Krankzinnige onderdrukkingssystemen en geen uitweg
(voor Torquato Neto (1944 - 1972))
Jij bent geboren als Torquato Pereira de Araújo Neto op 9 november 1944 in Teresina, Piaui, Brazilië. Teresina is vernoemd naar de keizerin-gemalin van Brazilië Teresa Christina van Bourbon-Siciliën. Jouw ouders waren de openbare verdediger Heli da Rocha Nunes (1918 - 2010) en de basisschoollerares Maria Salomé da Cunha Araújo (1918 - 1993). Op jouw 16-de ging jij naar Salvador voor jouw middelbare studies. Aan het Colégio Nossa Senhora da Vitória van de Fraters Maristen studeerde tegelijkertijd de schrijver/zanger Gilberto Passos Gil Moreira. Jij was assistent van de filmregisseur/schrijver Glauber de Andrade Rocha tijdens het maken van de dramafilm 'Barravento' (Windscherm) uit 1962, Glauber's debuut. Glauber overleed op 22 augustus 1981 in Rio de Janeiro door bloedvergiftiging. Hij werd 42 jaar. Hij was met de filmregisseuses Helena Ignez en Paula Gaitán getrouwd. Met Paula kreeg hij Ava en Eryk, met Ignez Paloma.
Naast Gilberto Gil en Glauber Rocha ontmoette jij de zanger/schrijver Caetano Veloso, de biseksuele zangeres Gal Costa, de zangeres Maria Bethânia, de zus van Caetano Veloso, en de schrijfster/componiste Mabel Veloso. In 1962 verhuisde jij naar Rio de Janeiro, waar jij journalistiek aan de Federale Universiteit op Avenida Pedro Calmon 550 studeerde. Je bent niet afgestudeerd. Jij publiceerde columns over cultuur in het tijdschrift 'Correio da Manhã', opgericht door de journalist Edmundo Bittencourt, een verzetsstrijder tegen diverse regeringen, die gevangen werd gezet. Van 1963 tot 1969 leidde Niomar Moniz Sodré het tijdschrift. Jij schreef ook columns in 'Jornal dos Sports', eigendom van de journalist Mário Filho, die op 16 september 1966 door een hartaanval overleed en 58 jaar werd. Zijn weduwe Célia Rodrigues nam de leiding over, maar in 1967 pleegde zij zelfdoding. Hun zoon Mário Júlio volgde haar op en jij werd een medewerker. Mário Júlio overleed in 1972 door alcoholisme.
En jij schreef columns in de krant 'Última Hora' van Samuel Haimovich Wainer, getrouwd met de schrijfster Danuza Lofego Leão, die Silvia in de film 'Aarde in trance' (1967) van Glauber Rocha speelde. Jij verdedigde o.a. de culturele beweging Tropicália, samen opgericht met Caetano Veloso, Gilberto Gil, Gal Costa en Antônio Santana Martins. In Sao Paulo kwamen daar de psychedelische rockband Os Mutantes, met de grote rockzangeres Rita Lee Jones de Carvalho, en de componist Rogério Duprat bij. In juli 1968 verscheen jullie album 'Tropicália ou Panis et Cirsensis'. Jij verdedigde de filmbeweging 'Marginale bioscoop' en concretisme in de poëzie. Jouw gelijkgestemde vrienden waren de dichters Décio Pignatari, Waly Dias Salomão, Augusto de Campos en Haroldo de Campos, de filmregisseur Ivan Cardoso en de grote kunstenaar Hélio Oiticica, die openlijk homoseksueel was.
Hélio overleed op 22 maart 1980 in Rio de Janeiro door een beroerte en hij werd 42 jaar. Zijn opa was de schrijver/anarchist José Oiticica. Hélio maakte o.a. het vlaggedicht 'Seja marginal seja herói' (Wees een verschoppeling, wees een held), met de afbeelding van Alcir Figueira da Silva, die na het beroven van een bank door de politie in het nauw werd gedreven. Hij gooide de buit weg en hij pleegde zelfdoding. In 1965 maakte Hélio al 'Homenagem a Cara de Cavalo/B33 Bólide box 18'. Cara was Manoel Moreira (1941 - 1964), die door 62 politiekogels in zijn buik werd vermoord. Manoel werd beschuldigd van de moord op rechercheur Milton Le Cocq, lid van een doodseskader. Hélio was een vriend van de antiheld en zondebok Manoel. De conformistische, elitaire, conditionerende en beperkte burgerlijke samenleving heeft hem ter dood veroordeeld. Inclusief de fascistische, stupide, agressieve politie, de achterlijke bloedhonden van het kapitalisme.
Jij hebt de tijdschriften 'Flor de Mal' en 'Presença' opgericht en vanwege de militaire dictatuur woonde jij een tijd in Parijs, Londen en New York. In 1969 ontmoette jij Jimi Hendrix in Londen. Jij sprak vloeiend Portugees, Spaans, Frans en Engels. In jouw laatste jaren had jij een zeer ernstige depressie, verergerd door jouw alcoholisme, psychische problemen en de pressie van de militaire dictatuur. Op 10 november 1972 heb jij zelfdoding gepleegd door jezelf in jouw badkamer te vergassen. Jij werd 28 jaar en jij bent in de Cemetério São José in Teresina begraven. Jij liet jouw vrouw en jullie 2-jarige zoon Thiago achter. Plus de iconische, superromantische foto van jou met Scarlet Moon de Chevalier.
Inzender: Joanan Rutgers, 29 juni 2025
Geplaatst in de categorie: idool