DIERENMENSEN
Zoals wel vaker kom ik haar in het park tegen. Een hondenmand achter op de fiets zonder hond, want het hondje loopt los langs het pad.
‘Als het even kan laat ik hem los lopen,’ zegt ze.
Ik haal het beestje weer aan en hij herkent mij van een eerdere keer en begrijpt dat deze man hem geen kwaad zal doen. Hij nodigt mij uit tot spelen, wat ik ook even doe door in mijn handen te klappen en te doen alsof ik hem zal pakken, bijna durfde hij al aan mijn hand te ruiken.
‘Ja,’ zei de vrouw, ‘zij komt uit Roemenië, via een stichting. Ze is naar mannen altijd heel voorzichtig, alhoewel ze toch mensen gewend moet zijn.’
‘Vermoedelijk is haar door een man wat aangedaan en logisch dat ze nu dus huiverig is naar mij,’ opperde ik.
‘U bent vast een hondenman – een kenner.’
‘Dat kunt u zo wel zeggen.’
Ik leg haar uit wat ik met honden heb. Dat ik aan hondenopvang heb gedaan en zelf ook meerdere honden heb gehad.’
‘O, zou u dan een paar weken op mijn hondje kunnen passen, in moet geopereerd worden. Ik krijg een nieuwe knie!’
‘Nee mevrouw, helaas daar kan ik niet weer aan beginnen om gezondheidsredenen. En weet u wat het is, als ik aan een hondje begin, dan heb ik binnen de kortste keren weer de hele tuin vol, zoals voorheen. O wat was het leuk, al die verschillende karakters. Ik heb er zo van genoten. Maar het kan niet meer. Trouwens mevrouw ik wil u niet ongerust maken een nieuwe knie en de bijhorende revalidatie kost vaak maanden’.
Een dierenmens herken je vrij snel. Het zijn mensen die respectvol met hun dier omgaan, omdat die meestal, als je goed voor ze zorgt, ook respect voor jou hebben. Niet die idioot die met 25 graden, z’n hond aan de lijn op de fiets, in hoog tempo, uit laat of zelfs meesleurt, omdat het beestje nou eenmaal uitgelaten moet worden en er zo weinig tijd voor is of ze gewoon geen zin hebben. Nee, een hondenmens herken je aan hoe hij of zij met de hond omgaat.
Even verderop kom ik een mevrouw tegen met een oude hond. Hij loopt los en geniet van het snuffelen en opvangen van andere hondengeurtjes.
‘Ja, het is al een oudje,’ zegt ze, als ik ernaar vraag.
‘Fijn dat u het dier de tijd gunt om nog te doen, waar hij zo van houdt.’
‘Ja, zegt ze, dat gun ik hem, want ik heb ook veel plezier van hem gehad.’
Een poosje later kom ik een mevrouw en vermoedelijk haar dochter tegen, elk gezeten op een paard.
‘Mooie paarden, dames. Is het een Fries?’
‘Ja,’ zegt ze, ‘en die van mijn dochter is een echte Groninger.’ Mooi hoor dacht ik die paarden, en wat er op zit, ziet er ook niet verkeerd uit.
Ach geloof me paardenmeisjes zijn de besten die er zijn – flink, een beetje stoer en gevoelig. Ik kan het weten, mijn vrouw is er ook zo eentje.
Op weg naar huis zie ik even verderop drie dames aan komen lopen met een roedel honden. Die ene mevrouw herken ik omdat ze een beetje moeilijk loopt en ik wel vaker met haar heb gesproken.
Ik nader ze en begin vlakbij gekomen de hondjes aan te halen, ze kwispelen en vinden het maar wat leuk. De jonge zwarte labrador voorop. De andere twee dames, een oudere mevrouw en een jong meisje, herken ik niet. Eén hondje een klein keffertje komt niet, die wil doorlopen. Hij komt me bekend voor en ik zeg dat dan ook. ‘Ja, dat klopt zegt,’ die vrouw, ‘ik woon daar aan de Scheidingsweg en een paar weken geleden heb ik met u gesproken.’
‘O ja, nu herinner ik me dat weer, dat was u dus met dat ongeduldige hondje.’
‘Ja,’ zei ze, ‘hij wil nu ook weer doorlopen en naar huis.’
‘Sorry, dat ik u even niet herkende. Maar weet u ik ben heel erg op de hondjes gefixeerd en meestal is het zo, dat ik de mensen pas herken als ik ze vaker met hun hondje ben tegengekomen.’
Je herkent de mensen vaak in combinatie met hun hond. ‘Ja, klopt’ beamen de dames bijna in koor, ‘dat hebben wij ook.’
Als je de eigenaar een keer zonder hond tegenkomt, weet je meestal even niet meer wie hij is, als hij je groet.
Thuis gezeten in m’n luie stoel denk ik: gelukkig zijn ze er nog echte dierenmensen. En misschien meer dan ik dacht. Laten we dat maar hopen. Mensen die zich spiegelen aan het eerlijke en meestal betrouwbare karakter van de hond, paard of kat.
Komt het wellicht toch nog goed met de mensheid.
Inzender: C.A. de Boer, 23 juni 2024
gmail.comGeplaatst in de categorie: dieren
paard
82
Geef je reactie op deze inzending: