in de letterlijke, 9/11, als figuurlijke zin van het woord...!
Mijn gebod: Gij zult RESPECTEREN...
Geplaatst in de categorie: actualiteit
Er wordt ook dikwijls gesteld dat godsdienst de bron is van veel onverdraagzaam kwaad en geweld maar dat is een drogredenering. Het zijn altijd mensen die achter het goed en kwaad in onze wereld zitten en geweld gaat altijd over zeer materiële dingen zoals macht, hebzucht, grondbezit, enz... Godsdienst wordt dikwijls gebruikt als alibi om de wapens op te nemen tegen mensen met een andere godsdienst of zogenaamde ongelovigen, om te verwerven wat zij hebben.
En mijnheer Bahl, dat u als een god meent te kunnen bepalen dat de enen zijn situatie erger is dan de andere, maakt u niet direct groter als mens.
Een moedige en serene beschouwing van Annejan Kuperus, aan wie ik het allerbeste wens.
Wel bestaat er geloof. Dit is in de meeste samenlevingen een zeer belangrijk en goed iets.
Helaas worden in naam van het geloof hele vervelende zaken toegedekt. Denk aan seksueel misbruik, intimidatie, eerwraak, oorlogen, vermogens ongelijkheid enzovoort.
Ook geloof heeft zijn voors en zijn tegens.