Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Oogverblindend mooi, maar wel oorlogszuchtig

(voor Louise Auguste Wilhelmine Amalie van Mecklenburg-Strelitz (1776 - 1810))

Je bent geboren op 10 maart 1776 even buiten Hannover.
Je vader was hertog Karel van Mecklenburg (1741 - 1806) en je moeder was landgravin Friederike Caroline Luise van Hessen-Darmstadt (1752 - 1782). Je ouders kregen tien kinderen. Je trok vooral op met je jongere zus Frederica (1778 - 1841) en George (1779 - 1860). Je gouvernante heette Fraulein von Wolzogen.

Op je zesde overleed je moeder in het kraambed, wat een grote schok voor je was en wat je enorm veel verdriet heeft gedaan. Je verhuisde van Leineschloss naar Herrenhausen, een Versailles op kleinere schaal. Je vader hertrouwde twee jaar later met de jongere zus van je moeder, landgravin Charlotte Wilhelmine Christiane Marie (1755 - 1785), die na de geboorte van haar enige kind in het kraambed overleed. Op je negende weer een verpletterende dreun.

Daarna ging je naar Darmstadt, waar je oma Marie Louise voor jou zorgde. Zij maakte zelf jouw kleding en je kreeg Madame Gelieux als gouvernante, die jullie ook Frans leerde, dat je perfect onder de knie kreeg. Je kreeg godsdienstlessen van een Lutherse dominee, waarbij er extra op de liefdadigheid werd gehamerd, wat je later volop hebt uitgevoerd. Tot je zeventiende hebben je oma en je gouvernante je veel geleerd.

Op je negende was je bij een voordracht van de dichter Friedrich Schiller (1759 - 1805), die in 1790 trouwde met Charlotte von Lengeveld (1766 - 1826).
Je las het werk van Schiller, Goethe, Richter, Von Herder en Shakespeare. Ook van het lezen van de Griekse tragedies heb je genoten.
Op je zeventiende ging je met je oma naar Frankfurt, waar je aan de kroonprins Frederik Willem de Derde van Pruisen (1770 - 1840) werd gekoppeld. Hij was drieëntwintig, was serieus en gelovig. Jij was beeldschoon met een prachtige huidskleur en grote, stralende, helderblauwe ogen, een slanke taille en een indrukwekkende boezem.
Je oom wilde graag de banden tussen Van Mecklenburg en Pruisen strakker aantrekken, wat lukte, want Frederik hapte, terwijl zijn jongere broer prins Louis Charles (1773 - 1796) met Frederica aanpapte.
Op 24 december 1793 trouwde jij met Frederik en twee dagen later trouwde Frederica met Louis. Zij kregen drie kinderen. Louis stierf aan de difterie.
Haar tweede man was prins Frederik Willem van Solms-Braunfels (1770 - 1814), met wie ze een dochter kreeg, die slechts acht maanden werd. Hij was een zware alcoholist en hij teerde op haar centen.
Haar derde man was prins Ernst August van Hannover (1771 - 1851), waardoor ze nog vier jaar koningin is geweest.

