Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Hoe je Voloshin en Gumiljov tot een duel aanzette

(voor Elisaveta Ivanovna Dmitrieva (1887 - 1928))

Je bent geboren op 31 maart 1887 in Sint-Petersburg. Je was een verlegen, jong meisje uit een arme, adellijke familie. Je was door tuberculose verlamd. Je broer en zus vonden dat je speelgoed ook verlamd moest zijn en dus trokken ze de benen van je poppen af.

Op je twee-en-twintigste woonde je in Koktebel, de Krim, waar het gezonde klimaat beter voor je was. Je schreef gedichten en je ontmoette de Oekraïense dichter/Vrijmetselaar Maximilian Voloshin, die tien jaar ouder was. Voloshin gaf je het pseudoniem Cherubina de Gabriak en hij probeerde je gedichten te publiceren.

In augustus 1909 stuurde je enkele verzen naar het beroemde tijdschrift 'Apollon'. De verzen had je op geparfumeerd papier met zwarte rouwranden geschreven. Je onthulde voor de helft je identiteit. Dezelfde dag belde je de uitgever Sergei Makovsky en vroeg je hem om de poëzie te publiceren. Je werd maandenlang geplaatst en je was een groot, nieuw talent. Je werd ontmaskerd als de Frans-Poolse barones Cherubina de Gabriak, die weinig contact met de buitenwereld had. Vele lezers werden verliefd op jou, met name de dichter Nikolai Gumiljov, die vurige liefdesbrieven aan jou schreef, die jij vurig beantwoordde. Sergei was trots op jouw uitstekende grafologie en hij dacht dat je een Franse vader en een Russische moeder had en dat je in klooster in Toleda was opgegroeid, wat door Voloshin en jij verzonnen was.

Jij was lerares op een gymnasium en je had middeleeuwse en Spaanse literatuur plus oude, Franse taal gestudeerd aan de Universiteit van Sint-Petersburg en aan de Sorbonne. Als mysterieuze, Franse dame publiceerde je in alle tijdschriften. In november 1909 ontdekte men dat het om een gehandicapte lerares ging en viel je door de mand. De meesten geloofden dat Voloshin alle gedichten had geschreven, maar latere onderzoekers herkenden jouw stijl. Gumiljov was beetgenomen en dat kon hij niet verdragen, want wellicht had hij wel gepassioneerd met Voloshin geschreven, ook al beweerde Elisaveta dat zij het was en dat ze zelfs echt op hem verliefd was geweest. Uit wraak verspreidde Gumiljov belachelijke verhalen over zijn affaire met jou.

Op 19 november 1909 waren Voloshin en Gumiljov in het atelier van Ivan Bilibin. Voloshin sloeg Gumiljov in zijn gezicht en op 22 november 1909 volgde er bij de Chernaya-rivier een duel. Daar waar ooit Alexander Poesjkin fataal duelleerde met Georges d'Anthès. Gumiljov schoot eerst en miste. Het pistool van Voloshin ging niet af. Gumiljov wilde dat Voloshin ook zou schieten en Voloshin schoot bewust in de lucht, want hij wilde hem niet doden en hij kon niet schieten. Pas in 1921 herstelde Gumiljov het contact met Voloshin.

Door je tuberculose kon je amper naar links lopen. Je poëtische carrière werd al met al geen duurzaam succes, ook al was je net zo goed als Achmatova en Parnok. In 1911 trouwde je met een ingenieur, ene Vasiliev. Je verdiepte je in de theosofie. In de vroege jaren twintig werkte je samen met de schrijver/vertaler Samuil Marshak, met wie je theaterstukken voor kinderen schreef. Later schreef je proza en vertaalde je. Na 1918 werd je door de hongersnood naar Yekaterinodar verbannen. Vanaf 1921 werd je ondervraagd door de geheime politie, samen met andere leden van de Antroposofische Vereniging. In 1922 mocht je naar Sint-Petersburg terug.

In 1927 werd je naar Tashkent verbannen. Je vriend, de sinoloog Yulian Shchutsky, kwam op bezoek en door hem geïnspireerd schreef je de gedichtencyclus 'Huis onder de pereboom', onder het pseudoniem Li Xiang Tzu, die pas in 1988 is gepubliceerd.

Op 5 december 1928 overleed je door kanker. Je werd eenenveertig jaar.

Schrijver: Joanan Rutgers, 22 augustus 2014


Geplaatst in de categorie: idool

1.0 met 2 stemmen 890



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)