Roel Houwink: Afscheid
beschouwing
2.8 met 4 stemmen
496 Afscheid
O, dat uw jeugd zo toomloos mij moest haten,
dat gij niet meer een vriendenwoord verstond!
Wat mocht bij dit hooghartig neen nog baten
tegen de bittre wrok van uwe mond?
Zo heb ik u met smart alleen gelaten
en losgelaten wat ons in vriendschap bond,
maar vraag niet, dat ook ìk u nu zal haten,
die weet: wij staan geworteld in dezelfde…
Louise van Santen: Vannacht
beschouwing
3.6 met 8 stemmen
625 Vannacht
Ik had een mooi gesprek vannacht
Zijn woorden lagen in mijn armen
De klank bleef liggen op mijn huid
Het begrijpen was zo zacht
En al die zware last van binnen
Veranderde in blijheid
Mijn antwoord zag ik in zijn lach
Een glimlach, zonder geluid
Een glimlach die zijn gezicht verlichtte
En alle woorden gingen zingen
Het was alsof…
Maria van Daalen: Een rebétiko...
beschouwing
3.0 met 1 stemmen
400 Een rebétiko voor Frans van Hasselt
vanmorgen stond ik in de lege keuken
en ruimde alles op voor ik vertrok
er was nog een halve fles olijfolie en 1 citroen
dat is teveel citroen
yorgos de kat sprong op het kozijn
en keek me aan met amberkleurige ogen
een geurende vissenkop is de liefste
de kleuren van de hemel zijn de kleuren van de zee…
De cirkel (II)
beschouwing
3.5 met 2 stemmen
282 ('k Heb geen les, deze school niet nodig. 'k Ga later toch mijn geld in de muziek verdienen'.)
Dat dit geen loze woorden zíjn en grootspraak ís geweest, heeft hij inmiddels groots bewezen. Zijn muzikale loopbaan als zanger, componist, tekstschrijver en producer begint halverwege de jaren '80. Als frontman van De Kast, één van de populairste Nederlandstalige…
Hubert van Herreweghen: Juli
beschouwing
3.7 met 3 stemmen
379 Juli
Het water wiegelt in de grachten,
de hemel blinkt met blauwe schijn
tot in de paarse middernachten
die vol verholen klaarte zijn.
Een boereman, een bedelpater,
een knaap die uit de boomgaard vlucht;
traag varen vogels door het water
grondeloos helder als de lucht.
Wij noemen nutteloos de namen,
water van mijn herinnering,
in 't…
Mies Bouhuys: Om u...
beschouwing
3.7 met 3 stemmen
376 Om u verloopt bij nacht de waak,
dien ik bij dag verbeid,
als ik de verre grens genaak
rondom uw eenzaamheid.
Gesloten rijk, waar ik u weet,
waar ik geen weg in vind,
land, dat uw naaktheid hult in 't kleed,
dat u geen hand ontbindt.
O poort, waartoe mijn voet zich wringt,
o hand, die aan u slaat,
o hart, dat om een aalmoes dwingt,
o…
De cirkel (I)
beschouwing
0.0 met 2 stemmen
289 Tot en met 1983 volgde ik lessen op Chr. M.A.V.O. 'De Saad'. Een enigszins strenge school met uiteindelijk een goed resultaat voor de leerlingen die hier hun eerste lessen in het voortgezet onderwijs hebben genoten. Binnen een straal van ongeveer 15 kilometer kwamen brugpiepers en andere pubers elke dag naar deze school om zich te laten informeren…
Andreas Burnier: In het meervoud
beschouwing
4.0 met 3 stemmen
445 In het meervoud
Wij waren vrienden in een ver verleden
van nachtfilms, zangersfeesten, parken, dromen.
Wij waren minnaars op de hoge treden
van lustpaleizen tussen bonte bomen.
De maan bescheen de vijvers van Granada,
de zon bescheen de zuilen van ons Thebe.
Je arm was broedplaats voor de vogels van Messina,
mijn dieren trokken jou per winterslede…
Giselle Ecury: Paradise lost
beschouwing
2.0 met 1 stemmen
470 Paradise lost
buiten stond het palmend groen
stil langs de startbaan
in rafels te zwaaien
toen ik moest gaan
eilandskind
de wind draaide zich
de zee verbleekte
liep kolkend leeg
lucht wolkte vormeloos uiteen
de pop op mijn arm huilde
tranen van steen
warmte hield haar adem in
de zon ging uit
ik verdween
kind van zes
het vliegtuig…
OVER DE CONTINUÏTEIT VAN HET LEVEN (4)
beschouwing
4.0 met 4 stemmen
601 Een transcendent, collectief bewustzijn van de mensheid, is dat niet een al te stoutmoedige veronderstelling? Daarmee eindigde de vorige bijdrage. Een terechte vraag, want wat we om ons heen zien gebeuren, stemt niet altijd tot vreugde en optimistische verwachtingen. Desalniettemin zijn er ontwikkelingen en verschijnselen die even zoveel redenen vormen…
OVER DE CONTINUÏTEIT VAN HET LEVEN (3)
beschouwing
4.0 met 5 stemmen
338 In de vorige aflevering van dit artikelreeksje was sprake van de ononderbroken samenhang waarin het aardse leven zich uitstrekt in ruimte en tijd. Daar valt nog iets meer over te zeggen.
