Vrijgevigheid en inlevingsvermogen lijken langzaam uit de tijd te raken. Van warme hartelijkheid is zelden meer sprake. Dat was ik eens met de oude theosoof met wie ik een tijdlang correspondeerde. We zaten ook op dezelfde golflengte wat betrof de gedachte dat nieuw leven een wonder is. Dat er in korte tijd twee pasgeboren baby’s in afvalcontainers…

Mijn moeder was een mooie, maar korte, vrouw en mijn vader, niet onappetijtelijk om te zien, een lange brede man. Bij mijn geboorte bleek ik helaas niet de lange gespierde benen van mijn vader geërfd te hebben, maar de korte, van mijn moeder. Ik ben dus geboren met korte benen en dat zou tot ver na middelbare leeftijd een probleem worden, dat bij…

Een mens kan boos worden om kleine dingen, en woest om grote, maar ik werd alleen verdrietig en moe, want normaal, ja gewoonlijk dus, ga ik best graag naar mijn bed toe. Maar de laatste tijd werd dat allengs minder, de reden? Het kraakte dat het een (geen lieve) lust was, voor de buren dan! Denk niet: je bent aan vernieuwing toe, het bed IS nieuw…

Een mondeling in memoriam Hij had haar een tijdlang zijn dichtmoeder genoemd, zij hem haar dichtzoon. Dat hij schreef, ontdekte ze bij toeval. Hij had op de universiteit een kerstverhaal van zijn hand op de balie gelegd. Ook zij griste het weg en sprak hem er na de feestdagen over aan. Hij vertelde dat hij ook als dichter actief aan het worden…

Soms komen schoten voor de boeg toch oorverdovend binnen. Er wordt landelijk getwijfeld aan het nut van schrijfonderwijs op school. In het digitale tijdperk zou het handschrift overbodig worden. Mijn oren tuitten van dit proefballonnetje. Niet meer leren schrijven omdat we toch alles met smartphone en tablet doen. Geen onderwijstijd meer besteden…

Met oprechte verbazing en een tikje jaloezie, oké, kan ik luisteren naar de verhalen van mensen die UREN in de keuken staan om een maaltijd klaar te maken. Echt met verbazing en als ik dan alleen maar luister naar wat mensen "allemaal nog moeten doen" voordat er een maaltijd op tafel staat. En dat begrijp ik al helemaal niet als je om je heen hoort…

Trrawant ... Rrrrauss!! De leraar Duits is een kleine oudere man die onophoudelijk blauwe Gauloises opsteekt en zich hoestend en blaffend door zijn lesuren sleept. Maar zijn stem scheurt nog door het lokaal als een rangerend treinstel. Tergend langzaam veeg ik mijn boeken, schrift en pennen bij elkaar en stop ze een voor een in mijn groene legerpukkel…

Een pak erotiseert. Vooral uniformen – met name brandweer- en politiepakken (bofkonten!) – scoren hoog in het lijstje 'meest sexy uniformen', las ik in de VIVA. Eerlijk gezegd klinkt het mij wat vreemd in de oren. Alsof mensen werkelijk opgewonden raken van een uniform dat net gesteven, maar levenloos aan een houten kledinghanger bungelt.…

‘Ik zal jullie eens een poepie laten ruiken’ zeg ik met een bravoure, die ik niet meen. Zoon schatert het uit. We zitten in de auto op weg naar de ijsbaan. Ik heb sinds kort nieuwe schaatsen, verjaardagscadeau van T. Met het huren van schaatsen hield ik nog een slag om de arm. De toon is gezet, nu moet ik wel. Als we even later het gebouw binnenlopen…

Midden op de Grote Markt in Zwolle zag ik hem staan; de 3,5 meter hoge, ontzagwekkende gevleugelde mannenfiguur, in broek en blazer. Ik keek aanvankelijk wat bevreemd naar de kleding waarin hij was afgebeeld. Duidelijk niet androgyn en zonder lang, wapperend gewaad, zoals ik me engelen altijd al heb voorgesteld, maar een hemelboodschapper dus in herenkostuum…

