Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Verklikt door twee Katwijkse visboeren

(voor Johan Aaldrik Stijkel (1911 - 1943))

Je bent geboren op 8 oktober 1911 in Rotterdam. Je studeerde Engels, literatuur en psychologie aan de Universiteit van Amsterdam. Als student was je in Portugal en deed je mee met verzetsacties tegen de Spaanse dictator Franco. Je was een kennis van jonkheer/advocaat Jacob Anton Schorer, de oprichter van het Nederlands Wetenschappelijk Humanitair Komitee, die voor de gelijkstelling van homoseksuelen vocht. Na de Duitse inval werd het NWHK direct opgeheven en alle gegevens verbrand. Je was ook bevriend met Joannes Henri François, schrijver en homo-activist, pacifist en vegetariër.

Je verzetsgroep heette de Strijkel-groep en telde zo'n tachtig mensen, o.a. generaal-majoor Hendrik Hasselman, Jean Baud, Cornelis Jan Gude, Jan en Willem Helmers, Jean Pierre Bolten, Hendrik en Louise Ero, Hendrik Stoppendaal, Cornelis Wolzak, Hermanus Zanen en Martine van Deth. Er zaten studenten, politie-agenten, kooplieden en officieren bij. Je had de opdracht om alle verzetsgroepen te verenigen. Je schuilnaam was dr. Eerland de Vries en je reisde door heel Nederland, waarbij je tevens spionagegegevens verzamelde, zoals over munitie-opslagplaatsen, ankerplaatsen van watervliegtuigen in Rotterdam en stellingen rondom IJmuiden.

Er werden in het begin fouten gemaakt, zo werd er slordig met de ledenlijsten en de wapens omgegaan. De levensgevaarlijke spionnen Anton van der Waals en Matthijs Adolf Ridderhof wisten te infiltreren, waardoor de nazi's de verzetsgroep volgden. Je gaf spionage-informatie door aan de regering in Londen. Via een politie-organisatie kwam je in contact met de broers Willem en Arie van der Plas in Katwijk, die een motorbotter hadden, de KW133 'Eendracht'. Willem en Arie zouden Cornelis Gude, Jean Baud en jou naar Engeland varen. Op 2 april 1941 werden jullie gearresteerd, toen jullie de haven van Scheveningen wilden uitvaren. De uitgang was geblokkeerd en jullie doken tevergeefs het water in. De visboeren Van Dam en Wezel hadden jullie verraden. Bovendien zaten er verraders binnen de politie-organisatie. In totaal werden er 47 verzetsleden gearresteerd, incluis 4 vrouwen.

Jullie zaten van 10 april 1941 tot 26 maart 1942 in het Oranjehotel, waar jij je cel met Willem Harthoorn deelde, die door de SS-er Ernst Knorr werd gemarteld. Willems zus Johanna was de moeder van Karina, de weduwe van Jan Wolkers. Daarna werden jullie naar Berlijn gebracht en vanaf juni 1942 werden jullie in de Wehrmacht-gevangenis in de Lehrterstrasse opgesloten. Deze gevangenis bleef ongedeerd, ondanks de vele bombardementen op het daarnaast gelegen Lehrter Bahnhof. In september 1942 was er een geheim proces voor het Reichskriegsgericht. De aanklacht was: spionage en het toebrengen van schade aan de Duitse Wehrmacht. Op 26 september 1942 werden er 39 doodvonnissen uitgesproken. Zes leden kregen gratie, een tuchthuisstraf. Één is in de gevangenis overleden. De Nederlandse regering deed alles om jullie te helpen, maar niets baatte.

Op 4 juni 1943 werden er 32 verzetsleden naar een schietbaan in Berlijn-Tegel gebracht. Om de vijf minuten werd er iemand doodgeschoten. Jij was als leider de eerste. Je werd eenendertig jaar. Na jou volgden er nog 31 mensen. De gevangenisdominee Harold Poelchau, die jullie steunde, was diep onder de indruk van jullie liefdevolle, berustende, gelovige, moedige houding. In een afscheidsbrief aan je vader schreef je: 'Ontdaan van dit materiële lichaam, dat ik altijd als een belemmering heb gevoeld, ben ik waar God wil!'.
In juni 1947 werden jullie vanuit een begraafplaats in Berlijn-Döberitz herbegraven op de begraafplaats Westduin in Den Haag. Poelchau was in 1953 aanwezig bij de onthulling van het gedenkmonument.

Schrijver: Joanan Rutgers, 28 april 2014


Geplaatst in de categorie: idool

4.0 met 1 stemmen 121



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)