Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Vermaledeyt - ewig

Vermaledeyt was een Duitse, middeleeuwse band uit Memmingen, Beieren. De band is opgericht in maart 2004 en ze noemden zichzelf eerst 'Societas Morbis'. In het begin waren er zeven mannelijke leden:

Johann Lästerzunge, zang/gitaar/bouzouki
Basileus von Berg, achtergrondzang/electrische bas
Thomas Galgenvogel, draailier/doedelzak/schalmei
Arras Schelter, doedelzak/schalmei/dwarsfluit
Jean der Franzose, percussie
Simon Donderschlag, percussie
Karl Kessler, bass drum/Davul

Zij waren vrienden van elkaar en in februari 2005 kwam Vivianne von der Saar bij de band. Zij was de zangeres en zij bespeelde de cello, gitaar, Chalemie en doedelzakken. Ze is 167 centimeter, ze heeft kastanjebruin haar en haar ogen zijn blauw, grijs en groen. De schone jonkvrouwe Vivianne speelde als kind het op school verplichte blokfluit, piano en cello. Ze speelde cello in het schoolorkest en ze zong in een koor. Ze is nogal hysterisch, hectisch en ordeloos.

De eerste optredens werden gedaan, zoals op het festival van de minstrelen in Waldreichenbach. Daarvoor speelden ze bij privé-evenementen, zoals feesten en bruiloften. Vanaf 2006 speelden ze geregeld op middeleeuwse markten in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland. Vooral bij het Middeleeuwse Spectaculum, een rondreizend, middeleeuws spektakel.

In de zomer van 2007 verliet Karl Kessler de groep en op 29 februari 2008 verscheen hun debuutalbum 'Des Wahnsinns Fette Beute'. Voortaan heette de band 'Vermaledeyt', gezien de nieuwe bezetting van de band. Op 1 april 2010 verscheen het tweede album 'Relikt'. In april 2012 verscheen hun derde en laatste album 'Salta Neo'.

In 2014 is de band opgeheven en was er een officieel afscheidsconcert op 22 maart 2014 in de Kaminwerk (schoorsteen-fabriek) in Memmingen. Door werkzaamheden en het beëindigen van universitaire studies woonden de leden inmiddels ver uit elkaar in Beieren en werd het oefenen en optreden steeds moeilijke te combineren met hun dagelijkse verplichtingen. Het afscheidsconcert was tevens een tien jarig jubileumshow.

Vivianne's lievelingslied bij Vermaledeyt is 'Zeit zu gehen', wat zij zelf zingt. Het tekstloze 'Lytha' is bijzonder aangenaam. Hun versie van 'Was sollen wir trinken' is pittig en opwekkend. Mij viel vooral het lied 'ewig' op, wat een duet met Johann Lästerzunge is. Een liefdespaar bezingt hun trouwe liefde voor elkaar en de man moet ineens in het leger oorlog gaan voeren. Ze hopen elkaar na de oorlog weer in de armen te kunnen sluiten. De stem van Vivianne klinkt in dit lied het meest zuiver. Een zeer warmbloedige stem om helemaal in weg te smelten.

Ook al doet hun uitstraling wat studentikoos aan, hun muziek is verre van dat en vooral zo lekker puur, in tegenstelling van wat de massa doorgaans als zogenaamde muziek voor lief neemt, van wat er bijvoorbeeld tot vervelens aan toe uit de speakers in de winkels schalt. Dat is geen luistermuziek, maar herrie om de herrie, angst voor de stilte en strategie om het winkelend publiek te kalmeren en tot impulsieve aankopen aan te zetten.

Schrijver: Joanan Rutgers, 31 januari 2015


Geplaatst in de categorie: muziek

3.0 met 4 stemmen 1.560



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)