Het leven wordt wel vergeleken met een boom: de wortels, de stam, de takken, de twijgen, de bladeren, de vruchten en zaden, het is één integraal leven. Dat is de…
Raymond, slachtoffer van een psychiatrisch stigma
beschouwing
3.7 met 15 stemmen
630 Ziekenhuizen kun je in sommige opzichten vergelijken met een kazerne: je hebt er een heleboel rangen en standen, er wordt gewerkt volgens vaste procedures en aan alles wat de orde verstoort heeft men een gruwelijke pest. Krasse voorbeelden daarvan kwam ik vorige maand tegen op een forum voor zorgpersoneel. Daarin werd beschreven hoe meedogenloos men…
Diep in de aarde.
beschouwing
2.7 met 9 stemmen
896 Verstoken van het licht van de zon, van de zuurstof van de groene planten leven de aardglobbers op een diepte van drie duizend meter. Bij een temperatuur van 48 graden Celsius is er nog water aanwezig dat 3000 tot 12.000 jaren oud is en een geringe hoeveelheid zuurstof bevat. Onze lichamen worden gerekend tot de wormachtige en zijn zo’n halve millimeter…
OVER DE CONTINUÏTEIT VAN HET LEVEN (2)
beschouwing
3.0 met 6 stemmen
354 Het voorgaande artikel beschreef het geloof in een persoonlijk voortbestaan na de dood als een vorm van wensdenken waaraan een redelijk beredeneerbare grond ontbreekt.
Menigeen zal zich afvragen: gaat het niet ten koste van het verantwoordelijkheidsgevoel van mensen als ze na dit leven niét persoonlijk ter verantwoording worden geroepen en niét persoonlijk…
Doden ademen nooit meer
beschouwing
1.0 met 2 stemmen
508 (De trommel, vuist en waarheid)
Trommels torsen is pittig. Soms zwaar. Vuisten vliegen vaak van acht'ren naar voor. De waarheid daarentegen laat zich maar door enkele kennen. Deze beschouwing tekent een waarheid die huidige feiten achterhaalt, daar de waarheid uiteindelijk altijd sneller is dan de leugen. (Al is de leugen nog zo snel, de waarheid…
Renée Luth: Toen
beschouwing
3.6 met 8 stemmen
437 Toen
toen wij nog vol met armen
in onze omhelzing
geen katers en kabouters in onze dromen
we de degens nog niet kruisten
enkel paden
er nog geen honger in mijn bodem huisde
toen onze huiden nog aan elkaar gestikt
een tentdoek vormde
waar de zomer woonde
het nog smeulde in mijn kut
dat jaar eeuw
we een suikerklontjeskasteel bouwden…
OVER DE CONTINUÏTEIT VAN HET LEVEN (1)
beschouwing
3.5 met 6 stemmen
428 De wens is de vader van de gedachte, zegt het spreekwoord. En als er ergens sprake is geweest van wensdenken, dan wel met betrekking tot het leven na de dood. Iedere godsdienst had of heeft er een mening over. Alleen al het gebrek aan eenstemmigheid zou te denken moeten geven over de vraag wat al die meningen waard zijn van Azteken, Egyptenaren, Grieken…
In memoriam Rijk de Gooyer en andere iconen
beschouwing
4.0 met 1 stemmen
657 Nu is Rijk de Gooyer overleden. Als kind mocht ik opblijven om de radio feuilleton Mimosa te beluisteren. Toch was het echte grote moment pas aangebroken als ik in snerpend Utrechts hoorde: 'Goeiendaag Bartels.' Hele dag hoorde je die kreet. Als ik zijn lied 'Als ik boven op de dom kom' hoorde was het eveneens lachen. Het 'Paar apart' Johnny…
Heleen Bosma: Bord
beschouwing
3.0 met 2 stemmen
366 Bord
De borden waarop ooit iets
ten strengste verboden is geweest,
staan op vergeten percelen
in de schaduw van verwaaide bomen
achter uitgedijde hagen.
Niks is ervan over dan schroefgaten,
een vermolmde paal,
een rechthoek roest.
Wat heeft hier niet gemogen?
Pissen tegen bomen,
hazen wurgen,
beminnen in het struikgewas?
Of moest er…
Angélique Kersten: Six-pack & kuiven
beschouwing
1.0 met 6 stemmen
427 Six-pack & kuiven
leuk om naar te wuiven
de jongens met hun six-pack lijven
en met wet-wax in hun
glimmende kuiven
als ik bedenk wat die
gasten allemaal kunnen
een homerun rennen
en een harem runnen
op het strand showen ze
zich als 'the man'
om hen heen vele tieners,
van hen ben ik geen
ik ben reeds een dame
van het rijpere leven…