Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Inwendige botsingen

(voor Jessica Dismorr (1885 - 1939))

Je bent geboren in Gravesend, graafschap Kent, waar je vader een rijke zakenman was, die net als je moeder verzot was op kunstvoorwerpen, met name schilderijen.

Op je vijfde verhuisde je naar Hampstead in Londen, een wijk voor welgestelden met imposante herenhuizen en lieflijke tuinen. Je hoefde je nooit van je leven zorgen te maken over geldproblemen en op je zeventiende ging je voor twee jaar naar de Slade School, waar je les kreeg van Max Bohm (1868 - 1923), geboren in Cleveland, Amerika. Na zijn studie aan de Academie Julian vestigde hij zich in de kunstkolonie te Étaples-sur-Mer, toen er nog louter koetsen reden. In 1911 keerde hij terug naar Amerika.

Op je vijfentwintigste studeerde je voor drie jaar aan de Academie de la Palette in Montparnasse, waar je les kreeg van Jean Metzinger, John Duncan Fergusson en Dunoyer de Segonzac. Jean (1883 - 1956) was een aanhanger van het fauvisme en het kubisme. Hij was pas getrouwd met Lucie Soubiron en later trouwde hij met Suzanne Phocas.
Je medestudenten waren o.a. Nadezhda Udaltsova en Lyubov Popova. Nadezhda trouwde met de schilder Alexander Drevin, die in 1938 is doodgeschoten door de latere KGB. Lyubov stierf door roodvonk, 35 jaar.
Verder was je ook veel te vinden in de kring rondom de Schotse Colourist Fergusson, die op zijn beurt weer met Picasso en Matisse omging.

Op je zevenentwintigste exposeerde je schilderijen in de Stafford Gallery, samen met Fergusson en SJ Peploe, ook een Colourist. Daarna ontmoette je Percy Wyndham Lewis (1882 - 1957), waardoor je fauvistisch/kubistisch/abstract ging schilderen. Je werd lid van het Rebel Art Centre, opgericht door Lewis en de beeldschone, onweerstaanbare Kate Lechmere (1887 - 1976). Kate was opgegroeid in Herefordshire, ze had gestudeerd aan het Clifton College in Bristol, ze was studente aan de Academie de la Palette en de Westminster School of Art, waar ze les kreeg van Walter Sickert, die haar tevergeefs ten huwelijk vroeg, want een huwelijk tussen twee kunstenaars vond ze onbegonnen werk en botste teveel, terwijl hij ook 25 jaar ouder was.

Tijdens de eerste wereldoorlog was je vrijwillig verpleegster bij de American Friends Service Committee en zag je de meest gruwelijke verwondingen en velen, die het niet haalden.
Terug in Londen verschenen er foto's van je abstracten in 'Blast' en je publiceerde ook poëzie en proza. De schilder/schrijver Lewis richtte de Vorticist beweging op, een kubistische variant, en je exposeerde daarbij, ook in New York. Lewis bezocht je vaak in je atelier aan King's Road in Chelsea, waarbij hij met zijn dandy-achtige, verwijfde maniertjes je probeerde te versieren. Je begon een moeizame, randpsychotische liefdesrelatie met hem, waarbij je zijn slavin was, die alles deed wat hij wilde.
Je collega-schilderes Helen Saunders schikte zich ook in die nederige rol. Zo deed je op verzoek van hem een striptease-act in Oxford Street, waar hij meesterlijk van genoot. Hij was woedend toen hij je ware aard ontdekte en zag dat je zielsveel van Kate Lechmere hield en Kate van jou. Nu begreep hij je vreemde afweermechanismen tijdens zijn subtiele aanhalingen. Hij haatte het idee, dat je wel helemaal vol overgave was bij Kate en daarom noemde hij alle lesbiennes 'Verdoemde vrouwen'. Hij voelde zich beetgenomen en een blind uilskuiken.
Ondertussen genoot jij van je liefdesrelatie met Kate en ontmoette je TS Eliot en Ezra Pound.

Op je vijfendertigste kreeg je een diepe zenuwinzinking, vanwege je ervaringen in de eerste wereldoorlog, een post-traumatische stress-stoornis. De artsen vonden dat je moest stoppen met schilderen, maar Lewis wist je van het tegendeel te overtuigen.
Je portretteerde enkele dichters, waaronder Dylan Thomas. Je werd lid van de London Group en je bleef tot het einde van je leven schilderen, een einde dat je zelf koos, door zelfverhanging, vlak voordat Engeland de oorlog aan Duitsland verklaarde. Nog zo'n zinloos bloedvergieten kon je niet meer aanzien. Temeer omdat je lange, innerlijke, artistieke weg naar vernieuwing totaal contrasteerde met deze barbaarse wreedheid van de buitenwereld. En daarbij, als vrijgevochten lesbienne voelde je je bij voorbaat al verdreven en afgeschreven. Het merendeel van de mensen waren gewelddadige, destructieve, onderontwikkelde onmensen, waar je moedeloos van werd, waar je niet meer mee kon samenleven.

Schrijver: Joanan Rutgers, 1 juni 2012


Geplaatst in de categorie: schilderkunst

2.2 met 5 stemmen 161



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)