Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

de uitvinding van God

(en andere verhalen) van Fouad Laroui (boekbespreking)

Drie jongens van tien jaar, klasgenootjes en gezworen kameraden, krijgen in de gaten dat hun religieuze achtergrond hun een bijzondere status verleent op de kostschool in Frankrijk. Afkomstig uit de joodse, de islamitische en de christelijke gemeenschap behoren ze eigenlijk tot de outcast op school, maar zelf houden ze het erop dat er verwarring zit in het feit dat ze ieder een andere god aanhangen.

Het drietal besluit dan ook om een geheel eigen, onafhankelijke religie te starten met alles d’r op en d’r an en bombarderen het saaiste jongetje van de school tot hun nieuwe god. Het ventje, “dat nog geen gevulde koek van een tuinkabouter had kunnen stelen”, is zich uiteraard nergens van bewust en het verhaal dat dan ontstaat is een juweeltje.

“De uitvinding van God” is het titelverhaal in een bundel van korte verhalen die zich afspelen in Marokko, Frankrijk, Spanje en Engeland. Het zijn losse situaties, veelal met het karakter van anekdotes en gezien de achtergrond van de schrijver ongetwijfeld ook met autobiografische elementen. De verhalen geven een beeld van het kleine Marokko in de afgelegen streken, van het grote Marokko in Casablanca en van West-Europa bekeken door de ogen van een allochtoon, maar culturele verschillen worden nergens als zodanig aangeduid. Kenmerkend is steeds een flinke mate van absurditeit, die nog eens versterkt wordt door een hoogst vermakelijke stijl van schrijven.

Fouad Laroui (1960) werd geboren in Marokko, studeerde wis- en natuurkunde, bouwkunde en econometrie in Parijs, promoveerde in Engeland cum laude in econometrie en is thans verbonden aan de UvA als docent-onderzoeker Franse Taal en Cultuur, tevens docent Arabische Cultuurkunde. Voilá, een rasechte bèta met een sterk ontwikkelde alphazijde, die daarnaast ook nog een begenadigd schrijver blijkt te zijn.

En wat hem zo aansprak aan ons landje, was de hoge mate van individualiteit cum quo tolerantie zoals hij die aantrof in de jaren negentig. Na de opkomst van Al-Qaida en de moord op Theo van Gogh ageerde hij ook openlijk tegen het islamisme, dat juist op een totalitaire wijze controle wil uitoefenen op de moslimgemeenschap en het liefst ook nog op de rest van de samenleving.

Deze stellingname tegen het islamisme viel aanvankelijk verkeerd binnen de moslimwereld, maar voor mij was de kennismaking met Laroui meer dan aangenaam. In het huidige wij-en-zij tijdperk vormt deze marokkaanse schrijver gewoon een verademing, net zoals de cabaretier Najib Amhali, de rapper Ali B. en de Meiden van Halal. Dergelijke vertegenwoordigers van “die andere kant” maken het in ieder geval mogelijk om vermeende verschillen binnen de juiste proporties te blijven zien..... Ach, kan iemand Geertje even een schone luier geven? Dank je wel.

Overigens hou ik wel van korte verhalen met hun bondige karakter. Maar wil je ze tot hun recht laten komen, dan moet je toch echt de kunst verstaan van het doseren. Een goed verhaal smaakt altijd naar meer, maar legt ook meteen de lat heel hoog voor het volgende. En met een bundel in je hand valt het niet mee om eerst het voorgaande verhaal rustig te laten bezinken. Quod erat demonstrandum: elk voordeel heb z’n nadeel.

Schrijver: Max R. Hubeek, 19 september 2010


Geplaatst in de categorie: literatuur

4.2 met 6 stemmen 274



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
J de Groot
Datum:
19 september 2010
Email:
joke190411telfort.nl
Een schrijver moet over een grote woordenschat beschikken, wil hij zich kort kunnen uitdrukken.

Citaat van dr.C.J.Wijnaendts-Francken.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)