Het oertrauma van de verlatingsangst
(voor Barbara Newhall Follet (1914 - 1939?))
Je bent geboren op 4 maart 1914 in Hanover, New Hampshire. Daar staat de liberale kunstinstelling Dartmouth College, wat in 1769 is opgericht door de minister/pedagoog Eleazer Wheelock. De dichter John Hall Wheelock was een nakomeling van hem. Enkele alumni van Dartmouth College zijn: de dichters Robert Frost en Richard Eberhart, de schrijfsters Heidi Julavits en Louise Erdrich, de actrices Sarah Wayne Callies en Connie Britton. Jouw vader was de schrijver/criticus Wilson Follett (1887 - 1963), die aan de Brown University doceerde en die het werk van de dichter/schrijver Stephen Crane bewerkte. Hij was bevriend met de historicus Jacques Barzun.
Jouw moeder was de kinderboekenschrijfster Helen Thomas Follett. Je werd thuis opgeleid en op jouw vierde begon je poëzie te schrijven. Op jouw achtste schreef jij 'The House Without Windows', op een kleine, draagbare schrijfmachine, die je vanaf jouw vierde jaar gebruikte. Je was een geniaal wonderkind en je werd sterk door jouw ouders aangemoedigd. Jouw ouders projecteerden hun eigen literaire ambities op jou, met een emotionele verwaarlozing als gevolg. Jouw eerste boek was een verjaardagscadeau voor jouw moeder. Je schreef het vooral voor haar om haar genegenheid voor jou te doen ontbranden. In datzelfde jaar is het manuscript tijdens een huisbrand opgebrand, maar je wist het hele verhaal te herschrijven. Het gaat over een meisje, die van huis wegloopt en in een bos gaat leven. Je schreef veel over weglopen, ontsnappen, verdwijnen.
Jouw vader werkte als redacteur bij de uitgeverij Alfred A. Knopf, die in 1915 door het Joodse echtpaar Alfred en Blanche Knopf is opgericht. 26 auteurs, die bij hen publiceerden, wonnen de Nobelprijs voor de Literatuur, 56 auteurs wonnen de Pulitzerprijs en 31 auteurs de National Book Award. In 1927, je was twaalf jaar, verscheen jouw debuutroman 'The House Without Windows' bij Knopf. De titel verwijst naar de natuur, waar je veel van hield en wat jouw fantasie prikkelde. Jouw vader had jouw met de publicateie geholpen. Er verschenen jubelende recensies in de New York Times, de Saterday Review. De journalist/criticus Henry L. Mencken was ook erg enthousiast. Henry was getrouwd met de schrijfster/hooglerares Engelse literatuur Sara Haardt. Sara overleed op haar 37-ste door de complicaties van tuberculose.
In 1928 verscheen jouw tweede roman 'The Voyage of the Norman D.', gebaseerd op jouw ervaringen tijdens een 10-daagse reis op een schoener/vrachtschip, die langs de kust van het Canadese Nova Scotia voer. Je had het in een mum van tijd gefixt. Vele literaire bladen reageerden enthousiast. In 1928 was er ook een grote domper in jouw leven, want jouw vader verliet jouw moeder voor een jongere vrouw. Dit heeft veel in jou kapot gemaakt, omdat je erg veel aan jouw vader gehecht was. Je smeekte jouw vader ('lieve papa-hond') om terug te komen, maar het vervolg was, dat je weinig tot geen contact meer met hem had. Je was veertien jaar en er volgde een moeilijke tijd, ook financieel, want jouw vader vertikte het om alimentatie te betalen. Op jouw zestiende woonde je in New York City, waar je als secretaresse/typiste werkte. De Big Depression heerste. Je schreef het reisverslag 'Lost Island and Travels Without a Donkey', in tegenstelling tot Robert Louis Stevenson, die met een ezel reisde.
In 1933 trouwde jij met jouw collega Nickerson (Nick) Rogers, die ook veel van de vrije natuur hield. Jullie reisden door Europa en Amerika. Daarna woonden jullie in Brookline, de geboorteplaats van John Fitzgerald Kennedy. Daar staat het Dutch House, een kopie van het stadhuis van Franeker. In 1934 verschenen 'Lost Island: A Romance' en 'Travels Without a Donkey'. Jouw huwelijk was in het begin best gelukkig, maar Nick ging al vrij snel vreemd. Je werd depressief en je stopte met schrijven. Je stopte ook met het contact met jouw familie en vrienden.
Op 7 december 1939 had je 's avonds een fikse ruzie met Nick en jij verliet het appartement. Je had 30 dollar en een notitieboekje bij je en je kwam nooit meer terug. Je bent zelfs nooit meer ergens gezien, wat het ergste doet vermoeden. Nick zweeg twee weken over jouw verdwijning, voordat hij het bij de politie meldde. Vier maanden later gaf hij jou op als een vermiste persoon. Hij gebruikte daarbij zijn achternaam als jouw achternaam, wat verdacht is, want hij wist ook wel dat jouw achternaam veel meer kans tot slagen had, omdat je inmiddels een algemene beroemdheid was. In 1952 verdacht jouw moeder Nick, omdat hij zelf weinig deed om jou te zoeken. Ze schreef hem, dat ze zijn stilzwijgen opvatte als iets te verbergen hebben inzake jouw verdwijning. 'Geloof maar niet dat ik de laatste paar jaar van mijn leven stil zat zitten, ik zal er alles aan doen om uit te zoeken of Bar nog leeft of overleden is, of dat ze in een inrichting zit, lijdend aan geheugenverlies of een zenuwinzinking.', schreef ze.
Jouw lichaam is nooit terug gevonden en er werd nooit een bewijs van vuil spel gevonden. De politie van Brookline heeft trouwens nauwelijks onderzoek verricht. De alertheid kwam veel te laat. Hoogstwaarschijnlijk ben je de natuur in gevlucht en is jouw leven ergens in een eenzaam bos geëindigd, al of niet door eigen hand. Feit is dat je een onverwerkt traumatisch verleden had en dat je daar niet mee geholpen bent. De pijn van de afwijzing door jouw vader herhaalde zich met Nick. De traumawond werd dubbel zo zwaar geopend. In jouw beleving leek alles uitzichtloos. Zwaar moedeloos heb je een noodgreep toegepast. De vlucht naar jouw kindertijd van voor de scheiding met jouw vader, toen je nog eindeloos en fantasierijk kon dromen in de troostrijke natuur. In zekere zin heeft Nick jou vermoord, zij het onbewust en geestelijk. Hij had jou moeten gaan zoeken en een psychiater adviseren. Hij heeft de ernst van jouw psychische lijden niet ingezien. De wrede verlating door jouw vader heeft jouw geest verwoest. De gewelddadige verlating door Nick heeft de verdrongen verwoesting doen exploderen. Jij zag de ernst van jouw psychische lijden wel in, maar toen was het al te laat en had je alle bruggen opgeblazen.
Geplaatst in de categorie: idool
Barbara Newhall Follet Nick Rogers
37
Geef je reactie op deze inzending: