Veel mannen, maar nauwelijks houvast

(voor Agnieszka Osiecka (1936 - 1997))

Jij bent geboren op 9 oktober 1936 in Warschau. Jij was het enigste kind van de componist/pianist Wiktor Osiecki en de geleerde Maria Sztechman. Jouw vader was van Servische, Roemeens-Vlaamse en Hongaarse afkomst. De eerste jaren woonde jij in Zakopane, waar jouw vader in het Watra Restaurant op Zamoyskiego 1 speelde. Op 4 september 1939 werd Zakopane door de Einsatzgruppe I binnengevallen. Er werden duizenden concentratiekampgevangenen naar Zakopane gestuurd om o.a. in een steengroeve te werken. Na de oorlog verhuisden jullie naar Warschau en gingen jullie in de wijk Saska Kepa wonen. De schrijver/dichter Miron Bialoszewski woonde daar ook. Hij werkte in het centrale postkantoor en als journalist voor tijdschriften, ook voor het jongerentijdschrift 'Swiat Miodych' op Mokotowskastraat 24. Hij was homoseksueel en hij woonde jarenlang met zijn partner, de schilder Leszek Solinski, op Plein Dabrowskiego 7. Miron overleed op 17 juni 1983 in Warschau door een hartaanval. Hij werd 60 jaar en hij is in de Powazki Begraafplaats begraven. Leszek Solinski trouwde in Oegstgeest met de Leidse slavist Henk Proeme. Leszek overleed op 5 juni 2005 in Oegstgeest, waar hij bij de Groene Kerk op de Haarlemmerstraatweg 6 is begraven. Hij werd 78 jaar.

De kleine flat in Saska Kepa was al gauw jouw lievelingsplek om te schrijven. Jij woonde er bijna heel jouw leven. Na jouw overlijden is er door de Stichting Okularnicy een gedenkplaat op het gebouw bevestigd. Jij was uitzonderlijk hoogbegaafd. Jij voltooide jouw cursussen veel sneller dan anderen en in 1952 ben jij aan de Marie Sklodowska-Curie High School afgestudeerd. Jij deed een opleiding tot zwemster bij de Legia Sports Club. In 1954 werd jij lid van het Student Satirical Theatre, waar jij 166 politieke en poëtische liedjes voor schreef. Jij bleef lid tot de sluiting in 1972. Van 1957 tot 1961 studeerde jij journalistiek aan de Universiteit van Warschau en filmregie aan de Nationale Filmschool op Ul. Targowa in Lódz. De rector was Jerzy Toeplitz. Jij stopte met de filmregie en jij begon te schrijven. Tijdens de universiteitsjaren publiceerde jij essays en artikelen in de studentenbladen.

Jouw eerste, dramatische liefde was met Jerzy Rajski, een leerling op de Kollataj High School in de Grójecka-straat in Warschau. Tijdens jouw studie was Janusz Gazda jouw partner. Jij was verliefd op de dichter Witold Dabrowski en daarna had jij een wilde relatie met de rebelse Marek Hlasko, die jou nog ten huwelijk vroeg. Jij was met hem verloofd. Van 1964 tot 1966 had jij een romantische relatie met de getrouwde acteur/dichter/schrijver Jeremi Przybora, met wie jij ook correspondeerde. Hij was 49 jaar en jij was 28 jaar. Hij verliet zijn vrouw voor jou. Jullie woonden een maand samen en toen was het klaar en ging jij naar Parijs. Jullie verschilden teveel van elkaar. Op de Universiteit van warschau ontmoette jij in 1971 de Joodse student journalistiek Daniel Passent, die ook satirische teksten voor het Student Satirical Theatre schreef. Daniel is geboren op 28 april 1938 in Stanislawów en hij werd door een Poolse familie gered van de Holocaust. Op 4 februari 1973 werd jullie dochter Agata Maria Passent in Warschau geboren. Zij is een schrijfster en journaliste.

Daniel's ouders werden in het getto van Warschau vermoord. Met Agata woonden jullie in Falenica, Wawer, Warschau. In augustus 1942 werden alle inwoners van het Joodse Falenica-Miedzeszyn Ghetto naar Treblinka gestuurd. Tot 1951 was Falenica een apart dorp. In 1962 debuteerde jij op de Poolse, nationale radio. De actrice/zangeres Kalina Jedrusik, getrouwd met de schrijver Stanislaw Dygat, zong een tekst van jou, 'My First Ball', wat een hit van Franciszka Leszczynska was. In 1963 won jij de hoofdprijs en zes andere prijzen voor zes teksten. In de zomer van 1963 trouwde jij met Wojciech Frykowski, die op 9 augustus 1969 in Benedict Canyon door de Manson Family, sekteleden van Charles Manson, is vermoord, net als Sharon Tate, Jay Sebring, Abigail Folger en Steven Parent. Wojciech werd 32 jaar en hij is in de Cmentarz Parafialny in Lódz begraven. In 1964 zijn Wojciech en jij na enkele maanden gescheiden. Hij was fysiek gewelddadig tegen jou en jouw familie, hij was jou ontrouw en hij was een alcoholist. Jij hebt hem in april 1968 in Los Angeles voor het laatst gezien. Op zijn begrafenis droeg jij een jas van witte schapenvacht, die jij van hem had gekregen. Jij had ook een fles wodka bij je.

