De slag bij kasteel Moersbergen te Doorn

Op 31 maart 2024 is de 85-jarige barones Antoinette Petronella Wever door de gevoelloze troepen van Stichting Het Utrechts Landschap uit haar kasteel Moersbergen te Doorn verjaagd. Haar kinderen en kleinkinderen zijn met haar uit het kasteel verdreven. Het leger van Utrechts landschap was onder aanvoering van generaal Saskia Uylenburgh, die vanwege haar grote borstomvang een extra groot harnas droeg. Dat de weduwe Antoinette ruim 40 jaar in kasteel Moersbergen heeft gewoond, kon de meedogenloze en koelbloedige Saskia geen biet schelen. De verdrijving van de rechtmatige inwoners van het kasteel werd door de Raad van Toezicht gadegeslagen. De van nature weke toezichthoudster Jet Heinsbroek liet haar tranen volop stromen, maar haar bitse collega Cora Pandora gaf haar steeds een corrigerende por in haar zij. Jet moest zichzelf verbijten om niet haar speer door de lange nek van Cora te steken. Barones Wever ging helemaal door het stof en toen zij met haar rollator langs het hautaine gelaat van generaal Saskia slenterde, zei Saskia: 'Tja, oude heks, jouw pachtperiode is voorbij en die wordt nu eenmaal nooit meer verlengd!'. 'Ik geef mijzelf nog lang niet gewonnen, arrogante troela, hebzuchtige tiran!', antwoordde Antoinette met een licht opgeheven hoofd. 'Laat me niet lachen, stuk kreupelhout, vanaf vandaag zwaait Het Utrechts Landschap hier de scepter!', gromde Saskia, terwijl ze Antoinette in het gezicht spuugde. Antoinette's kinderen en kleinkinderen toonden Saskia geen enkele blik waardig en zij bleven naar de grond kijken. De vooralsnog verslagen stoet schreed troosteloos en diep vernederd over de lange oprijlaan met eiken richting Doorn. Ze waren met een drogreden verjaagd. Er zou ineens teveel achterstallig onderhoud zijn en daardoor kregen zij dwangsommen aan hun broek. Ze werden van alle kanten bestookt met gifpijlen en rookgordijnen. Rondom het kasteel werden zelfs zwarte katten, vleermuizen en kraaien met spijkers aan de bomen gehangen. Deze voodoo-praktijken werden in het hoofdkantoor van Het Utrechts Landschap bedacht. Van de 54 vaste medewerkers van Het Utrechts Landschap was het Drikus de Wael, die deze plannen maar al te graag uitvoerde. De verovering van het kasteel heiligde alle middelen.

Zoals zij zelf al zei, laat de kleine, kromgebogen en hardhorende barones Wever het er niet bij zitten en gaat zij tot de tegenaanval over. De gedwongen aftocht was slechts een schijnbeweging. Antoinette bevindt zich bij haar oude, trouwe vriend Melchior d'Ablaing van Giessenberg in zijn villa op Dorpsstraat 81 in Doorn. Samen met hem is zij zichzelf aan het bewapenen en bedenkt zij een plan om Het Utrechts Landschap voorgoed te verslaan. Haar kinderen en kleinkinderen weten hier niets vanaf en zij zijn inmiddels uit Doorn verdwenen. Omdat zij met haar AOW-tje weinig te makken heeft, betaalt de 87-jarige Melchior de nodige kosten voor de wapens, zoals voor beiden een AK-47 met ruim voldoende munitie. Saskia belt haar vriendinnen in Het Zonnehuis te Doorn en zij weet hen al gauw zover te krijgen om met haar en Melchior mee te doen. 'Bestel nog maar vier extra Kalashnikovs, Melchior, want we krijgen versterking!', zegt ze met een gestaalde glimlach. 'Misschien moeten we dat hoofdkantoor aan de Bunnikseweg 39 in De Bilt laten ontploffen!', zegt Melchior met een diepe frons. 'Dat is mooi als afleidingsmanoeuvre!', reageert Antoinette verheugd. Melchior bestelt dus ook nog een grote bom en een kist vol granaten. Het kantoorgedeelte van het kasteel staat inmiddels te huur voor 3950 euro per maand, maar er zijn nog geen gegadigden over de brug gekomen. Binnenkort zullen de zes strijders het kasteel innemen.

