ZEGELTJESPSYCHOLOGIE
Vandaag snel even met mijn vrouw de winkel in gedoken, ik moest wat broodjes hebben.
Ach dat is snel gebeurd en dan zijn we vast wel op tijd terug voor de mogelijke verjaardagsvisite.
Wij zijn op een leeftijd dat we het niet echt meer vieren.
Het is maar hoe je het bekijkt, sommige vieren het omdat ze er toch weer een jaar bij hebben gekregen, anderen vieren het niet omdat ze het geen feest vinden om te beseffen weer een jaar dichter bij het einde te zijn.
Dit laatste is misschien een beetje cru gesteld, maar mijn oude buurvrouw is er ook zo eentje. En eerlijk gezegd – ik snap het in haar geval helemaal.
Wees gerust: wij behoren niet tot de laatste categorie, maar vieren het niet omdat we dat eigenlijk nooit hebben gedaan. Ik vind het iets onzinnigs – vier elke dag dan is het hele leven een groot verjaardagfeest.
Maar goed even broodjes halen, na even op een terras te hebben gezeten met koffie en gebak. Dit toch maar gedaan ter ere van haar verjaardag.
Toen ik bij de kassa was gekomen, bleek dat het winkelwagentje weer voller was dan de bedoeling en het dus dure broodjes zijn geworden. Eigen schuld, je stond erbij en keek ernaar. De les die hieruit getrokken kan worden – laat haar maar even in auto achter, dan ben je zo klaar.
‘Wilt u de bon en zegeltjes’, vraagt de kassière vriendelijk.
‘Alleen de bon’, zegt mijn vrouw.
De volgende in de rij is een jongedame en ik vraag haar: ‘Spaart u zegeltjes?’
‘Ja zeker,’ zegt ze.
Dus zeg ik tegen de kassière: ‘Geef ze anders maar aan die jongedame’.
‘Dank u wel’, zegt ze keurig.
Ach ja het is een kleine moeite. Bij oudere dames vraag ik het niet. Die sparen allemaal zegeltjes, dus die geef ik ze gewoon. Zelfs de meest krakkemikkige oudjes.
Ik vraag me af wat de filosofie van die oudjes is – de psychologie erachter is duidelijk.
De filosofie van de winkelketen ook klantenbinding, dit is psychologisch goed onderzocht.
Ach zo’n jongedame die heeft vermoedelijk nog alle tijd om een uitzet of tiendelige pannenset of weet ik wat bij elkaar te sparen, maar waarom die oudjes zo fanatiek sparen kan ik niet helemaal bevatten. Natuurlijk zijn ze waarschijnlijk fanatiek om toch nog een kaart vol te krijgen voor die laatste handdoek.
En maar hopen dat de actie niet voortijdig is beëindigd.
Op de parkeerplaats zegt mijn vrouw: ‘Kun je beter niet doen, straks maken ze er nog ruzie om en ben jij het kwaaie beest.’
‘Ach, ze zijn er zo blij mee en ik verbeeld me een goede daad te hebben gedaan.’
Op het moment dat we in de auto willen stappen, loopt de jongedame voorbij. Ze glimlacht nog even vriendelijk naar mij.
‘Zag je dat’, zeg ik, ‘hoe vrolijk en vriendelijk iemand wordt van een paar zegeltjes!’
‘Inderdaad, dat heb ik eigenlijk nooit beseft. Ik ga dat in het vervolg ook doen. Een kleine moeite en een groot plezier’.
In de filosofie denkt men na waar men heen wil en in de psychologie wordt een manier bedacht hoe je daar moet komen.
Inzender: C.A. de Boer, 10 augustus 2024
Geplaatst in de categorie: psychologie