Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Een clochard en minstreel in koud Parijs

(voor Gérald Neveu (1921 - 1960))

Je bent geboren op 10 augustus 1921 in Marseille. Jouw ouders waren Marthe Bonnaud en Louis Neveu. Je was een dichter. In 1929 ontmoette je op de lokale school Pierre Vitali (1921 - 1985), die ook in Marseille geboren was, in een familie van Corsicaanse wijnhandelaren uit Nebbio, in de arbeiderswijk Vauban. Hij was jouw levenslange vriend. In 1943 ging jij bij de PTT werken. Daar nodigde jij literaire sprekers uit. Hierdoor ontmoette jij Françoise Bloch (1921 - 2005), een brievenschrijfster/spreekster, die jou bij het tijdschrift 'Les Cahiers du Sud' introduceerde. Zij was in Lyon geboren. Zij gaf lezingen over filosofie in de literaire kringen van ondernemingsraden. Ze schreef (korte) verhalen voor weekbladen als 'Elle' en ze interviewde o.a. Louis-Ferdinand Céline, de schrijfster/biografe Henriette Charasson, de componiste/dirigent Nadia Boulanger, de pianist Arthur Rubinstein, de componiste Germaine Tailleferre, de actrice Françoise Petit en de sopranen Mady Mesplé en Yvonne Gall.

Nadat je jouw familie en jouw baan verloor, werd je een alcoholist en leefde je een zwerversbestaan. Je was een echte dromer en 'één van de zachtste poètes maudits!'. In Marseille overnachtte je in de ateliers van jouw vrienden, bij de daklozenopvang of in de psychiatrische klinieken. Samen met de dichter/acteur/theaterregisseur Antonin Artaud kreeg je electrochocktherapie en kunsttherapie in een psychiatrisch ziekenhuis in Rodez, gesticht door de Kelten, Rodez dan. Rond 1531 was de Rodez Kathedraal voltooid. De Tour des Corbières uit de 15-de eeuw is zeker imposant om te zien. De Paraire Kapel is het laatste overblijfsel van het krankzinnigengesticht in Rodez. In jouw tijd was er een tramlijn van en naar het station van Rodez.

Artaud zat van februari 1943 tot mei 1946 in de psychiatrische kliniek te Rodez. Jullie psychiater was Gaston Ferdière (1907 - 1990). Hij was arts, dichter en hoofd van de psychiatrie-afdeling. Hij vond de herinnering van Artaud veel te bewust, waardoor hij hem ruim 50 elektrochockbehandelingen gaf. Artaud vond hem een barbaarse beul. Gaston vond dat psychiaters altijd overal de schuld van krijgen. De schrijfster/kunstenares Unica Zürn was ook bij Gaston in behandeling. Zij pleegde op haar 54-ste zelfdoding door uit het raam van haar appartement te springen. Na Rodez ging Artaud naar een inrichting in Ivry-sur-Seine, waar Lucia Anna Joyce, de dochter van James, ook behandeld werd. Lucia leed aan schizofrenie.

Vanaf 1947 was je lid van de Franse Communistische Partij, de PCF. In 1950 werd je een vriend van de dichter Jean Malrieu (1915 - 1976), geboren op 29 augustus 1915 in Montauban, in 1144 gesticht door graaf Alphonse Jourdain, die op zijn 45-ste in Caesarea overleed. Mogelijk vergiftigd door Melisende, Koningin van Jeruzalem. De schilder Jean Auguste Dominique Ingres is ook in Montauban geboren. En de beeldhouwer Antoine Bourdelle, van wie er in Montauban o.a. het beeld 'Sappho' staat. Jean studeerde rechten en na de oorlog werd hij uiteindelijk een leraar. Hij was bevriend met de surrealisten en in 1953 ontmoette hij André Breton. Dat was bij de publicatie van Jean's collectie 'Préface à l'amour', waarmee hij debuteerde en waarvoor hij de Prix Guillaume Apollinaire won. Hij werkte samen met diverse publicaties van de surrealisten. In 1963 verscheen zijn 'Vesper', waarvoor hij de Prix Antonin Artaud won. Van 1950 tot 1956 creëerde jij samen met Jean het literaire tijdschrift 'Action poétique'. Pierre Vitali werkte ook mee aan dit tijdschrift. In 1960 debuteerde jij met de dichtbundel 'Les Sept commandements'. In 1967 verscheen postuum 'Fournaise obscure', in 1973 'Une solitude essentielle', in 1992 'Poèmes 1945-1960' en in 1993 'Comme les loups vont au désir: toujours pour toi' bij Éditions Comp'act, Seyssel.

Een paar maanden voor jouw overlijden arriveerde jij in Parijs. Op 28 februari 1960 werd jouw gestorven lichaam gevonden. De oorzaak van jouw overlijden is duidelijk. In jouw portemonnaie zat een papiertje met de woorden 'zonder haar, zonder tanden, zonder geld, zonder een vrouw, zonder een appartement etc.'. Dit zegt genoeg over de tragische staat waarin jij verkeerde. Je was fysiek totaal verwaarloosd. Geen psychiater meer bij de hand en dag en nacht overgeleverd aan de alcoholische roes, mits je iets kon bemachtigen, want je was platzak en volkomen uitgeput. Dat je bent gevonden, zegt ook genoeg. Je werd als een paria gemeden. De 'nette' maatschappij had jou uitgekotst. In de middeleeuwen hadden ze jou buiten de stadsmuren gegooid. Zestig jaar later is het nog steeds niet anders met jouw lotgenoten gesteld en reageren hele volksstammen onverschillig en pijnlijk moorddadig.

Je werd 38 jaar en je bent in de Cimetière parisien de Thiais (261, route de Fontainebleau 94320) begraven. Paul Celan, Joseph Roth en de schrijver/occultist Paul Clement Jagot zijn daar ook begraven.

Schrijver: Joanan Rutgers, 14 februari 2020


Geplaatst in de categorie: idool

5.0 met 1 stemmen 43



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)