Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Een zorgzame moeder schonk jou zinvolle vergezichten

(voor Christy Brown (1932 - 1981))

Je bent geboren op 5 juni 1932 in het Rotunda Hospital in Crumlin, een voorstad van Dublin, waar de bard Brendan Behan op 70 Kildare Road woonde. Jouw vader was de roomse metselaar Patrick Brown en jouw moeder was Bridget Fagan. Je had 22 broers en zussen, waarvan er 4 in de kindertijd overleden.

Na jouw geboorte ontdekten de artsen, dat jij een ernstige hersenverlamming had, waardoor je bijna geheel aan jouw linkerzijde spastisch was. Je kon jarenlang maar nauwelijks bewegen en praten. De artsen dachten dat jij ook verstandelijk gehandicapt was. Jouw moeder bleef met jou praten en werken en jou onderwijzen. Op een dag greep je met jouw linkervoet een krijtje en schreef je iets op een leisteen.

Op jouw vijfde kon je alleen jouw linkervoet bewegen en jouw moeder leerde jou het alfabet te schrijven. Je leerde woorden spellen en lezen. Met jouw broers ging je go-cart-auto's rijden en zwemmen. Nadat jouw auto kapot ging, stopten de belevenissen met jouw broers. Je werd jezelf bewust van jouw handicap en in afzondering ging je veel lezen.

Tijdens de bevalling van haar 21-ste kind ontmoette jouw moeder Katriona McGuire, die bij dokter Robert Collis werkte. Zij vertelde de dokter over jou, waardoor Robert jou ging onderzoeken. Robert ontdekte eveneens jouw hersenverlamming en hij ging het eerste, Ierse behandelingscentrum voor hersenverlamde mensen oprichten en jij was zijn eerste patiënt. Dankzij de gedeelde voorliefde voor de literatuur werden Robert en jij levenslange vrienden.

Robert was o.a. een kennis van de dichter/prozaïst Cecil Day-Lewis, de vader van o.a. de gelauwerde acteur Sir Daniel Day-Lewis. Robert bracht jou in contact met Cecil en andere schrijvers en hij hielp jou om jouw debuutroman 'My Left Foot' te schrijven, wat in 1954 verscheen. Dit boek is in 1989 door Jim Sheridan verfilmd en Daniel Day-Lewis speelde jou, terwijl Brenda Fricker jouw moeder speelde. Beiden ontvingen daar een Oscar voor. De Ierse rockgroep The Pogues schreven het lied 'Down All The Days' voor jou, wat in 1970 ook de titel voor jouw tweede boek was.

In de Londense kliniek van Robert kreeg je jarenlang een speciale behandeling. Daar ontmoette je de zus van Robert, dokter Eirene Collis, die jou adviseerde om te stoppen met het gebruik van jouw linkervoet, omdat je daarmee de rest van jouw lichaam in een onnatuurlijke houding forceerde. In jouw autobiografie 'My Left Foot' beschreef je jouw frustraties, passies en verliefdheden en ook hoe jij jezelf door jouw leesgedrag steeds minder met jouw arbeidersgezin verbonden voelde.

Jouw moeder zorgde ervoor dat jij in huis een eigen schrijfkamer kreeg, waar je ongestoord door familieleden kon werken. Je ontwikkelde ook een schilderstalent en vijf jaar lang maakte je wekelijks één schilderij, wat op 1825 schilderijen neer komt. In 1968 overleed jouw moeder en werd je door jouw zus Ann Jones verzorgd. In 1971 verscheen jouw dichtbundel 'Come Softly to My Wake' en in 1973 'Background Music: Poems'. In 1974 verscheen 'A Shadow on Summer', in 1976 'Wild Grow the Lilies' en in 1978 'Of Snails And Skylarks'. Je werkte lange tijd voor de Disabled Artists Association.

Op 5 oktober 1973 trouwde je met jouw verpleegster Mary Carr, die ook een lesbische, alcoholistische prostituée was. Mary hield niet van jou, maar ze profiteerde wel alom van jou. In jouw laatste levensjaar was je een volstrekte kluizenaar. Op 7 september 1981 verslikte jij jezelf tijdens het eten van lamsbout en aardappelen, waarna je in Parbrook (Somerset) overleed. Bij de autopsie ontdekte men blauwe littekens op jouw lichaam. Je was vlak voor jouw overlijden nog fysiek mishandeld. Je werd 49 jaar.

Schrijver: Joanan Rutgers, 1 maart 2017


Geplaatst in de categorie: idool

5.0 met 1 stemmen 45



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)