Een prima donna met suïcidale motieven

(voor Maria Malibran (1808 - 1836))

Je bent geboren als Maria Felicia García Sitches op 24 maart 1808 in Parijs. Jouw vader Manuel del Pópulo Vicente García was een Andalusische tenor, componist en zangpedagoog. Jouw moeder Joaquina Sitches was een Spaanse sopraan en actrice. Op 17 maart 1805 is jouw oudere broer Manuel Patricio Rodríquez García geboren, een bekende bariton en zangpedagoog. Op 22 november 1832 trouwde hij met de sopraan Cécile Eugénie Mayer, met wie hij twee zonen en één dochter kreeg. Hij was de leraar van o.a. de Zweedse sopraan Jenny Lind en de Engelse componist/dirigent Sir Henry Wood.

Op 18 juli 1821 is jouw jongere zus Pauline García geboren, een componiste en mezzosopraan. Zij trouwde met de 20 jaar oudere Louis Viardot, de directeur van het Theatre Italien. Zij was een grote, intieme vriendin van George Sand en met de schrijver Ivan Toergenjev, die smoorverliefd op haar was, had ze een levenslange verhouding. Hector Berlioz en Charles Gounod waren ook bezeten van haar. Verder was ze o.a. bevriend met Frédéric Chopin, Camille Saint-Saëns, Clara Schumann, Gioachino Rossini en de kunstschilder Ary Scheffer.

Jij debuteerde op 11 juni 1825 in Londen als Rosina in 'Il barbiere di Siviglia' van Rossini. Je zong ook in Rossini's opera's 'La Cenerentola', 'La Gaza Ladra', 'Semiramide', 'Alceste' en 'Otello'. Op jouw 17-de trouwde jij in New York met de 45-jarige bankier Eugène Malibran. Je gaf optredens in New York en Philadelphia. In 1827 ging je alleen naar Parijs terug, waar Rossini jouw zangcarrière volop bevorderde. Je leefde openlijk samen met jouw nieuwe geliefde Charles de Bériot, een Belgische violist, die je in 1829 tijdens een privéconcert in het kasteel van Chimay bewonderde. De hoge adel en de benepen bourgeoisie veroordeelden jouw concubinaat, waardoor je werd buitengesloten. Om toch geld te kunnen verdienen, ging je naar Londen.

In 1831 bezocht Eugène jou en eiste hij een deel van jouw inkomsten, wat je terecht weigerde. Je was inmiddels de moeder van Charles-Wilfred de Bériot geworden en Eugène was zeker de vader niet. Op 10 juni 1832 overleed jouw vader. Je maakte een tournee door Italië, waar je op handen gedragen werd en geroemd om jouw zelfstandigheid. Met behulp van jouw vriend, markies Gilbert du Motier de la Fayette, deed je er alles aan om jouw huwelijk te ontbinden. Gilbert overleed op 20 mei 1834 en hij is in de Cimetière de Picpus begraven. In 1836 ben jij eindelijk officieel gescheiden en op 29 maart 1836 hertrouwde jij met Charles-Auguste de Bériot, de vader van Charles-Wilfred. Felix Mendelssohn componeerde als trouwcadeau een aria voor sopraan met vioolbegeleiding. Charles-Auguste was vanaf 1824 de hofviolist van Charles Philippe X van Frankrijk en van 1827 tot 1830 was hij de kamervirtuoos bij Willem I der Nederlanden.

Charles-Auguste en jij woonden eerst in Sint-Gilles-Obbrussel en daarna in een neoclassicistische villa te Elsene, 'Pavillon Malibran', wat Charles-Auguste in 1833 door de architect Charles Vander Straeten liet bouwen. Hij was ook de hofarchitect van koning Willem I en hij had in 1820 het Mauritshuis tot museum verbouwd. Hij overleed in 1834 in Elsene. Jouw moeder Joaquina en jouw zus Pauline woonden ook in 'Pavillon Malibran'.

Je ging met jouw man op tournee naar Engeland en op 5 juli 1836 was je opnieuw zwanger en reed je paard in Regent's Park. Jouw paard sloeg op hol en je probeerde er vanaf te springen, maar je raakte vast in de stijgbeugel, waardoor je werd voortgesleept en zeer ernstige hoofdwonden kreeg, een gebroken rechterpols en een gekneusde rechterarm. Twee dagen daarna zong je vier operarollen en terug in Elsene vertelde je Pauline over jouw doodsverlangen. Je deed concerten in Luik, Aken en Rijsel. Op 14 september 1836 zong je in Manchester het finalenummer 'Vanne: se albergho in petto' uit de opera 'Andronico' van Saverio Mercadante. In dit duet was jouw tegenspeelster Caradori-Allan. Het publiek wilde een toegift. Je zei tegen de dirigent George Smart, dat dat jouw dood zou worden. Hij wilde dat jij stopte, maar jij wilde jouw tegenspeelster overtreffen.

Na die uiterste prestatie ben je in de coulissen in elkaar gestort. Een dokter deed een aderlating. De volgende dag raakte je in een coma en op 23 september 1836 overleed je in het Mosley Arms Hotel in Manchester door een epidurale bloeding. Daarbij was jouw zelfopgelegde werkregime een verkapte doodswens. Je hebt jezelf letterlijk doodgezongen. Je werd 28 jaar en je bent in de Collegiate Church van Manchester begraven. Jouw moeder zorgde ervoor dat jij op 3 januari 1837 in de begraafplaats van Laken bent herbegraven. De architect Tilman-François Suys maakte een mausoleum voor jou. Suys is zelf ook in dat kerkhof begraven. Het mausoleum bevat een mozaïekvloer en een carraramarmeren beeld van jou als Norma uit de opera 'Norma', gemaakt door Willem Geefs.

Charles-Auguste hertrouwde met Marie Huber en in 1849 verkocht hij 'Pavillon Malibran' aan de gemeente, die daar het gemeentehuis van Elsene van maakten, met in de kelders een gevangenis. De tuin werd een openbare ruimte. Charles-Auguste overleed geheel blind op 8 april 1870 in Brussel. Hij werd 68 jaar en hij is ook in de begraafplaats van Laken begraven.

Maria Malibran Charl Charles-Auguste de B Eugène Malibran

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 4 stemmen 51