Moet ex-raadsheer Rinus Otte boeten?
In het Algemeen Dagblad van 28 mei 2018 staat het artikel '"Nar" Otte zwijgt nooit, behalve na kritiek van vader Anne Faber' van Yelle Tieleman en Koen Voskuil.
De vader van Anne Faber, Wim Faber, beschuldigt Prof. dr. mr. M. Rinus Otte (geboren op 14 maart 1961) van grove nalatigheid en indirecte moord op Anne Faber door de zware crimineel en moordenaar Michael P. geen tbs te hebben opgelegd.
De brute moordenaar van Anne, Michael, had al vele overvallen en geweldsdelicten gepleegd, waardoor hij in 2011 zestien jaar gevangenisstraf kreeg. In hoger beroep verminderde het gerechtshof Arnhem dat met vijf jaar. Omdat het Hof geen tbs oplegde, kreeg Michael in september 2017 een proefverlof, dat noodlottig voor Anne Faber uitpakte.
Rinus Otte was één van de drie raadsheren, die destijds de misvatting hebben gemaakt om Michael geen tbs te verlenen.
'De vader van Anne Faber heeft absoluut een punt!', zegt de strafrechtdeskundige Sven Brinkhoff. Wim Faber eist nu dat Rinus Otte zijn huidige functie als procureur-generaal van het Openbaar Ministerie neerlegt, in het belang van de geloofwaardigheid en het vertrouwen in de rechtspraak.
Wim verwijt Rinus grote fouten. 'Signalen dat de man gestoord was, waren er volop!', zei Wim in de Volkskrant, 'maar uit niets maak ik op dat het gerechtshof iets met deze signalen heeft gedaan!' Rinus liet ooit al eens blijken, dat hij een groeiende afkeer van tbs heeft. Vroeger vond hij behandeling het beste voor veel verslaafden, maar nu vindt hij de cel heilzamer. Michael handelde vaak na veel alcoholmisbruik en cocaïnemisbruik.
Rinus zegt: 'Ik bepleit een revival van de klassieke celstraf, die niet pretendeert mensen te helpen. Mensen kunnen alleen zichzelf en als dit niet lukt, moeten we treuren om het afglijden van een medemens, maar niet meer dan dat.'
Als je zo'n defaitistisch beeld over de reclassering hebt, dan is een funest geworden tbs-nalating in het geval van Michael wel te verklaren, maar niet goed te keuren. Ik vermoed dat de strafrechtprofessor in de war is geraakt of een verstrooide professor is geworden. Zijn overmaat van kennis heeft hem gek genoeg doen versimpelen. Dat zou op zich ook eens goed onderzocht moeten worden. Professoren kunnen namelijk ook de weg kwijt raken of ernstige, psychische mankementen gaan vertonen, net zo goed als dat psychiaters ook gek kunnen worden. Legio voorbeelden te over.
Rinus zegt ook: 'Mijn woorden staan haaks op het maatschappelijk verlangen een veiliger samenleving te krijgen!' Een gevaarlijke uitspraak, die indruist tegen de taken van zijn functie. Hij heeft dus willens wetens Michael tbs geweigerd en daarmee ons als samenleving opgeofferd. Hij speelde bewust met vuur en zijn onverantwoordelijke gedrag mag wat mij betreft aangepakt worden. Ministers worden voor veel mindere misdaden uit hun ambt gezet, als ze al niet de eer aan henzelf houden.
Maar ja, inmiddels heeft Rinus een topbaan en wordt hij omringd door een kordon aan beschermheren met vergelijkbare aangeleerde intelligentie en gewiekste afweermechanismen. Het OM ziet geen aanleiding om Rinus Otte te ontslaan. 'Geen aanleiding' is ook zo'n lekker vaag begrip uit de hocuspocusdoos 'misleiding'. Het komt erop neer, dat ze het verzoek van Wim Faber naast zich neerleggen en het te ver gezocht vinden, laat staan dat ze er serieus onderzoek naar willen doen. Deze doofpotgeobsedeerden kijken alleen maar naar de vele titels, die Rinus op zijn naam heeft staan en vanuit blinde adoratie bewust verder niet. Hij is immers één van hun kliekje. Wim stelt terecht, dat het gerechtshof de doelen van de strafrechtspleging, namelijk het voorkomen van herhaling en het beschermen van de samenleving, uit het oog heeft verloren.
