Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen over songtekst

Ze kon niet op haar tekst komen

Het Concertgebouw in Amsterdam had in de dagbladen een advertentie geplaatst, gezocht werden sopranen om een aria te zingen in een Operette orkest. Mijn zuster Sjaan, oud 74 jaar, had zich opgegeven, zij houdt van operette muziek en waagde een kans. De dag was aangebroken om haar met mijn auto te brengen. Toen we bij het concertgebouw arriveerden stond er een aantal dames bij de ingang te wachten.

''Weet je al welke aria je gaat zingen'', vroeg ik.
''Ja, een aria uit Der Zigeunerbaron van Johann Strauss.''
''Ja, die ken ik, een liefdesgeschiedenis in Hongarije, heel mooi, ik wens je succes, lieverd.''
''Zeg Kees, daar staan alleen maar jonge vrouwen, zal ik niet te oud zijn en ze dragen allemaal mooie jurken. Ik val uit de toon met mijn spijkerbroek aan, heb ik geen dikke kont in die broek?''
''Zeur niet zo, een dikke kont heeft ook zijn bekoring.''

Het gezelschap werd binnengelaten en Sjaan sloot de rij. Ze was erg opgewonden. Ik ging alvast in de zaal zitten, die langzaam vol liep met bezoekers. Gespannen wachtte ik af wanneer mijn zuster zou gaan optreden. Wat mij tegenviel, dat er geen orkest was om de dames te begeleiden, maar op het podium stond op een tafeltje een platenspeler. Een gezette dame, gekleed in een chique blauwe jurk hield een korte inleiding en stelde de dames voor aan het publiek. De bedoeling was dat iedereen dezelfde aria zong uit Der Zigeunerbaron. De gezette dame zette de plaat op de speler en de muziek klonk uit twee grote luidsprekers.

Het begon en de eerste tien dames bezorgden mij koude rillingen, zo mooi zongen ze. Eindelijk werd Sjaan als laatste door de dikke dame bij de microfoon geroepen, nu mocht zij deze aria zingen. De vrouw gaf aan Sjaan een teken, dat ze kon beginnen. De muziek klonk al uit de speakers, maar zij bleef stil voor zich uit kijken. Iedereen keek met een bezorgde blik naar haar. Zou ze een black-out hebben? De gezette dame werd krijtwit in haar gezicht en liet de muziek stoppen en bracht haar een glaasje water. Mijn zuster was helemaal de kluts kwijt, ze kon geen woord uitbrengen van de zenuwen.

De chique dame zocht contact met de jury en de leden vonden het goed, dat de deelnemer een ander lied ten gehore mocht brengen, het ging immers toch maar om de stem kwaliteit.
''U kunt nu gaan zingen, mevrouw'', zei de dame. Een hoorbaar gemompel ging door de zaal. Dit werd nog erger toen Sjaan naar de dame riep:
''Mevrouw, mag ik eerst een glas cola met wat cognac erin, dan kan ik beter zingen.''
''Nee mevrouw, u moet nu gaan zingen'', zei ze geërgerd.

Sjaan was kennelijk zo zenuwachtig geworden van dat enge mens, dat ze de tekst niet meer wist.
Ze begon te neuriën om op de tekst van het andere lied te komen.
''Potverdorie nog es aan toe, hoe was het ook weer'', zei ze hardop. De zaal lag dubbel, wat een vertoning. Ik kon het niet meer aanzien en stond op van mijn stoel en riep keihard door de zaal:
''Zing dan Bokki, bokki bé.''
Haar gezicht klaarde helemaal op en ze begon dat lied te zingen, aansluitend zong ze ook nog potje met vet op de tafel gezet en daar moet op gedronken worden.

De dame kreeg bijna een beroerte van ergernis en dacht waarschijnlijk, hoe is het mogelijk, dat zo'n sujet toegelaten wordt tot dit culturele gebouw, maar ze had een enorm succes, want iedereen stond op en zong luidkeels mee. ''Bis,bis'', riep het publiek.
Vooral toen ze weer het lied, daar moet op gedronken worden, zong, snelden de obers toe met bier en jenever. Het werd een dolle boel. Zelfs politieagenten, die buiten stonden en het lawaai hoorden, kwamen binnen en liepen mee in de polonaise. Avonds deelde de omroeper van het NOS journaal mede, dat een Drentse vrouw bij een optreden haar tekst van een aria was vergeten en in plaats daarvan ordinaire kroegliederen ging zingen en groot succes had. Dit zou nog een staartje hebben, werd door hem gezegd.

Schrijver: kees niesse, 9 maart 2012


Geplaatst in de categorie: songtekst

1.0 met 2 stemmen 2.682



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)