Je was zeer geliefd bij het Duitse volk en een schrijver/officier, op afstand verliefd, prees je engelachtige goedheid. Van je idolate schoonvader koning Frederik Willem de Tweede kreeg je het Charlottenburg Paleis, dat in opdracht van Sophia Charlotte von Hannover (1668 - 1705) is gebouwd door Arnold Nehring. Ze had daar haar eigen hofhouding, terwijl haar man Frederik de Eerste van Pruisen alleen op uitnodiging welkom was. De brave man hield zielsveel van haar, zelfs zozeer, dat hij zijn maîtresse in spe, die sprekend op haar leek, nooit heeft aangeraakt. Ze kregen twee kinderen, van wie één nog geen vier maanden werd. Toch woonde je veel liever in het rustige, landelijke Paretz Paleis, dat veel overzichtelijker en knusser was, gekocht van graaf Heinrich von Blumenthal. Je deed er het huishouden en je kreeg van je gulle schoonvader Slot Oranienburg, dat in opdracht van Louise Henriette van Oranje-Nassau (1627 - 1667) is gebouwd.
Zwarte geschiedenis: het concentratiekamp Sachsenhausen was in Oranienburg.
Je zong en speelde samen met je man het werk van Shakespeare en Goethe. Op je achttiende kregen jullie een doodgeboren meisje, waarna er negen levende kinderen volgden, al overleden er twee in hun kindertijd, Frederica en Ferdinand. De anderen waren: Frederick William, William, Charlotte, Charles, Alexandrine, Louise en Albert.
Op je eenentwintigste werd je de koningin van Pruisen en je werd voor staatszaken vaak geraadpleegd door je man. In 1806 was je voor een oorlog tegen Frankrijk, hoewel Frederik huiverde, maar aldus geschiedde. Napoleon's troepen wisten Berlijn te veroveren en je moest noodgedwongen vluchten naar armoedige omstandigheden, een koningin onwaardig. Later gooide je al je vrouwelijke charmes in de strijd door Napoleon op je knieën te smeken Pruisen met rust te laten. Had hij Josephine niet gehad, dan was hij misschien overstag gegaan, maar nu had het geen enkel effect op deze strijdlustige gifkikker en de bezetting bleef gewoon van kracht. In 1808 verbleef je bij tsaar Alexander de Eerste in Sint-Petersburg en na drie jaar afwezigheid keerde je per koets terug naar een geplunderd Berlijn. Het Charlottenburg Paleis was door de weggemarcheerde Fransen volkomen leeggeroofd.

Op 19 juli 1810 overleed je in Strelitz door een onduidelijke ziekte en je bent begraven in de tuin van het Charlottenburg Paleis. Een krijgsheer noemde je een heilige.
In 1824 trouwde Frederik nog met zijn dertig jaar jongere minnares prinses/gravin Auguste von Harrack (1800 - 1873), maar hij is in 1840 bij jou in jullie mausoleum begraven.

Schrijver: Joanan Rutgers, 25 november 2012


Geplaatst in de categorie: koningshuis

1.4 met 12 stemmen 720



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hendrik Klaassens
Datum:
20 oktober 2012
Een boeiende persoonlijkheid, Joanan, deze koningin Luise van Pruisen. Wat mij vooral interesseert is haar ontmoeting op 14 juni 1807 in Tilsit met Napoleon. Ik weet niet of zij zo oorlogszuchtig was. Wél is over haar bekend dat zij Napoleon beschouwde als een 'moreel monster'. Ze heeft zij o.a. gezegd: "Ik wil liever in de handen van God vallen, dan in de handen van die man".

Luise was één van de mensen die sterk aandrongen op een verbond van Rusland en Pruisen tegen Frankrijk, maar het was vooral tsaar Alexander I die haar man Frederik Willem III daartoe probeerde over te halen. Uiteindelijk gaf hij toe aan die druk, maar door zijn jarenlange neutraliteitspolitiek was het Pruisische leger slecht getraind en bewapend, waardoor het moeiteloos door het 'Grande Armée' kon worden afgeslacht.

Ik denk niet dat Napoleon voor de charmes van Luise door de knieën zou zijn gegaan als hij t.t.v. zijn ontmoeting met haar nog vrijgezel was geweest. Daarvoor was zijn Europees spelletje Stratego té belangrijk voor hem. Hij legde Pruisen zeer vernederende vredesvoorwaarden op, ondanks het indrukwekkende decolleté waarmee Luise in Tilsit voor Napoleon verscheen. In een Duits artikel over deze ontmoeting las ik zelfs dat 'Pruisen in zijn hele geschiedenis nog nooit zo'n diep decolleté heeft aanschouwd'. Ook een dergelijk strijdmiddel faalde bij Napoleon.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)