'Otte is controversieel, maar het debat dat hij aanzwengelt draagt bij aan de ontwikkeling van het vak', zegt rechtspsycholoog Peter van Koppen. Persoonlijk vind ik het nogal kortzichtig van Otte om tbs met dwangverpleging te willen uitbannen. Ik zou hem dan ook willen vragen of hij zich misschien toch wel verantwoordelijk voelt voor de brute moord op de onschuldige en veelbelovende jongedame Anne Faber! Actie is reactie en domino-effecten bestaan nu eenmaal. Als hij Michael tbs had opgelegd, dan was Anne Faber nu nog in leven en had die zwaargestoorde gek nooit als een wild roofdier kunnen toeslaan. Terwijl die uiterst agressieve verkrachter en moordenaar nog wel leeft. Hopelijk krijgt die krankzinnige dader nu wel tbs met dwangverpleging, al is dat dan veel te laat.
Professor Otte is een voorstander voor meer openheid van de menselijke kanten van rechters, maar op Wims feitelijke visie over hem wil hij niet ingaan. Vooralsnog blijft hij zwijgen als een sfinx. Overigens een luchtkasteelsfinx, want zijn silentium riekt volop naar schuldbewustzijn. Echt een schoolvoorbeeld van een kat in het nauw, die zich beroept op zijn zwijgrecht. Via de Volkskrant liet hij weten geen toelichting te willen geven op het arrest van Michael. 'Geen toelichting willen geven' staat synoniem voor 'de waarheid gemakzuchtig op afstand houden'. Hij gebruikt vaagheden om ons zand in de ogen te strooien en hopend op onze vergeetachtigheid. De hele familie Faber staat unaniem achter Wim Faber, die vindt dat deze zogenaamde topjurist moet opstappen. Als je indirect voor een moord op een jong mens verantwoordelijk bent, dan kun je niet anders, lijkt mij.
Aan de andere kant, en dat moet ook gemeld kunnen worden, brengen we met geen enkele revanche Anne weer bij ons terug, zoals ze ooit was, maar ik begrijp de laatste krijgstocht van vader Wim absoluut en die is zeker gerechtvaardigd.
Maar stel dat Otte aftreedt, dan is de leegte daarna even groot als nu. Wij kunnen het geweten van Otte niet manipuleren en dat moeten we ook niet willen doen, want dan kom je altijd bedrogen uit. Hoe dan ook, de echte moordenaar is toch echt die walgelijke Michael P., die aan zware kettingen in een donkere cel had moeten liggen, in plaats van met proefverlof te mogen gaan door een stelletje uilskuikens en dommeriken. Het inschattingsvermogen van de verantwoordelijken heeft gigantisch gefaald. Geen enkele vergeldingsactie zal Anne weer tot leven wekken en die pijn zal niet helen.
Geplaatst in de categorie: misdaad
Anne Faber
172
Geef je reactie op deze inzending:
Nog een overweging van mij:
Als ik een valse, gevaarlijke hond heb, en ik laat 'm zonder aan te lijnen uit; en hij bijt een kind, een gemene bijt; die een been moet missen.. dan vindt toch niemand het raar dat ik daarvoor verantwoordelijk wordt gehouden? En niemand vindt het toch raar als die hond moet worden afgemaakt, zoals dat heet? En dat ík, als baas, er ongenadig van langs krijg: in de straat, in de familie, in de krant, op de voetbalclub? En dat ik misschien wel voor de rest van mijn leven dagelijks nederigheidsbrood zal moeten slikken om weer met mezelf en de mensheid en god in het reine te komen? En wat als het nóg een keer zou gebeuren?
Dan kan ik het toch wel schudden?