Potamoi: rivieren De rivier Eufraat wordt als de belangrijkste stroming van het Midden-Oosten gezien. Met zijn oorsprong in Syrië stroomt deze rivier 2800 kilometer lang via Turkije naar Irak. Aan de Eufraat is Abraham door God geroepen. Dit verhaal, dat is opgetekend in het eerste Bijbelboek Genesis, vertelt de geschiedenis van aartsvader Abraham…

Lenin, gij machtigste, dapperste Strijder, Gij alles durvende en hoge Held, In diep bezinnen en het verst geweld Even machtig, - gij werdt de bevrijder Der boeren, en wildet worden ook de leider Der Russische arbeiders ter vrijheid, redder Van het gehele wereldproletariaat, En stichter van de communistische wereldstaat. Gij stierft. Waardoor…

Nabil en Takis Vanmiddag, lezend in Kavafis' verzen, herlezend, proevend, vloeit geluk overdadig binnen met de herfstzon. Ik ben gezalfd en warm, er klinkt arabische muziek, griekse muziek, en in de tuin, stralend in jeugd en schoonheid oogsten Nabil en Takis henneptoppen. Ik heb geurige koffie klaar staan in doorzichtig porselein, maar…

Fata morgana We dwaalden langs verpulverde altaren waar grijze monniken met giereblik ons leverzuchtig zaten aan te staren. Hun lichaam was onooglijk van het slik. We zagen nonnen met bestofte brillen waarin het leed van eeuwen stond te lezen, ze huiverden en vreesden duizend vrezen. We hoorden dode mijterdragers gillen, het hof van Rome,…

De uitgever Toen Pegasus hem smadelijk had afgeworpen, sprong hij Mercurius maar op de nek en werd een naarstig vuller van het boekenrek, dat Wim en Gerrie zoet houdt in hun dorpen. Aanvankelijk nog wat gevleugeld, nam hij poëzie van diepe mannen mee op voorjaarsreizen en sloeg de boekverkopers met die steen der wijzen. Maar och, wat harde…

de avond heft de zwarte tafel hoger en wij, die er aan zitten, stijgen mee. wij stijgen, dalen, stijgen weer en weten dat wij de aarde niet betreden mogen. wij stijgen, stijgen, vergeten te spreken, vergeten van alle dingen de namen, stijgen, stijgen, zien sterren en manen, stijgen, zien sterren en manen en weten plotseling door een gouden…

Verlangen Meenge mooie meid heeft door de domme, lange nacht, naar het naakte bijzijn van de minnaar smartelijk getracht, zij heeft in de grote leegte van haar wit bed, de peluw gekust, als wilde ze zijn matte hoofd in rust gesust. Haar hoofd was ongerust te midden van de wilde harengeur, haar armen grepen, bang begeren, om 't onzekere genot…

Ontsnappen In de kooi van dag en nacht, de kooi van de boodschappen, blikjes bier, de betere baan. In de kooi van het fotoalbum, van de liefde. In de kunstkooi, in de kooi van het weten: Sta op, grijp de tralies, haal de diepste adem en scheur je hart uiteen. Christa Widlund-Broer alias Anna Enquist is geboren in 1945 te Amsterdam.…

Jaap en Lia, een bejaard echtpaar, woonden in een klein, liefelijk huisje middenin het bos. Ze leefden van de opbrengsten van hun groentetuin. Op een zonnige ochtend zaten ze samen aan de beek, die achter het bloemkoolveldje stroomde. "Heerlijk om naar die heldere stroom en die kolkjes te kijken," zei Lia. "En wat sidderen de boombladeren mooi…

Kinereth Het water ligt niet zwaar en diep maar hangt als nevel tussen bergen een vangnet tot de kanten uitgespannen en opgehangen aan de punten licht hier en daar zichtbaar aan de kusten. Een vangnet voor de sterren? Er valt er geen, de hemel is wel stevig maar hier is veel te wensen rondom dit wachtend en geladen water waar vaker vrede…