Dag brave kinderen en nog bravere ouderen! Bent u zich nog steeds suf aan het piekeren over wat u al dan niet in een sinterklaasgedicht mag schrijven? Ik niet hoor! Gewoon: flip flap flop, deze tekst staat er weer op! Recht uit het vuistje, of heet dat een knuistje? Zonder blad voor de mond: De ezel, die later een paard werd, heet nu gewoon: ‘hond’…

We zaten ooit een poosje op dezelfde lerarenopleiding. Hij had het altijd over geld. Wist wat ik voor m'n spijkerbroek had betaald en dat de tweede voor de halve prijs was. Ondanks het verstrijken van de jaren lijkt hij weinig veranderd. Aan die scheve vooruitstekende tanden heeft hij nooit iets laten doen. Hij heeft wat stukjes van me gelezen en vraagt…

Zoon en ik zitten aan tafel. Het bordspel ‘Dolfje Weerwolfje’ staat tussen ons in. Ik vind het een waardeloos spel. Teveel regels, teveel wendingen. Zoon loodst ons er doorheen. Hij spreekt me af en toe streng toe. Ik speel liever ‘Mens erger je niet’. Daar hoef ik niet bij na te denken. Dan kan ik ondertussen mijmeren. Mijmeren doe ik graag. Mijn…

Het verleden haalt je in als je ouder wordt. Ik zie vanaf mijn balkon een paar werklui aan bedrading bezig ze staan samen op te rollen en ik volg hun werkzaamheden. Ineens moet ik (terug in de tijd) denken aan het uithalen van de gebreide truien, en borstrokken, jawel die laatste bestonden echt in de tijd dat het echte winters gaf, waren kinderen verplicht…

Ik ben 83, dus automatisch denk je wel eens aan vroeger. Bij mij was een verjaardag feest altijd gezellig. De zaterdagavond was meestal de gekozen avond om een verjaardag te vieren. Er werd koffie geserveerd met een slagroomgebakje en niemand klaagde over zijn gewicht en van cholesterol had men nooit gehoord. Sommige vrouwen staken een sigaret op en…

Eigenlijk had ik er niets meer over willen zeggen. Als columnbakker twee stukjes over hetzelfde onderwerp dat leek me wel genoeg. Maar toen ik gisteravond de voorzitter van de raad van toezicht van het betreffende verpleeghuis bij Pauw (uitstekend op dreef) haar hooghartige verdediging van de wantoestanden hoorde brabbelen steeg het bloed weer naar…

Wanneer je de berichten mag en moet geloven is ouder worden bijna een milieuramp aan het worden. Toen mijn grootouders nog leefden, was dat niet zo, althans niet in mijn ogen. Ouders hebben er ook niet veel last van gehad en over dat laatste gaat het nou net! Het lijkt er de laatste tijd bizar veel op, dat ouderen een last voor de gemeenschap zijn.…

Staatssecretaris Martin van Rijn bij Pauw, dinsdagavond. Vader van Rijn heeft in niet mis te verstane bewoordingen de pers geïnformeerd over hoe het werkelijk toegaat in het verpleeghuis waar hij zijn vrouw dagelijks bezoekt. Deze opmerkelijke stap dwingt zijn zoon naar de studio om weer eens rekening en verantwoording af te leggen van de Zorg nieuwe…

Vader en moeder Jansen zaten gezellig met hun twee kinderen op zaterdagmorgen te ontbijten. Op de andere werkdagen was papa al vroeg naar zijn baas en Jantje en Nelleke kwamen als altijd veel te laat uit bed. Moesten zich dus snel wassen en aankleden en gauw een beschuitje of een boterham met hagelslag eten en dan naar school fietsen. Maar zaterdag…

Vreemde titel natuurlijk en ik zal met de deur in huis vallen uit te leggen wat ermee wordt bedoeld, reclame beheerst ons leven, alles wat er binnenkomt via tv, bladen, kranten, radio etc. heeft allemaal met reclame te maken en nu is de laatste tijd krankzinnig veel (of ligt dat aan mij?) reclame die speciaal gericht is op rimpels van die kreukels in…