Schotse whiskystem met rodeopit

(voor Amy MacDonald (25 augustus 1987))

Je bent geboren in Bishopbriggs, East Dunbartonshire, Schotland. Je zat op de Bishopbriggs High School en je leerde jezelf gitaar spelen op de gitaar van je vader. Ook het zingen heb je zelf ontwikkeld. Op je dertiende was je aanwezig bij de T in the Park Festival, waar je Travis 'Turn' hoorde spelen, een Schotse band uit Glasgow met als zanger Fran Healy (1973, Stafford, Engeland). Dit inspireerde je om het lied na te spelen en te zingen. Op je vijftiende begon je op te treden in muffe koffiehuizen en cafés vol alcoholdampen en blauwe rookwalmen. Voorts trad je op in de Brunswick Kelders in Sauchiehall Street, een grote, beroemde winkelstraat in hartje Glasgow. Je zong akoestisch en naast Travis ben je ook beïnvloed door The Libertines, een Engelse rockband. Je stuurde demo-CD's naar de songwriters Pete Wilkinson en Sarah Erasmus naar aanleiding van een advertentie in The New Musical Express, een muziekblad en later een muzieksite. Pete was meteen helemaal weg van jouw liedjes 'This Is The Life' en 'Mr Rock & Roll'. Hij kon het maar nauwelijks geloven dat jij die liedjes zelf had geschreven en toch was het zo. Dolenthousiast mocht je bij Pete in zijn opnamestudio demo's opnemen en op je twintigste tekende je een contract bij Vertigo Records in Engeland. Je trad op bij Hogmanay Live, een jaarlijks live-festijn op Nieuwjaarsdag vanaf Edinburgh Castle of de BBC Pacific Quay. Op dertig juli 2007 verscheen je debuutalbum 'This Is The Life', wat op één kwam te staan in Engeland. Wereldwijd verkocht het meer dan drie miljoen exemplaren. De eerste single was het pittige 'Poison Prince' en daarna volgden 'Mr Rock & Roll', 'LA', 'This Is The Life', zeer indrukwekkend qua donker, Schots stemgeluid en ritme!, en tenslotte 'Run'. 'Caledonia' is een cover van Dougie MacLean (1954, Dunblane), 'Fairytale of New York' is een cover van The Pogues en 'Mr Brightside' is een cover van The Killers, een Amerikaanse rockband. Je verscheen in The Album Chart Show, De Wereld Draait Door, Friday Night Project, Taratata, Mooi Weer De Leeuw, This Morning enzovoort. In 2008 ben je verloofd met de ex-voetballer Stephen William Henry Lovell (1980, Amersham), die o.a. speelde bij Aberdeen. Je begon te schrijven aan je tweede album, waarbij je gebruik maakte van bestaande mensen en gebeurtenissen uit je dagelijkse leven. Ondanks je succes als popzangeres bleef je gewoon jezelf. Op acht maart 2010 verscheen je tweede album 'A Curious Thing', met als singles 'Don't Tell Me That It's Over', 'Spark', 'This Pretty Face', 'Love Love' en 'Your Time Will Come'. 'What Happiness Means to Me' schreef je voor Steve. 'My Only One' is geschreven voor je overleden grootouders en Michael Jackson, die klaarblijkelijk vermoord is, al dan niet opzettelijk. Het album is opgenomen in de Weller's BlackBarn Studios te Surrey. Je zong het duet 'Dead End Street' (van The Kinks) samen met Ray Davies (1944, Londen), de zanger van The Kinks. Op elf juni 2012 verscheen je derde album 'Life in a Beautiful Light', met als eerste single 'Slow It Down'. Weer geproduceerd door Pete Wilkinson, fan van het eerste uur. In diezelfde maand zijn Steve en jij uit elkaar gegaan. In Amerika verscheen je in The Late Late Show with Craig Ferguson en The Ellen DeGeneres Show. Je won o.a. de Best International Rock/Pop Woman bij The Echo Awards, met Adele, Rihanna en Katy Perry als voorgangsters. Je liet je inspireren door de Egyptische Revolutie, de bevrijding van Chileende mijnwerkers en door je oma, die aan Alzheimer leed. Je teksten worden steeds diepzinniger, wat een glorieuze toekomst aangeeft.

Amy MacDonald Schots Schotse whiskystem m

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 2 stemmen 61