De oester Haast dier en haast nog plant ben ik de oester. Naar mij reikt niet de kleinste kinderhand. Maar niemand weet wat ik van binnen koester en wat zich slapend door mijn donker plant. Van golf tot golf gevonden en verloren en aangespoeld en weer verspeeld door 't strand. Maar in mijn schelpen wordt de zee herboren en de éne korrel…

Stilleven met herfstvruchten zoals altijd bij volle maan zelfs na een afmattend orgasme lig ik wakker en met hoofdpijn in ons bed naar de gedaanten van de vetplanten te staren. merkwaardig klein voel ik me nu vertrappeld door verwarde paardenpoten terwijl de mooie diernaam hazelworm plots uit het donker opduikt en mijn hoofd geraakt wordt…

Nu is er weer dat zomerse godlof Nu is er weer dat zomerse godlof van meisjes die in korte rokken door alle straten fietsen in ons land, ons land gezegend met pastoors en dominees die met schuine oogjes kijken naar dat dekselse jonge volkje dat met naakte knietjes door hun straten fietst godlof en in de zwoele avondlucht in hun seringentuin…

De Min Gij moeders, gij hoeders Der bloeiende jeugd Wat mort gij, wat noemt gij De spijtigheid deugd! Wat keert gij en weert gij De listige Min Van rijpende boezems? Hij raakt er toch in! De kruiper, de sluiper Houdt ijverig de wacht. Hij ligt op zijn luimen, Bij dage, bij nacht! Al sluiten hem buiten, Met grendel en boom, Benagelde…

t' Amo mia vita Mijn Lief ik min uw. Myn Lief ik min uw. Dus mijn lieve leve seyde, Mid dat mijn lippen van haer lieve lippe scheyde Geen meerder soetigheyd ter voren inne quam Dan als sy mij dat gaf, het geen ick haer ontnam Onthout die toontjes ey! ik bid uw Cupidootje Gy kleyne Sielen-vooght, gy machtigh wonder Goodtje! En steltse…

Op eenmaal soms ontwaakt in mij, Wanneer ik 't minst verwachte, Van schoonheid en van poëzij De wordende gedachte. Een onbepaalde en zoete lust Sluipt hart en aadren binnen, Als werd ik in de droom gekust Door een der Zanggodinnen. Er ruisen tonen om mij heen, En schone vormen zweven In glanzig nevelwaas dooreen, Die mij het hart doen…

'Khebb tongen t'mijn' verdoen: 'khebb dorpen min dan Steden Ten uytvoer van mijn' saek beleefdelick bereidt; 'Khebb vrienden, in getal, als 'tsand ten over leit, In aensien, menighmael meer waerd dan mijn' gebeden; 'Khebb, hadden't andere, sij wisten't te besteden Ten plaester yeder een van sijn' afsienlickheid; Maer, ô mijn laeste…

Wreed gescheiden lievelingen! die uw' weg met tranen weekt;- voor wier diep gewonde harten de aarde niet een Roosjen kweekt;- Als 't gevoel der teerste scheiding uw' geprangden boezem knelt, en geen hartverligtend traantjen in uw brandende oogen zwelt;- Zet u dan in stille nachten op een eenzaam Kerkhof neer.- in 't gevoelloos Rijk der…

Wat is 't anders als fraai? Die anders niet en kan als zingen, spelen, tuiten, is geenszins fraai zo deugd en eerbaarheid staan buiten. Een vrouw die niet als zingt en tuit, die gaarna danst, en die de luit schier nimmer uit haar handen leit, fij, fij, dat is lichtvaardigheid. Maar is het niet een hemel schier te zien hoe dat een geestig…

Waar ligt dat avontuurlijk Faeryland? De glazen globe, gave van Merlijn, zilveren schimmig, met parelen schijn. Bokaal waar alles is wat eenmaal was, waar de oude vorst, de oude vorstin verblijft, eerwaarde voorouders van het mensenras. Kom, kom nu in mijn borst, kom hier met spoed, waar uit de wonde drupt ons kinderbloed. Het deugdzaam altijd…

