Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

'Die jongen van de rode haren', aldus jijzelf

(voor Arne Jansen (1951 - 2007))

Je bent geboren als Aloisius Gertrudis Gerhardus Jansen op 26 april 1951 in Wieken. Je was de op één na jongste in een gezin met tien kinderen. Op je negende mocht je van de muziekproducer Jaap de Kruyff enkele Duitstalige singles opnemen. Je artiestennaam was Aloys Jansen en later Aloys Johnson. Door de stimulatie van je moeder werd je kapper en daarnaast bouwde je aan een muziekcarrière. Je was vooral op Duitsland gericht.

In het begin van de jaren zeventig gaf je concerten met je begeleidingsband 'Les Cigales'. Op 20 mei 1970 verscheen je allergrootste hit 'Meisjes met rode haren', wat zeventien weken in de Nederlandse Top 40 stond. Het kwam op de derde plaats te staan. In de Daverende Dertig stond het op de vierde plaats. Het lied is een vertaling van 'Mädchen mit roten Haaren', gecomponeerd door Manfred Oberdörffer en Hans Georg Moslener. Pim van Zijl vertaalde het in het Nederlands. In 1973 kwam dit lied in de film 'Turks Fruit' voor, terwijl de hoofdrolspelers Rutger Hauer en Monique van de Ven naar de auto-radio luisteren. In 2000 kreeg je met terugwerkende kracht een gouden plaat voor deze single.

Dit eerste single-succes wist je nooit meer te bereiken. Je had nog enkele, kleinere hits, zoals 'Zeven brieven', een vertaling van 'Seven Tears' van de Goombay Dance Band, vrij vertaald door Frans Bauer en Marianne Weber. Die maakten van 'tranen' gewoon 'brieven'. In 1992 verscheen je laatste hit, 'Zeg eens meisje'. Toch bleef je albums en singles maken en je was veelal actief op feesten, o.a. bij de Mega Piratenfestijnen. De Nederlandse levensliederen stonden altijd in het middelpunt.

In 1972 verscheen de single 'Zo zijn de meisjes', in 1973 'Ik heb de hele nacht', in 1975 'Mooie meisjes' en 'De zomer is voorbij', in 1982 'Zeven brieven', in 1983 'Julie', 'Als een meeuw in de wind' en 'Zonder jou', in 1984 'Bahai blanca', in 1986 'Zeg nou maar adieu' en in 1988 'Ik doe alles voor jou'. Je had veel te danken aan je eerste manager Leo Lukassen.

Je deed ruim 300 optredens per jaar en dat wereldwijd. Je woonde in een grote boerderij in Silvolde. Je was ten eerste een Achterhoekse zanger, maar daarnaast had je een stoeterij en fokte je schattige mini-paarden. Verder trainde je politiehonden, wat vooral Mechelse herders waren. Je vrouw heet Mieke en jullie kregen twee kinderen en ook achterkleinkinderen. De lieftallige, aanhankelijke Marjo Scheerder was je persoonlijke begeleidster. Zij is al vanaf haar negende fan van jou. Ze verzorgde je kleding, ze deed het auto rijden en ze ontving de gasten.

Je werd zwaar depressief door het overlijden van een broer en een zus. In 2007 verscheen je dertiende en laatste album 'Wat Ik Voel Voor Jou', inclusief de titel-single. In een uitzending van 'De Huiskamer TV-Show' van TV Gelderland Weekend (24 maart 2007) werd je een half uur geïnterviewd. Je zei: 'Als ik er niet meer ben, herinnert men zich die jongen van de rode haren!'. Je zat diep in de put en je had moeite met het ouder worden. Je was zwaar depressief en overspannen. Kwam de legende nog wel overeen met de werkelijkheid?...

Op 10 december 2007 pleegde je zelfdoding in je boerderij in Silvolde. Dit werd bevestigd door je nieuwe manager Menno Muis met een staartje. Je werd zesenvijftig jaar. Vier dagen voor je overlijden werd je nog geïnterviewd in een televisieprogramma van RTV Oost. Op 15 december 2007 werd je in Wieken begraven en draaide men je nummer 'Schaam je voor je tranen niet', wat je een jaar eerder voor je overleden broer had geschreven. Het is oorspronkelijk geschreven door Arie Meyerman, maar na een telefoongesprek kreeg jij het van hem en je paste het aan voor je overleden broer.

Schrijver: Joanan Rutgers, 16 maart 2015


Geplaatst in de categorie: idool

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 286



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)