Taal
Mondvermaakje... dat vind ik een leuk woord. Of het Duitse woord Schmetterling, in het Engels is dat dan Butterfly.
Maar mondvermaakje klinkt toch wel heel leuk. Je mond wordt vermaakt, met de sensatie van eten. Vaak klinkt het woord wel leuker dan hetgeen je krijgt aangeboden. Maar alleen al voor het woord, eet je het op.
Ik heb wat met leuke woorden. Vaak brengen ze een idee dat ik had, of een herinnering weer naar boven.
Bij Schmetterling of butterfly moet ik denken aan de tijd dat ik nog jong was en we thuis naar de Duitse tv keken. We leerden al doende een nieuwe taal en konden die soms zelfs beter spreken dan het Nederlands. En dan buiten kijken naar de vlinders, die er toen nog in overvloed waren, maar nu door een kind met verbijstering worden bekeken als waren het aliens. In feite zijn ze dat ook, want zo een vlinder ziet er toch heel anders uit in het begin... een vieze, dikke rups. Maar uiteindelijk wordt hij dus een mooi woord 'Schmetterling'. Gelukkig voor die rups.
Soms worden woorden bij elkaar gevoegd, om iets dat er niet uitziet, aantrekkelijk te maken. 'Paling in het groen', lijkt toch poëtisch, nietwaar? Ook al hebben we het hier over een slangachtig wezen, dat in feite een aaseter is en in het water leeft. Het vreet alles wat vies is en dat moeten we dan opeten. Neen zelfs dat 'groen' maakt het niet beter. Je snapt het, ik lust geen paling.
Anderzijds worden woorden tegenwoordig gevormd door nieuwe situaties: selfie, bokitoproof, jaliefgevoel. De Van Dale heeft het er maar druk mee. Een taal is natuurlijk altijd wel in ontwikkeling, maar soms gaat het iets te ver. Wat vind je van het woord 'analoogkaas'? Juist, het lijkt op kaas, maar is het niet... en we eten het toch. Of wat denk je van een Ashera? Klinkt je niet bekend in de oren? Het is een nieuwe kat. Speciaal ontworpen om bepaalde individuen te plezieren. Ze is gekruist uit een huiskat, een Afrikaanse Serval, en een Bengaalse Luipaard of een tijgerkat uit Azië en voor de leukigheid vernoemd naar de Semitische Godin Asjera. Het wordt 1,5 m lang en weegt 15 kilo. Leuk voor op je schoot. Wat dat beestje moge kosten, geen idee, maar koosjer is het niet. Het is een eigen 'scheppinkje' van de mens.
Wat ik totaal niet leuk vind, zijn de taalmixen. Woorden als mortgage backed security en meltdown, vonden hun weg in het Nederlands, na de bankencrisis. Taalverloedering noem ik dat. Er zijn vast wel mooie Nederlandse woorden die we hiervoor kunnen gebruiken.
En er zijn ook gevaarlijke nieuwe woorden, zoals Bierpong... juist het woord zegt het zelf, een balletje in een bekertje met bier slaan van de tegenpartij. Dat bekertje moet dan uitgedronken worden en de winnaar is diegene die het minst aantal bekertjes moest leegdrinken. In Amerika uitgevonden en naar hier gretig overgewaaid naar de studenten.
Ach me er druk over maken helpt niet echt. Ik neem mijn mondvermaakje en kijk naar buiten. Één van mijn kippen rent achter een late vlinder aan, en ik kan een glimlach niet onderdrukken.
Geplaatst in de categorie: taal