Spanning

Dit verhaal speelt zich af in een stad die u misschien kent. Of niet. Ook goed. Het gaat in beide gevallen over een man genaamd Hendrik, die op een donderdagochtend besluit dat hij zijn leven gaat veranderen. Nee, dat is niet waar. Híj́ besluit het namelijk niet: Het wórdt voor hem besloten. “Door wie?” vraagt u zich af. Dat is wat ik u langzaam zal laten ontdekken. Maar weet dit: hij wordt wakker met de gedachte dat alles anders moet.
Misschien omdat zijn vrouw de avond ervoor tegen hem heeft gezegd: “Je leeft je leven alsof je een figurant bent in je eigen film.” Een harde uitspraak. Maar eerlijk gezegd was het niet zijn vrouw die het zei. Het was zijn dochter. Of misschien een collega. Ik weet het niet. Daar gaat het ook niet om. Het gaat om wat die uitspraak met hem doet. Het is natuurlijk niet niks als dat je gezegd wordt.
Terug naar de ochtend erna. Hij staat dus op met de gedachte dat alles anders moet. Na zijn ochtendplas kijkt hij in de spiegel en ziet iets in zijn ogen wat hij nooit eerder gezien heeft: de mogelijkheid iemand anders te zijn.
En hier, beste lezer, sta ik op een kruispunt. Ik kan vertellen dat Hendrik zijn koffers pakt en naar Parijs vertrekt. Of dat hij zijn baas belt en hem eindelijk de waarheid vertelt. Of dat hij Marijke, zijn collega, vertelt dat hij verliefd op haar is. Of hij doet, zoals zo velen: gewoon doorgaan op de oude voet, maar met een iets rechtere rug en een vleugje zelfbedrog. ‘Nieuwe moed’ noemt men dat.
Ik kan u alle drie de versies geven en u laten kiezen. Maar nee, dan maak ik me er te makkelijk van af. Ik ben het aan u verplicht dat ik de keuze maak. Oké, doe ik.
Hendrik gaat naar zijn werk, bestelt onderweg een koffie (te zoet, maar hij zegt er niets over), en als hij op kantoor aankomt, kijkt hij zijn baas in de ogen en zegt: ‘Ik stop ermee.’
Dat had u niet verwacht, hè? Of misschien wel. Misschien denkt u: ‘Wat cliché.’ Maar wees gerust, het echte verhaal begint nu pas. Want wat Hendrik niet weet, is dat zijn beslissing al door iemand anders is voorspeld. Of beter gezegd: gepland. En ik weet door wie. Maar ik ga u dat niet vertellen, want wat is een verhaal zonder spanning? Of is spanning in een verhaal niets anders dan een leugentje om de lezer vast te houden? U leest nog steeds, nietwaar?

Ironie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 118