Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Literaire stem van Siberië

Het ging als volgt die dag, maar later bleken de gevolgen subiet-structureel schadelijk;

op 27 september ging plots het licht uit, de 28ste van die bewuste Herfstmaand bleef het 24 uren achtereen nacht om vervolgens zonder onderbreking de 29ste op een bepaald moment te ontwaken. Net geland in de eindfase werd ik wakker en langzaam maar zeker middels testen op de hoogte gesteld en goed geïnformeerd. Moet ik U nu haten vanwege die bijna-fatale aanslag of juist op mijn blote knieën danken door resoluut optreden van collegae die uiteindelijk mijn redding zijn geweest? Door stom toeval ben ik mijn kans verloren. Tegelijkertijd opende zich een deur naar eigenlijk ongekende vrijheid; nieuw leven in mij is destijds ontsproten uit op de keper beschouwd een vat buskruit.

Buskruit of springstof is een explosief mengsel dat wordt gebruikt om projectielen af te schieten; een stoornis die is gebruikt om mijn hart op te jagen, mijn hartritme van toen te destabiliseren met als gevolg, zowel goed als kwaad aan, maar vooral boven mijn bed. Cirkelend als vogels, zoals meeuwen, kraaien en ooievaars. De kracht won het die dagen van het geweld!

Op de 27ste verloor ik een deel van mijn geheugen. Op de 28ste verloor ik mijn baan en de 29ste van die Herfstmaand was verantwoordelijk voor het kwijtraken van mijn eerste geliefde, die zich op zeker moment realiseerde dat ondergetekende niet meer de persoon was die zij in de tweede helft van de jaren '80 had leren kennen... Evenwel in ernstig gedevalueerde vorm, is het zowel met baan als liefde helemaal goed gekomen. Ander werk, weliswaar parttime, en een geliefde die weet waar Abraham de mosterd haalt. Die wel weet om te gaan met gevolgen van hersenletsel. Even voor de duidelijkheid: we waren té jong om de impact van de aanslag serieus te kunnen bevatten. In eerste instantie althans! Langzaam maar zeker drong zowel bij en tot haar door dat een leven samen nooit zou worden zoals zij, net als overigens ondergetekende, (de mannelijke helft), zich sinds een paar jaar voor ogen had. Het was mijn tijd nog niet, want ik ben inmiddels twee keer ouder dan ik destijds was.

Wel leid ik in principe, nee; zeer zeker, een ander leven. 'k Ben een stuk sterker in het leven komen te staan, terwijl ik destijds toch ook niet als watje door het leven ging. Sterker, zowel in fysieke als mentale zin danst het verleden, in elk geval de gevolgen van mijn geschiedenis, achter mij aan. Of ik dit nu apprecieer of juist helemaal niet. De historie weegt zwaarder dan ik en laat dus net als YETI enorme afdrukken van mijn gangen/spoor achter. Wie Yeti is of, misschien beter, was? YETI, migyur of verschrikkelijke sneeuwman is een vermeende reusachtige primaat in de Himalaya, overeenkomsten vertonend met en verwant aan de hypothetische Bigfoot uit Amerika. Wordt wetenschappelijk beoordeeld nog steeds als een mythe gezien. 'Locals' echter beweren, en weten dus zeker dat hij bestaat...

DE KEIZERVIS, roman van Viktor Astafjev, is een vertelling in verhalen waar ik door een toenmalige collega, 'k ben hem hier nog steeds dankbaar voor, op werd geattendeerd naar aanleiding van mijn reizen naar Rusland. Het is een boek dat handelt over de verhouding tussen mens en natuur; uiteindelijke zullen misschien elektrische auto's in combinatie met allerlei andere inventieve ontwikkelingen het tij definitief, dus structureel kunnen keren, maar dat de verhouding mens versus natuur altijd in het voordeel van ons is geweest, is evident.

Inmiddels keert de natuur zich (nog niet) definitief tegen de mensheid. Daarentegen deelt zij wel speldenprikken uit, die wij serieus zullen moeten nemen, daar een voorgoed gekeerd tij zich niets laat opleggen; zeker niet uit vrije wil. Aan ons de wereld, de wereld aan ons. Aan ons de vrijheid, de vrijheid aan ons. De plicht aan ons, aan ons de opdracht met verantwoordelijkheden...!

Siberië, juni 2001


Titel: De Keizervis; een vertelling in verhalen
Copyright 1976 by Viktor Astafjev

Viktor Petrovitsj Astafjev;

* Krasnojarsk, Siberië 1 mei 1924
+ " " 29 nov 2001

Schrijver: Annejan Kuperus, 15 september 2014


Geplaatst in de categorie: literatuur

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)