December
December is bij uitstek de maand voor gezelligheid, geborgenheid, warmte, licht en vrolijkheid. Dat is nu eenmaal zo gegroeid. Voor veel mensen ís dit ook zo.
Totdat je mensen tegenkomt voor wie dit helemaal niet opgaat. Zij hebben namelijk juist in deze maand iets verdrietigs meegemaakt, al is dat misschien al jaren geleden. Voor hen wordt deze tijd een beproeving.
Ik probeer me voor te stellen hoe het zou zijn om zélf iemand te verliezen in deze "feestmaand". Zou het dan een feestmaand blijven? Dat kan ik mij niet indenken. Zou ik dan, net zoals die goede vriend, zo intens en hartverscheurend verdrietig zijn? Ik denk het wel. Juist omdát het juist in december gebeurde, dat vreselijke verlies. Dat komt dus ieder jaar terug. Hoe ga je daarmee om? "Niet," zei mijn goede vriend toen ik het hem, oh zo voorzichtig, vroeg, "ik kán er niet mee uit de voeten. Ik zou het liefst deze maand overslaan, afschaffen, weg ermee!"
En daar zit je dan, met de kaart die je hem wilde sturen. Wat schrijf je dan naar zo iemand? Je weet wel dat er nog familieleden zijn, kennissen of vrienden die proberen hem uit dat dal te trekken. Maar dat verdriet trek je niet uit hemzelf. Dat blijft en dat komt ieder jaar weer terug, omdat het ieder jaar weer december wordt.
Geplaatst in de categorie: kerstmis