Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

De gifbeker van een domme psychiater

(voor Akutagawa Ryunosuke (1892 - 1927))

Je bent geboren op 1 maart 1892 in Kyobashi, Tokyo. Je was het derde kind van Toshizo Niihara en Fuku Akutagawa. Je was hun enigste zoon. Je werd 'Zoon van de Draak' genoemd, omdat je in het jaar van de draak bent geboren, zelfs in het uur van de draak. Kort na jouw geboorte begon jouw moeder aan een zware geestesziekte te lijden, waardoor jij door jouw oom Dosho Akutagawa werd opgevangen en opgevoed. Al vanaf jonge leeftijd was jij geïnteresseerd in de klassieke, Chinese literatuur en in de schrijfwerken van de Japanse Mori Ogai en Natsume Soseki, die ook professor in de Engelse literatuur aan de Universiteit van Tokyo was.

In 1910 ging jij naar de middelbare school en waren jouw klasgenoten Kan Kikuchi, Kume Masao, Yuzo Yamamotoen en Tsuchiya Seiya, die allen later schrijvers werden. Kume leed aan een hoge bloeddruk en hij overleed op zijn 60-ste door een hersenbloeding. Yuzo's familie maakte kimono's en hij brak door met zijn toneelstuk 'De kroon des levens'. Vanaf 1913 studeerde je Engelse literatuur aan de Universiteit van Tokyo en begon je literatuur te schrijven. Je wilde graag met jouw jeugdvriendin Yayoi Yoshida trouwen, maar jouw adoptiefamilie verbood dat.

In 1914 wist je samen met jouw literaire schoolvrienden het literaire tijdschrift 'Shinshichõ' nieuw leven in te blazen. Daar verschenen ook vertalingen van het schrijfwerk van W.B. Yeats en Anatole France in, naast eigen werk van jou en jouw kornuiten. Jouw in 1915 gepubliceerde, tweede novelle 'Rashomon' flopte helaas en werd volop bekritiseerd. Desondanks bezocht je toch jouw literaire idool Natsume Soseki (1867 - 1916), die op zijn 49-ste door een maagziekte overleed. Begin 1916 publiceerde je 'De neus', wat jou een lovende brief van Soseki opleverde. In die tijd begon jij ook haiku's te schrijven onder het pseudoniem Gaki.

In 1916 verloofde je met Fumi Tsukamoti en in 1918 trouwde je met haar. Jullie kregen samen drie kinderen; in 1920 Hiroshi, die een acteur werd, in 1922 Takashi, die in 1945 werd vermoord als een student-rekruut in Birma, en in 1925 Yasushi, die een componist werd. Na jouw afstuderen doceerde je korte tijd aan de Naval Engineering School in Yokosuka als leraar Engels. Daarna werd je full-time schrijver. Je was een sterke vijand van het naturalisme en meer gericht op het modernisme. In 1921 verbleef je vier maanden in China als journalist voor de Osaka Mainichi Shinbun. Deze reis was zwaar en je leed aan vele ziekten, waarvan je nooit zou herstellen. Je verbleef o.a. in Nanjing, Shanghai, Hangzhou en Suzhou.

Je schreef o.a. het korte verhaal 'De Christus van Nanjing'. Tenslotte raakte je geestelijk en lichamelijk steeds meer achterop en ingedeukt. Jouw werk kreeg steeds meer autobiografische kenmerken en soms citeerde je zelfs rechtstreeks uit jouw dagboeken. Aan het einde van jouw leven leed je aan visuele hallucinaties en nerveuze angststoornissen, geërfd van jouw moeder, die aan dergelijke psychische stoornissen leed. In 1927 probeerde je samen met een vriend van jouw vrouw Fumi zelfdoding te plegen, maar dat mislukte.

Op 24 juli 1927 pleegde je zelfdoding in Tokyo. Door een overdosis Veronal, gekregen van de Japanse, overspannen dichter Mokichi Saito, die jouw huisarts en psychiater was. Jouw laatste woorden waren: 'Ik voel een vage onzekerheid over de toekomst!'.
Je werd 35 jaar.

Schrijver: Joanan Rutgers, 30 augustus 2019


Geplaatst in de categorie: idool

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)