Jij ging The Radio Song Studio uitzenden en jij werkte mee met theater- en televisieproducties. Samen met de componist Adam Stawinski schreef jij de serie 'Zingende Brieven', die op de televisie werden uitgevoerd, van 1964 tot 1969. In 1969 trouwde jij met de ingenieur Wojciech Jesionka. Jij had hem in 1967 in Krakau ontmoet, toen hij een debuterende theaterregisseur was. Hij was opgeleid als archeoloog en later werd hij een circusdirecteur. In het Ateneum Theater op de Stefana Jaracza straat 2 in Warschau werd jouw eerste, grote theatershow 'Laat de appelbomen bloeien' opgevoerd. Jouw teksten werden door diverse componisten op muziek gezet, o.a. door Krzysztof Komeda, Seweryn Krajewski (1947, Nowa Sól), Adam Jan Slawinski (1935, Lesniczówka) en Zygmunt Konieczny (1937, Warschau). Komeda overleed op 23 april 1969 in Warschau door een hersenbloeding in Los Angeles, doordat de schrijver Marek Hlasko hem tijdens een drinkpartij vriendschappelijk en speels van een helling duwde. Hij werd 37 jaar. Hlasko overleed op 14 juni 1969 in Wiesbaden en hij werd 35 jaar. In 1970 zijn Jesionka en jij gescheiden. Hij was amper thuis in jullie karig ingerichte appartement, waar jullie een maand samenwoonden.

In de jaren 1969/1970 ging jij graag met Poolse intellectuelen en kunstenaars naar het door jou zo geliefde Mazurische Merengebied. Als studente werkte jij er voor een lokale krant en later schreef jij voor het Atelier Theater op Aleja Franciszka Mamuszki 2 in de badplaats Sopot. Dit theater is inmiddels naar jou vernoemd. Jij verbleef vaak in het schrijversretraitehuis met 21 kamers op Ul. Pilsudskiego 26 in Zakopane, in het Tatragebergte. In 1978 kreeg jij een relatie met de literatuurcriticus Zbigniew Mentzel, (1951, Warschau), een redactiecollega van Daniel. Jij hebt nooit met hem samengewoond en hij heeft jou in 1992 verlaten. In 1979, toen jullie dochter Agata 6 jaar was, verliet jij Daniel Passent, met wie jij niet getrouwd was. Daniel bleef met Agata in het huis in Zoliborz en jij ging naar jouw moeder in Saska Kepa. Jij bezocht Agata en jij reisde met haar. Jij was er vaak, ook toen Daniel een nieuw gezin stichtte. Jij was nog 14 jaar verliefd op ene Zbyszek, maar dat is nooit iets geworden. Jij zou met ene Michal Kott trouwen, maar dat gebeurde nooit. Jouw laatste geliefde was de regisseur/zanger André Hübner-Ochodlo.

Naast veel boeken verschenen er ook veel platen van jou. Jij schreef ruim 2000 liederen, uitgevoerd door o.a. Majka Jezowska, Kalina Jedrusik, Edyta Geppert, Maryla Rodowicz, Seweryn Krajewski, Violetta Villas, Andrzej Dabrowski, Anna Serafinska en Krystyna Janda. Jij bent één van de belangrijkste, meest productieve en begaafde mensen van de na-oorlogse, Poolse cultuur en historie. Na een jarenlange strijd tegen darmkanker overleed jij op 7 maart 1997 in Warschau. Jij werd 60 jaar en jij bent in de Powazki Begraafplaats begraven. De begrafenisdienst was op 17 maart 1997 in de kerk van St. Charles Borromeo uit 1792 op Powazkowska 14 in Warschau. Voor jouw favoriete buurtcafé aan Ul. Francuska in Saska Kepa is een bronzen monument van jou aan een terrastafel geplaatst. Er staat ook een standbeeld van jou zittend op een bank in Ruciane Nida, Warschau. En er staat sinds 2002 een standbeeld van jou in Opole naast de Universiteit van Opole, gemaakt door de beeldhouwster prof. Marian Molenda (1958, Baranów). In 2015 verscheen jouw biografie 'Potargana w milosci' (Zwetend in de liefde) van Ula Ryciak.

Agnieszka Osiecka

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 50