Tijd voor een televisierecensie. Vandaag het programma Look of love. Engelse titel natuurlijk, anders begrijpen we het niet. Vertaald heet het blik van liefde maar naar het programma kijkend zou je het beter blik van haat kunnen noemen. Of, omdat Engels kennelijk beter te verteren is, Look of hate. In dit programma proberen Robert ten Brink…

Sterren O de heilige onsterflijke sterren, hoog boven mijn sterfelijk hoofd, Waar 't geloof met zijn kindervertrouwen mij een hemel eens had beloofd, Als deze ogen zich sluiten voor eeuwig en dit lijf wordt ten grave gebracht, O de stille onbegrijplijke sterren! o 't mysterieënheir van de nacht! Lief, de dag is zo druk en zo nuchter,…

Psalm 1 Systeem! Gij spitst geen oog of baard en draagt geen slepend kleed; hij die in u een mens ontwaart misvormt u naar zijn eigen aard waar hij ook niets van weet. Systeem, ik noem u dus geen God, geen Heer of ander Woord waarvan men gave en gebod en wraak wacht en tot wiens genot men volkeren vermoordt. Systeem! Lijf dat op niets…

Liefde doet klagen Och, hoe is mijn lot zoo wreet! Van rampen te zamen gesmeet! Appelona, hoe lang Zult gy blijven zo stuurs, zo wrang? Hoe lang al even trots? Gelijk als een harde rots, Die 't zee-gewelt op zijne borst doet breeken, Zo wrevel staat gy voor mijn zuchte en smeeken. Hoe dikmaal zach my de Maan Voor uw vensteren waaren gaan…

Neem weg, neem weg dien afgerichten mond, Die lippen vol verraad, met wellust overstreken; En dat gevaarlijk oog, die valsche morgenstond, Waar de uchtendzon van heil gereed schijnt door te breken! Maar geef, Meinëedige, mijn kussen my weêrom, Die panden van mijn min: zy zijn mijn eigendom. Verberg, verberg die heuvels van albast, Die uw bevrozen…

Klorinde 'Ach, waarom toch, Klorinde! 'Zijt gij zo schoon en wreed? 'Kan niets u dan bewegen 'Daar 'k zo veel om u leed? 'Hoe vele lange nachten 'Doorwaakte ik niet met smart! 'Wat kostte gij mij tranen, 'En zuchten aan mijn hart! 'Waarom toch laat gij vruchtloos, 'Mijn dierbre zielvriendin! 'Mij om uw liefde smeken 'En…

Sexed-up (gesloten of open?) Volgens nrc.nl van 13 augustus dit jaar is het onmogelijk dat Kelly is doodgebloed. De hele affaire is sexed-up, aangedikt. Overdreven om het gelijk van massavernietigings-wapens in Irak te staven. Volgens jurist Lord Hutton heeft Kelly zelfmoord gepleegd. Het naar hem vernoemde onderzoek heeft echter feiten boven…

Er is een grote norse neger in mij neergedaald die van binnen dingen doet die niemand ziet ook ik niet want donker is het daar en zwart maar ik weet zeker hij bestudeert er aard en structuur van heel mijn blanke almacht hij morrelt wat aan halfvermolmde kasten dat voel ik - splinters schieten door mijn schouder nu leest hij oude formulieren…

De Beemster, voor Karel Looten De wintvorst, om den rouw van Hollants Maaght te paeien, Vermits door storm op storm zy schade en inbreuk lee, Schoot molenwiecken aan, en maalde, na lang draeien, Den Beemster tot een beemt, en loosde 't meir in zee. De zon, verwondert, zagh de klay noch brack van baren, En drooghdese af, en schonkse een groenen…

Schoon oogen, die vermeucht te nemen en te geven De sielen die ghij wilt, door uwen harssenstrick, Die met het spelen van een vriendelijcke blick Soo vaeck ontsteeckt en bluscht de vlamme van mijn leven, Ach, in wat dampe moet mijn siel onseker sweven Door wrevle nijdicheit en 't ongeval vol schrick, Met haer verbolgen storm en swarte wolcken…