Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen over psychologie

Bram, Ilse en Paul

'Ik zeg het je toch, ik kan het niet goed beoordelen of het een goed schilderij is, zoiets kun je beter aan Paul vragen!', zegt Ilse tegen een wanhopige Bram, die met zijn nieuwste schilderij in zijn handen staat. Hij trilt een beetje. 'Maar je kunt er toch wel iets van vinden?', vraagt hij half snotterend. 'Nee, helemaal niets, nada, rien, nothing!' 'Is het dan zo slecht?' 'Paul, weet je nog wel!' 'Okay, ik ga het hem morgen wel vragen!' 'Wat vind jij er nou van dat die Trump en die Kim Jong-un samen gaan thee drinken en doen alsof ze ineens dikke maatjes zijn?' 'Ik vind dat twee grote gekken en van hen kun je zoiets verwachten!' 'Maar gaan ze het ook waar maken?' 'Dat valt nog helemaal te bezien!' 'Denk je dat het een valstrik is?' 'Ja, van die Kim, want die in staat om Trump te vergiftigen!' 'Maar een ruzie kan toch bijtrekken?' 'Dat is allemaal gespeeld, want in de kern blijven ze elkaar haten en wantrouwen!' 'Goh, dat jij dat allemaal zo goed weet!' 'Een kwestie van inlevingsvermogen' 'Hé, ga je er nog vandoor?' 'Even naar de kroeg, een beetje stoom afblazen!' 'Dat is nou ook niet echt gezellig, Brammie, zou je dat nu wel doen?' 'Ik maak het niet te laat! Kusjes!' 'Ja, kusjes ja, nou dag dan, stoomlocomotiefje!'.

In de kroeg 'Het Volle Glas' is het een drukte van jewelste. 'Zo, is het feest hier?', zegt Bram tegen de barmeid Karin Leenstra, die druk aan het tappen is. 'Willem is jarig en hij heeft nogal wat vrienden!', schreeuwt Karin. Bram ziet meteen om wie het gaat, want op zijn T-shirt heeft Willem 'Ik ben het feestvakren!' gezet. 'Hé, Willem, het is 'feestvarken!'!', schreeuwt Bram. 'Noem jij mij nou een beest en een varken, oude, seniele, mislukte pukkelkop!', schreeuwt Willem boos terug. 'Nee, prutser, je hebt 'feestvarken' verkeerd geschreven, je hebt twee letters omgedraaid!', reageert Bram geïrriteerd. 'Jij hebt wel een hele grote bek hé, lefgozer, weet je moeder wel dat je hier bent? Gestoorde zakkenwasser!', zegt Willem ineens pisnijdig. 'Waarom moet je toch steeds zo schelden, kerel, ben je soms uit de gevangenis ontsnapt?', treitert Bram, die nog steeds met zijn nieuwste schilderij in zijn maag zit. Willem smijt ineens zijn houten stoel naar achteren en hij wil op Bram aanstormen. Zijn maten houden hem tegen. 'Niet op ingaan, Willem, je bent jarig ja, laten we de stemming erin houden, oude reus, wat kan jou die loser schelen!', zegt één van hem. Het kookpunt is bereikt, maar Willem gaat toch weer zitten, terwijl hij twee middelvingers opsteekt.

Bij Ilse is het minder spannend, totdat er wordt aangebeld. Paul staat voor de deur en ze laat hem snel binnen. 'O ja, hier staat Bram's nieuwste aanwinst, hij wil graag weten wat je er van vindt!', zegt Ilse, terwijl ze een fles wijn ontkurkt. 'Ik word altijd zo horny van dat plopgeluid!', zegt Paul quasi-slordig, want in wezen verlangt hij al jaren naar een flinke vrijpartij met Ilse. Bram had hem eens wat naaktfoto's van haar laten zien. 'Ik werk vaak via foto's!', had Bram gezegd, maar dat interesseerde Paul toen even niet. Terwijl Ilse een glas wijn voor hem op tafel zet, bukt ze zodanig voorover, dat hij haar halve borstpartij te zien krijgt. 'Nou, dat ziet er lekker uit, is het een Chileense Chardonnay?', zegt hij. 'Australische!', zegt Ilse met een zwoele stem. Terwijl ze wat kaasblokjes en stukjes worst op tafel zet gaat ze zodanig door de knieën, dat ze Paul ruim zicht op haar witte slip geeft. 'Wil je ook nog wat pistache-nootjes?', vraagt ze met een vette knip-oog. 'Hé ja, lekker!', zegt Paul. Ilse gaat naast hem zitten en als een hongerige wolvin stort ze zich op hem. Paul gaat er helemaal in mee en voordat ze het weten, liggen ze op de bank de liefde te bedrijven, terwijl de journaallezeres iedereen nog een prettige avond toewenst.

Bram is inmiddels vele biertjes verder en de sfeer in de kroeg wordt minder en minder. 'Hé droplul, zit je daar nog steeds bier te zuipen, weet je niet dat je allang in bed hoort te liggen?', schreeuwt Willem naar Bram. 'Mijn lul is niet van drop, jarige sukkel, de jouwe wel en die is allang door één of andere slet opgegeten!', reageert de dronken Bram furieus. 'Hou je nou in!', zegt de barmeid, 'straks slaat hij je nog in elkaar!'. 'Kan mij wat bommen! Die fucking gozer is hondsbrutaal en ik la-la-la-laat da-dat nie-niet over mijn kam gaan!', zegt Bram hartstikke kwaad. 'Maar hij is veel sterker dan jou en hij heeft hulp van veel van zijn vrienden!', waarschuwt Karin bezorgd. Na lang aandringen, gaat Bram naar huis, maar Willem en zijn vriendenclub volgen hem. Bij het kerkhof daagt Willem hem uit. 'Hé, debiele zeikkont, zal ik je hier maar naar het Walhalla slaan, zit je gelijk in de goede richting!', bazelt een straalbezopen Willem. Zijn vrienden lachen massaal. 'Waag het niet!', klinkt het ineens vanuit de struiken. 'En wie zullen we daar hebben?', zegt Willem. Paul schiet razendsnel uit de bosjes en met enkele keiharde karatetrappen weet hij Willem uit te schakelen. Twee van Willem's vrienden durven nog met Paul het gevecht aan te gaan, maar dat is onbegonnen werk. De rest vlucht als bange konijnen weg. Paul helpt Bram om thuis te komen en Ilse brengt hem liefdevol naar bed. 'Laat hem maar flink zijn roes uitslapen!', zegt Paul. 'Natuurlijk en mondje dicht over vanavond hé, ga maar gauw, lieverd!', zegt Ilse tenslotte.

Schrijver: Joanan Rutgers, 11 maart 2018


Geplaatst in de categorie: psychologie

2.0 met 2 stemmen 63



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)