Liefde is d'eenge kracht Liefde is d'eenge kracht die de ziel naar boven draagt tot de sfeer van het eeuwige leven van zelf; zij bevleugelt ook 't laagste streven daarom wil ik haar boven alles loven. Als ontgoocheling en twijfel ons ontrooven geloof dat menschheid eens omhoog zal zweven, laat ons dan 't wonder der liefde beleven een…

Ik had gedacht... Ik had gedacht dat ik je kon vergeten, en in de zachte nacht alleen kon slapen, maar in mijn onschuld heb ik niet geweten dat ik bij elke windvlaag zou ontwaken: Dat ik de lichte trilling van je hand weer langs mijn sluimerende hals zou voelen - Ik die dacht dat het vuur dat in me brandde als de witte sterrenbaan zou zijn…

Geen winterakker hard en zwart geen stroom, die tot kristal verstard groenglanzend in zijn bedding sliep, zo grondeloos, zo eeuwig diep zo diep bevroren als mijn hart. Geen zilverpalmen op het glas o grillig als het wild gewas - varens, lianen, vlijmspits riet - bloemarabesk van kil verdriet die in mijn leven staat gekrast. Decemberhart…

Steenuil in West Riding Het is verstandig zo gerust in aardes muil en keel te zitten als de kleine steenuil van de kalksteengrot. Gelaten wijsheid is het om je jong zo vroeg zijn lot, de wet te leren van het peristaltisch slikken van de schaduwkuil, Waarin de tropen, na 't verteren, De sneeuwvos en de witte beren De oermens van…

Vahine no te tiare Als ik haar zie, rechtop gezeten, zwart voor een rode achtergrond vrouw met het rustige gelaat, lijkt ieder ander mij verbeten, onzeker en te snel verwond. Haar voorhoofd is een koopren plaat, een schild waarachter haar gedachten naakt en gehurkt liggen te wachten; boven de wallen van haar wangen de bruine ogen, onbevangen…

In mei dit jaar maakte het Centrum voor Consultatie en Expertise bekend dat minstens twintig psychiatrische patiënten maanden of zelfs jaren achtereen eenzaam opgesloten zitten in een isoleercel. Dat zijn er veel meer dan het aantal van vijf dat ex-minister Klink vorig jaar nog noemde. Bovendien is gebleken dat veel separaties niet worden geregistreerd…

Het kind dat wij waren Wij leven 't heerlijkst in ons vèrst verleden: de rand van het domein van ons geheugen, de leugen van de kindertijd, de leugen van wat wij zouden doen en nimmer deden. Tijd van tinnen soldaatjes en gebeden, van moeders nachtzoen en parfums in vleugen, zuiverste bron van weemoed en verheugen, verwondering en teerste…

Net als elke week zijn er leuke en minder leuke dingen om te vertellen, en ik moet zeggen dat ik het meeste onder de indruk was van het feit dat inmiddels alweer een week geleden Antonie door zelfdoding om het leven is gekomen. Een keus die een mens pas op het allerlaatste maakt, een keus die een mens, of althans veel mensen misschien wat vreemd overkomt…

Stad aan de Wadden Drie eilanden staan aan den horizon, Als 't niet zeer nevelt. Jongens komen kijken, Wanneer de postboot keert, die langs de dijk een Rookpluim doet strijken, licht-bruin voor de zon. De winter duurt hier lang; het spaarzaam groen Bevat een stillen winter in zijn takken. En in de binnentuintjes, kalme vakken, Zou zelfs…

Groteske Waar staat haar huis? Achter de bergen. Wat zijn haar knechten? Draken en dwergen. Wat is hun werk? Spoken en stelen. Zijn het er weinig? Neen; het zijn velen. Wat ligt op tafel? Een toverdoos. Wat at ze gister? Een bord vol kroos. Wat eet ze vandaag? Niet één enkele hap Maar om te drinken schuurt ze haar nap. Wat zal ze drinken…