De tot leven gekomen Aphrodite

(voor Katerina Gogou (1940 - 1993))

Jij bent geboren op 1 juni 1940 in Athene. Op jouw 5-de begon jij in diverse kindershows te spelen. Jij werd als een wonderkind beschouwd. Jij had een nare, naargeestige jeugd; in april 1941 hebben de nazi's Griekenland bezet, wat tot oktober 1944 duurde. Door de hongersnood overleden honderdduizenden mensen in Athene. Van maart 1946 tot augustus 1949 heerste de Griekse burgeroorlog. Daarna waren er een strikte censuur, politieterreur en ballingschapskampen vol politieke gevangenen. In jouw tienerjaren woonde jij bij jouw vader, die erg streng tegen jou deed, maar jou wel steunde om actrice te worden. Daarna woonde jij bij jouw moeder. Jij studeerde aan de school van Takis Mizenidis, een theater- en filmregisseur met een grote staat van dienst. Daarnaast voltooide jij jouw opleiding aan de dansschool Pratsika Zouroudis en Varouti.

Tot jouw overlijden was jij getrouwd met de filmregisseur Pavlos Tassios, geboren op 1 april 1942 in Polygyros. Jij zong in de Aigli van Zappeion, samen met de tenor Nikos Gounaris. Jij was dichteres, schrijfster en actrice. Op 10 oktober 1967 is jullie dochter Myrto Godou geboren. In 1978 verscheen jouw dichtbundeldebuut 'Drie klikken links', door de dichter Jack Hirschman in het Engels vertaald. In 1980 verscheen 'Idionimo', in 1982 'De houten jas' en in 1986 'The Absent', met een gedicht, dat is opgedragen aan de vermoorde, anarchistische travestiet Sonia. Sonia's naakte, ontzielde lichaam werd op de rotsen bij Attika achtergelaten. Jij verwees naar het communistische beleid tegen homoseksualiteit. In 1979 had de rechtse regering het nog gewild om homoseksuelen en politieke tegenstanders naar dorre eilandkampen te sturen. Massale volksreacties en internationale druk hebben dat verhinderd. Jij was bevriend met de anarchistische leidster Katerina Iatropoulou en jij werd continu met politiegeweld geconfronteerd. De politie heeft jou vaak gearresteerd. In januari 1980 werden er in Pagkrati twee agenten vermoord en werd jij verdacht.

In 1988 verscheen 'De maand van de bevroren duiven' en in 1990 'Nostos' (Terugtocht), waarin jij de namen van vijf mensen noemt, die door politiekogels zijn vermoord; Kasimis, Tsoutsouvis, Prekas, Kaltezas en Tsironis. Je was de grootste, anarchistische dichteres van Griekenland. Jouw gedichten staan vol woede en rebellie. Jij schreef over de prostitutie, de verdoemden en de anarchisten. Jij benadrukte de donkere kant van Athene en je schreef over junkies, psychiatrische patiënten, gevangenen, daklozen en immigranten. In 1952 debuteerde jij in de film 'O allos' (De andere) van Alekos Sakellarios. In 1959 speelde je in 'Drakoulas & Sis' en in de komedie 'To xylo vgike apo ton Paradeiso', waarin je de deugniet speelde, die jou beroemd maakte. In 1961 stond jij voor het eerst in het theater met de groep Dinos Eliopoulos. In de films speelde jij meestal grappige en zorgeloze vrouwen. Als actrice werkte jij vooral voor Finos Films. Jij leed aan een wurgende angst, waardoor jij vaak in pychiatrische inrichtingen zat.

In 1972 speelde jij in de komedie 'Yperohes nyfes... koroida gabroi!' van Panagiotis Konstadinou en in'het drama 'Nai men, alla...' van jouw man Pavlos. In 1977 speelde jij in 'The Heavy Melon' en 'To vary... peponi' van Pavlos. Hiermee won jij op het Salonica Film Festival de prijs voor beste actrice. In 1979 deed jij mee aan een groot concert in Sporting tegen de politie-onderdrukking en voor de vrijlating van de anarchisten Philipos en Sofia Kiritsi. In 1980 speelde jij in 'The Order' van Pavlos, over het leven van Nikos Koemtzis, die drie mensen vermoordde, waaronder twee politie-agenten. In die film zijn jouw gedichten te horen. In 1984 speelde jij in jouw laatste film, het drama 'Ostria - endgame' van Pavlos. Jullie dochter Myrto ging naar de Montesorischool en zij studeerde Byzantijnse kunst. Myrto begon al vroeg aan de drugs, met name heroïne. Jij probeerde haar ervan af te helpen, wat mislukte en jij ging het ook zelf gebruiken. Myrto was een dichteres en een schilderes. Zij debuteerde met de dichtbundel 'Alice woont hier niet meer'. Net als jij was zij ook aan de sterke drank en zij deed aan zelfdestructie.

Op 3 oktober 1993 pleegde jij zelfdoding met een overdosis pillen en alcohol. Je deed dit in het oude appartement van jouw moeder in de anarchistische wijk Exarcheia in Athene, waar jij was opgegroeid. Enkele dagen daarvoor had jij tegen jou vriend, de dichter George Chronos, gezegd: 'Ik ga ergens anders heen!', terwijl jij hem vroeg om wat whisky voor jou te kopen. Andere anarchisten uit Exarcheia waren Nikolas Asimos en Pavlos Ferropoulos, die zijn vermoord. Je zei: 'Ik ben de enige overlevende. Maar niet voor lang!'. Jij werd 53 jaar. Jouw man Pavlos overleed op 2 oktober 2011 in Athene. Myrto ging in 1994 naar een afkickkliniek in Italië en zij begon weer te schilderen. Zij trouwde met de kunstconservator Francesco, met wie zij 21 jaren samen bleef. Zij woonden vele jaren in Udedo, Italië. Ze schreef: 'Ik ben in een huis aan zee, mijn man vist, we eten de hele tijd verse vis.'. Zij kreeg gezondheidsproblemen en zij was erg verdrietig. In september 2015 is zij tijdens een reis naar Athene overleden. Zij werd overleden gevonden en zij werd 48 jaar.

Katerina Gogou Pavlos Tassios

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45