Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

De literaire moed van Leila Slimani

In de boekenbijlage van de NRC van 1 juni 2018 staat de boekbespreking van Margot Dijkgraaf, getiteld 'Goede meisjes gaan niet uit'. Daarin bespreekt Margot Dijkgraaf het uit het Frans vertaalde boek 'Seks en leugens' van de moderne en intelligente schrijfster Leila Slimani. De ondertitel van het boek luidt 'Gesprekken met islamitische vrouwen'. Het is vertaald door Gertrud Maes en uitgegeven bij Nieuw Amsterdam. Leila schreef een journalistieke analyse van de seksuele moraal in haar geboorteland Marokko. Vooral de vrouwen in Marokko lijden er onder de frustratie en de waanzin, die hun seksuele onvrijheid veroorzaakt.

Leila Slimani is geboren op 3 oktober 1981 in Rabat. Ze is een Frans-Marokkaanse schrijfster/journaliste van hoog niveau. Haar vader was Othman Slimani, een in Fez geboren bankier/econoom. Hij is in 2014 overleden. Haar moeder is Beatrice Najat Dhobb, een gespecialiseerde arts. Leila heeft twee zussen.

In 2008 is Leila met een bankier getrouwd en ze kregen twee kinderen.

In 2014 verscheen haar debuutroman 'In de tuin van het beest', waarin de hoofdpersoon Adèle seksverslaafde nymfomane is, die seksueel gezien alle perken te buiten gaat. Dit is een grote metafoor voor de verwrongen seksualiteit in Marokko. In Marokko bestaat geen seksuele vrijheid. Leila bekritiseerde de criminalisering van homoseksualiteit en de hebzuchtige controle van vrouwelijke lichamen in Marokko.

In 2016 verscheen haar roman 'Zoet lied', waarvoor zij de Goncourt prijs ontving. 'Seks en leugens' verscheen in 2017. In dat openhartige boek zegt de 30-jarige Nour, dat ze bang is nooit te zullen trouwen en kinderen zal krijgen, omdat ze geen maagd meer is. De mannen met wie ze seks had waren allemaal egoïsten, die zij genot bezorgde, maar voor wie zij niet echt bestond. De 28-jarige Zhor is op haar 15-de door drie mannen verkracht, wat ze thuis uit angst verzweeg. Op de universiteit ontdekte ze dat alle meisjes een seksleven hadden, zich zelfs prostitueerden om hun studie te betalen, ook de zwaar gesluierden. Juist die hebben heel wat te bedekken.

Het Marokkaanse wetboek van strafrecht bestraft allen die 'niet verenigd door het verbond van het huwelijk een seksuele relatie hebben' met gevangenisstraf. Vandaar die extreem aangepaste en bombastische huwelijksfeesten met toeterende auto's en hysterisch vrouwengegil, waarbij hun tongen als wilde slangen tekeer gaan. Eindelijk even een officieel gedoogd ontladingsmoment, maar wel binnen de strakke huwelijksverplichtingen van de dominante mannen met hun chique maatpakken en dure auto's. Allemaal uiterlijk vertoon ten koste van de seksuele vrijheden van de geboeide en gemartelde vrouwen. Ook op overspel staat een gevangenisstraf. Alsof hun huwelijken op zich al niet gevangenisachtig genoeg zijn. De conservatieve Marokkanen zijn logischerwijze afwijzend jegens de westerse 'decadentie'.

Leila leerde van haar vader, dat vrouwen zich niet in een openbare ruimte mochten bevinden, waar een man, die geen familie was, zich bevond. Zo ver ging/gaat die seksuele onderdrukking van de vrouw, tot krankzinnige paranoia aan toe. Allemaal ook nog eens bekrachtigd door extreme islamregels, die door vrouwenhaters zijn bedacht en zeker niet door hun Allah, die immers niet bestaat, maar enkel in hun vergiftigde, simpele, tirannieke hersenpannen. Leila mocht niet lesbisch zijn en niet samenwonen. Dat soort onderdrukkende systemen doen denken aan de zware takken van het protestantisme en rooms-katholicisme. Aan machtsmisbruik en sektarisch geweld, mannelijke hebzucht, die claimt, dat een vrouw zijn bezit is en infantiel reptielbreinachtig strontjaloers wordt, wanneer ZIJN vrouw ook maar even naar een andere man kijkt.

Dat soort prehistorische machomannen zijn er dus nog steeds, al dacht je naïef dat ze samen met de mammoeten waren uitgestorven.
En hoezo mag een vrouw niet lesbisch zijn en een man niet homoseksueel? Je zou het er minstens van worden door die akelig beklemmende huwelijken, die enkel door aangepaste, angstige, wereldvreemde vrouwen kunnen worden volgehouden. De vergelijking met sado-masochisme is overduidelijk. Je hebt de meester en de slavin. Kinderen met een onbekende vader worden verbannen uit de samenleving. Wacht eens even, dat is exact wat de roomsen ook deden en wellicht nog her en der doen. Godsdienstwaanzin is een geestesziekte van de ergste soort.
'Goede meisjes roken niet, gaan niet uit, spreken niet harder dan hun broers en dansen niet waar mannen bij zijn!', zei de vader van Leila tegen haar.

De nanny van Leila zegt: 'Al deze dingen dienen niet de zaak van de islam. Ze dienen maar één zaak: die van de mannen!' 'In Marokko', schrijft Leila, 'gaat het geslachtsdeel van de vrouw iedereen aan, 'de samenleving heeft er recht op''. Maagdelijkheid is een pressiemiddel om vrouwen thuis te houden. Dat de man domineert is gebaseerd op seksualiteit: de vrouw is onderworpen aan het gebod van maagdelijkheid voor het huwelijk en passiviteit daarna. Ze heeft geen zeggenschap over haar eigen lichaam en is dus geen volwaardig burger.
Leila zegt: 'De vrouw wordt ontkend als individu!'
Overigens zit de Marokkaanse man ook gevangen in datzelfde individu-loze web, want die kan zich namelijk onmogelijk losmaken van de familie, de stam, het volk, de commune. Daarom klitten ze overal zo samen in koffiehuizen, moskeeën en dergelijke. Primitieve kuddegeestdrift.

Verder is er in Marokko de geheime code 'Doe wat je wilt, maar doe het in het geheim!', met als desastreus gevolg dat Marokko is vergiftigd met hypocrisie en een geïnstitutionaliseerde leugencultuur. De tegenstrijdigheden moeten worden herkend en erkend om de archaïsche verankering, vrouwenhaat en mensenhaat tegen te gaan.

Ik word heel blij van een geëngageerde schrijfster als Leila Slimani, die als een Marianne de barricaden durft op te gaan en met veel vernuft de vijanden van het vrije leven weet te doorzien en te ontkrachten. Spreken is goud in haar geval. En er zijn meerdere intelligente Marokkaanse vrouwen, die zich tegen de eeuwenlange terreur van de egoïstische, wrede, vernederende en trieste mannendienstmannetjes verzetten.

Schrijver: Joanan Rutgers, 4 juni 2018


Geplaatst in de categorie: discriminatie

4.0 met 1 stemmen 611



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)