Stinkend jaloers op de man van jouw minnares

(voor Alfred de Vigny (1797 - 1863))

Je bent geboren op 27 maart 1797 in Loches, gelegen aan de rivier Indre. Je kwam uit een oude, adellijke familie met een groot militair verleden en een monarchistische aanhang. Jouw vader was een 60-jarige veteraan van de Zevenjarige Oorlog en jouw 40-jarige moeder was geïnspireerd door Jean-Jacques Rousseau. Jouw opa was Markies de Baraudin, een oud kapitein-ter-zee. Je groeide op in Parijs, waar je aan het Lycée Bonaparte en de École Polytechnique studeerde. Je ontwikkelde een enorme liefde voor de arme medemens.

In 1814 werd je tweede luitenant van het Maison du Roi. In 1820 publiceerde jij jouw eerste gedicht 'Le Bal'. In 1822 werd je eerste luitenant en in 1823 kapitein. In 1824 verscheen jouw verhalende gedicht 'Éloa', over het romantische thema 'de verlossing van satan'. In 1825 trouwde je in Pau met de jonge, Engelse Lydia Bunbury. Jullie woonden in Parijs. In 1826 verscheen 'Poèmes antiques et modernes', een verzamelbundel.

Drie maanden later verscheen jouw eerste, historische roman 'Cinq-Mars', gebaseerd op het leven van Koning Louis XIII (1601 - 1643), die waarschijnlijk homoseksuele relaties met Charles d'Albert, duc de luynes, en Henri Coiffier de Ruzé, markies van Cinq-Mars, had. Hij was in ieder geval biseksueel en getrouwd met Anne van Oostenrijk. In 1638 werd hun zoon Louis Dieudonné geboren, de latere Zonnekoning. Henry Coiffier de Ruzé (1620 - 1642) werd door Kardinaal de Richelieu gevangen genomen en onthoofd. Je was goed bevriend met Victor Hugo. Samen met Emile Deschamps vertaalde je 'Romeo and Juliet'.

In 1831 verscheen jouw historische drama 'La Maréchale d'Ancre', over het bewind van Koning Lodewijk XIII. Tijdens de uitvoering ontmoette jij de sublieme actrice Marie Dorval (1798 - 1849), geboren als Marie Thomase Amélie Delauney. Haar vader overleed toen zij vijf jaar was en haar moeder overleed door tuberculose toen ze een tiener was. Op haar 15-de trouwde ze met de veel oudere acteur Alain Dorval, met wie ze twee kinderen kreeg. Op haar 31-ste trouwde ze met de toneelschrijver/journalist Jean-Toussaint Merle. Jij was tot 1838 de jaloerse minnaar van Marie. Er werd geroddeld dat zij de lesbische minnares van George Sand was, waardoor jij haar waarschuwde om bij 'die verdomde lesbienne' weg te blijven. De schilder Hippolyte Lazerges maakte rond 1846 een beeldschoon portret van Marie als Agnès de Méranie.

In 1835 verscheen jouw drama 'Chatterton', gebaseerd op het leven van de arme dichter Thomas Chatterton, die op zijn 17-de zelfdoding pleegde door arsenicum te drinken. Marie speelde de glansrol Kitty Bell. Het is één van de beste, Franse, romantische drama's en het wordt nog vaak gespeeld. Jouw huwelijk was een mislukking en jouw relatie met Marie verteerde jou van pure jaloezie. Jouw literaire werk werd overschaduwd door het werk van anderen, zoals Victor Hugo. Je raakte zwaar verbitterd en hopeloos vereenzaamd. Door het lezen van 'Das Leben Jesu, kritisch bearbeitet' van de theoloog/filosoof David Friedrich Strauss kreeg je ook nog een geloofscrisis. Strauss bezag de wonderwerken van Jezus als mythische onwaarheden en verzonnen toevoegsels. Je schreef steeds somberder gedichten.

In 1838 overleed jouw moeder en erfde je haar landgoed in Le Maine-Giraud, nabij Angoulême. Daar trok jij jezelf terug in jouw 'ivoren toren'. Je schreef er enkele van jouw beroemdste gedichten, zoals 'La Mort du loup' en 'La Maison du berger', wat Marcel Proust het grootste, Franse gedicht van de 19-de eeuw vond. Later stopte je met publiceren, al bleef je wel schrijven. Je was gefascineerd door het boeddhisme. In 1853 ging je naar Parijs terug. In de vroege jaren zestig kreeg je maagkanker. Je zei: 'Als we zien wat we hier op aarde hebben en wat we achter laten, is alleen de stilte geweldig, want alles is zwakte.'. Je overleed op 17 september 1863, enkele maanden na het overlijden van Lydia. Je werd 66 jaar en je bent in de Cimetière de Montmartre begraven, naast Lydia en jouw moeder.