Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Dexys Midnight Runners - Come On Eileen

Dexys Midnight Runners is een Engelse popband met soul-invloeden. Ze maken ook newwave, Keltische folk en rock. De band is opgericht in 1978 in Birmingham. Ze heetten eerst Dexedrine, een merk van dextroamphetamine, wat destijds als recreatieve drug werd gebruikt. Dexys Midnight Runners verwijst naar de energie, die Dexedrine gaf en waardoor je de hele nacht bleef dansen. Nu gebeurt dat met XTC.

De zanger/gitarist is Kevin Rowland, op 17 augustus 1953 in Wednesfield, Wolverhampton, geboren. Zijn Ierse ouders komen uit Crossmolina. Hij woonde als kind drie jaar in Ierland. Op zijn elfde verhuisde hij naar Harrow, Londen. Op zijn vijftiende verliet hij de school. Zijn eerste band Lucy & The Lovers was beïnvloed door Roxy Music en strandde al gauw. Daarna vormde hij twee jaar de punkband The Killjoys, met de hit 'Johnny Will not Get to Heaven'.

Samen met de gitarist/songwriter Kevin Archer (Birmingham, 1958) vormde Kevin Rowland Dexys Midnight Runners. Met Jim Paterson op trombone, Geoff Blythe op saxofoon, Steve Spooner op altsaxofoon, Pete Saunders op keyboard, Pete Williams op bas en Bobby Ward op drums. In 1977 verscheen hun eerste single 'Dance Stance' en op 15 maart 1980 verscheen de single 'Geno', een eerbetoon aan de soulzanger Geno Washington. Het stond op nummer één in Engeland. Kevin had op zijn elfde een live-concert van Geno meegemaakt. Andy Leek deed de keyboards, maar hij haatte het om beroemd te zijn, waardoor hij vertrok.

Op 11 april 1980 verscheen het debuutalbum 'Searching for the Young Soul Rebels', met een mix van punkrock en soulmuziek. Bobby was vervangen door Andy Growcott. Met 'Burn It Down' en 'There, there, My Dear'. Veel bandleden waren boos op de voortdurende problemen met Kevin de zanger, die o.a. verbood om met de muziekpers te praten. Alleen Jim bleef bij Kevin en er kwamen nieuwe leden: de gitarist Billy Adams, de drummer Seb Shelton, de keyboardspeler Micky Billingham, de altsaxofonist Brian Maurice, de tenorsaxofonist Paul Speare en de bassist Steve Wynne. Voor optredens alcohol drinken was verboden. De vioolspelers Helen O'Hara, Steve Brennan en Roger MacDuff kwamen erbij.

In juli 1982 verscheen het tweede album 'Too-Rye-Ay', met het aanstekelijke, vitalistische, levenslustige 'Come On Eileen'. De muziekvideo is geregisseerd door Julien Temple en Eileen werd gespeeld door Máire Fahey, de zus van de zangeres Siobhán Deirdre Fahey. Er is geënt op het Ierse volkslied 'Believe Me, if All Those Endearing Young Charms' van Thomas Moore, het lied 'A Man Like Me' van de soulgroep Jimmy James and the Vagabonds en de Ierse folkmelodie 'Too Ra Loo Ra Loo Ral'. Het is ook geïnspireerd door een jeugdvriendin van Kevin, met wie hij in zijn tienerjaren een seksuele relatie had. Tevens is het gericht tegen de roomse repressie. Het stond op nummer één in Engeland en Amerika. Ook met 'Old' en 'Till I believe in My Soul'. In 1983 wonnen ze de Brit Awards voor beste Engelse single voor 'Come On Eileen'.

In september 1985 verscheen het derde album 'Do not Stand Me Down', met 'This is what She is if' en 'Because Of You'. Dit album mislukte en de band ging uit elkaar. Kevin's solo-carrière mislukte ook en hij had een drugsverslaving en geldgebrek. In april 2003 is de band herenigd en hervormd, met Jim Paterson en Pete Williams er nog steeds bij en Lucy Morgan op viool. Ze noemen zichzelf nu 'Dexys'. In juni 2012 verscheen het album 'One Day I'm Going to Soar', met 'She Got a Wiggle'.

Schrijver: Joanan Rutgers, 27 juli 2015


Geplaatst in de categorie: muziek

3.5 met 2 stemmen 80



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
27 juli 2015
Ik zit alleen in een stilte coupé op een treinreis met honderd hindernissen, spoorwegwerkzaamheden, bomen omgewaaid op het spoor, omleidingen, waar zit ik nu weer, vertragingen, kom ik ooit nog thuis vandaag. Verveeld zoek ik Eileen op YouTube, nee, ik wil de originele versie, die ik ook goed ken van lang geleden. Ik speel hem op mijn mobiel zonder oordopjes. Dat hoort niet maar ik zit dus lekker alleen. En het voelt heerlijk om burgerlijk ongehoorzaam te zijn. Het liedje vrolijkt me op en ik zit te swingen op mijn treinstoel. Het regent de hele dag al maar opeens zie ik een zonnetje. Ik kan er weer even tegen een uur of twee.
Naam:
Bjarne
Datum:
27 juli 2015
Een paar jaar geleden speelden ze dit nummer live in het nieuwjaarsnacht muziekprogramma op de bbc.
Graag gelezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)