Het is zover. In Het Zonnehuis maken vier oude vrouwen zich klaar voor de strijd. Het zijn Herremijntje Luden, Wendeloet van Oostrum, Claudia de Boodt en Désanne Hoogmoed. Zij vertrekken via de terrasdeur van Herremijntje. Ze zijn alle vier ver boven de tachtig, maar ondanks al hun mankementen zo fris als een hoentje. Terwijl Antoinette nog bezig is met de mijnenvelden rondom het kasteel aan te leggen, vindt er in De Bilt een hevige explosie plaats. Melchior heeft het hoofdkantoor van Het Utrechts Landschap met de grond gelijk gemaakt en hij scheurt inmiddels met zijn Jaguar richting kasteel Moersbergen. Bij de bomaanslag is alleen de medewerker Constant de Wael om het leven gekomen, omdat hij op zijn werk in slaap was gevallen. De rest is momenteel in rep en roer. Generaal Saskia heeft het over een 'terroristische aanslag' en zij zal alles in het werk stellen om de daders te achterhalen en te straffen. Antoinette heeft de mijnenvelden klaargelegd en in de verte ziet zij haar vier vriendinnen al komen. Zij sluit zich even later bij hen aan om het kasteel in te nemen. De door Het Utrechts Landschap ingehuurde bewaker Gisbertus Morren ziet hen aankomen en hij belt meteen naar het hoofdkantoor, maar daar krijgt hij geen gehoor, dus belt hij naar het privénummer van generaal Saskia. 'Ik wordt aangevallen door vijf oude wijven!', schreeuwt hij vol paniek, 'wat moet ik doen?'. 'Alle deuren goed op slot doen en wachten op ons!', schreeuwt Saskia terug. Wendeloet ziet hem telefoneren en zij opent het vuur op hem. Hij stort meteen neer. Antoinette gebruikt de reservesleutels om binnen te komen en daarna verschansen zij zich op strategische plekken. Met piepende remmen stopt er een Jaguar op het pleintje. Melchior rent hijgend naar binnen en ook hij krijgt een goede verdedigingsplek toegewezen.

Het leger van Het Utrechts Landschap is in aantocht en de zes verdedigers staan op scherp. Halverwege de oprijlaan stappen de soldaten van generaal Saskia uit hun keurige wagens en gaan zij te voet verder. Ook zij hebben deze keer zwaar geschut bij zich. De bomaanslag heeft hen wakker geschud. Her en der lopen de aanvallers op de geplaatste mijnen en klinkt er gejuich in het kasteel. Omdat de aanvallers geen boten bij zich hebben, moeten zij wel via de brug aanvallen. De strijd barst los en er klinkt over en weer heel veel mitrailleurvuur. Désanne en Claudia worden bijna tegelijkertijd dodelijk getroffen en enkele aanvallers weten het kasteel te bereiken. Generaal Saskia volgt de strijd van ver met een verrekijker. 'Hier waag ik mijn dure huid niet aan!', denkt zij. De aanvallers zijn het kasteel binnengedrongen en Herremijntje en Wendeloet zijn een makkelijke prooi voor hen, want beiden kiezen voor de openlijke verdediging. Zij zijn twee doldwaze schietschijven geworden. Het is wel even schrikken voor de aanvallers, wanneer zij de oude lichamen naast hun Kalashnikovs zien liggen. Met grote, verbaasde ogen vervolgen zij de strijd tegen de twee hardnekkigste verdedigers. Antoinette weet nog twee aanvallers uit te schakelen, maar daarna wordt ook zij dodelijk geraakt. Melchior sluit haar in zijn armen en met een voldane glimlach zegt zij: 'In het harnas gestorven!'. Melchior kust haar op het voorhoofd en hij herhaalt haar laatste woorden. Direct daarna wordt ook hij neergeschoten. Generaal Saskia ziet haar overgebleven strijders triomfantelijk uit het kasteel komen en zij krijst hysterisch: 'Het kasteel is van ons, van ons alleen!'.

Schrijver: Sir Joanan Rutgers
23 april 2024

Geplaatst in de categorie: geschiedenis