Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Ontbrekende zelfliefde, dodelijke faalangst

(voor Fritha Jane Goodey (1972 - 2004))

Je bent geboren op 23 oktober 1972 in Kingston-upon-Thames, zuidwest Londen.
Je bent vernoemd naar het meisje uit 'The Snow Goose' van Paul Gallico.
Je vader is Glenn, een voormalige nieuws-redacteur van The Sun, je moeder heet Sally en je zus heet Tabitha.

Je zat op de middelbare school in Grey Court. Je was leerlinge op een plaatselijke toneelschool en je studeerde aan de Londen Academy of Music and Dramatic Arts. Tijdens die studiejaren leed je aan anorexia nervosa, maar na drie jaar was je cum laude afgestudeerd.
Als radio-vertelster behandelde je 'De verdere avonturen van Sherlock Holmes', een aantal hoorspelen, gebaseerd op het schrijfwerk van Sir Arthur Ignatius Conan Doyle. En je las de misdaadroman 'The Silver Pigs' van Lindsey Davis voor, haar eerste succes van historische whodunnits.

Op je vijfentwintigste kreeg je een eerste rol in de tv-serie 'Roger, Roger'. In de komische tv-serie 'Dr Willoughby' speelde je met Joanna Lumley, vooral beroemd door haar rol als Patsy Stone in 'Absolutely Fabulous'.
Je speelde in 'Randall & Hopkirk (deceased)'.
Je was een klassieke schoonheid met blonde haren, slank, sierlijk en trance-verwekkend.
In het Nationaal Theatre speelde je de aantrekkelijke Odette in de toneelversie van 'Remembrance Of Things Past' van Marcel Proust en in 'Romeo And Juliet'.
In 'About a Boy' speelde je een verbitterde ex-vriendin van Will Freeman, gespeeld door Hugh Grant. Je had een bijzonder mooie stem.

Je speelde een Ierse terroriste in een Amerikaanse mini-serie en je speelde Nadia, een sexy nachtclub-danseres, die mantra's zingt. Dit was in een reizend toneelgezelschap van Max Stafford-Clark, bij wie je later een verrukkelijke Constance Neville in 'She Stoops to Conquer' speelde en een lachwekkende, beeldschone Mrs Garrick in 'Angelis is a Laughing Matter'. Max vond het geweldig om met jou te werken en hij adoreerde jouw prikkelende schoonheid.
Je beste vriendin Monica Dolan, die Lady Macbeth speelde, viel het op hoe groot je kennis van de literatuur en de schilderkunst was. Je wist altijd meteen hoe de mensen zich voelden en je was sociaal bekwaam, omdat je een scherp psychologisch en helderziend inzicht had.
Je speelde in 'Sherlock' en in het tv-drama 'The Lost Prince', over de jongste zoon van koning George de Vijfde en koningin Mary.

Je speelde in twee afleveringen van 'The Red Telephone': 'Manhunt' en 'Checkmate'.
Je speelde voor het laatst in 'When I am 64', met Alun Armstrong en Paul Freeman.

Je worstelde jarenlang met anorexia en dat ging gepaard met een diepe, aanhoudende depressie. Je kon maar niet trots op jezelf worden. Je zelfbeeld stond op zwart en dat had een verwoestende uitwerking. Je wezen an sich was meer dan genoeg om trots op te zijn, maar in deze prestatiewereld hebben ze die spirituele oerwijsheid overboord gegooid. Je moet je bestaansrecht zien te bewijzen in een gestoorde, ontspoorde concurrentiestrijd. Je kon niet voldoen aan de overgenomen, wereldse eisen. Iemand had je uit die zinloze cocon moeten bevrijden. Je nam je filmtaken te serieus en je raakte te gestrest en perfectionistisch. Je was bang om te mislukken. Iemand had je moeten leren, dat eigenwaarde nooit via prestaties te bemachtigen is, nooit via anderenwaarde, maar juist heel dicht en diep in jezelf.

Op 7 september 2004 heb je zelfdoding gepleegd door met een mes in je hartstreek te steken. Emotioneel moegestreden en achtervolgd door een tergende, overkoepelende zelfhaat.

Je werd eenendertig jaar. Je bent door je vader gevonden.

Je zou meespelen in het toneelstuk 'Man and Boy' bij het Yvonne Arnaud Theatre in Guildford. Je besloot helaas anders en in je appartement in Notting Hill liet je een afscheidsbrief achter.
Ontzettend jammer dat je niet voor de lange, pijnlijke weg van een psycho-analyse met anti-depressiva hebt gekozen. Want wat had dat nou gegeven, wanneer je al zo suïcidaal was.
Arme vrouw, dát was juist geen falen geweest.

Schrijver: Joanan Rutgers, 19 juni 2013


Geplaatst in de categorie: idool

3.2 met 4 stemmen 112



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Joananrutgers
Datum:
21 juni 2013
Wie kent de redenen van het hart, zei Pascal al.
Ik beredeneer mijzelf godzijdank allang niet meer! Charmante buiging terug!
Naam:
Petra Hermans
Datum:
20 juni 2013
Email:
worldpoet546live.nl
Schitterend stuk, Joanan, met voltreffend einde:
een sluitende en krachtige zin!
Overigens vind ik het èrg bewonderenswaardig,
dat jij telkens meerdere psychiatrische stoornissen zó blootlegt.
Daar zal wel een reden achter zitten.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)