Het was een fraaie najaarsdag in Utrecht, de stad waarin ik op kamers woonde bij mijn wispelturige hospita.
Ik was verward over de liefde. De tanende gevoelens voor Emma, die steeds meer een schim van zichzelf werd en de onbeantwoorde gevoelens voor Kees.
Het najagen van de hersenschim van liefde die ik in mijn dromen had gevonden had behalve nadelen ook voordelen. Zo hoefde ik me niet bezig te houden met de internationale politiek, ik volgde het wel maar ik had er geen commentaar op. Het…

Emma Petronella was kritisch op de schrijvers die schreven om aandacht te vragen voor hun eigen leven, alsof ze net zo belangrijk waren als een succesvolle filmster of een bekende liedjeszanger.
Ze noemde het met een denigrerende ondertoon 'snackbar lectuur'. Vermakelijke teksten die je onmiddellijk weer kon vergeten. Het had niets te doen met hetgeen zij interessant vond. De literatuur die je leven kon veranderen. En ze wilde veel veranderen want ze las soms wel acht boeken tegelijk, en…

Achter in de ochtend van Monumentendag 2019 arriveerde ik met de sprinter in Woerden. Op dat station vind ik vooral de gekleurde, bakstenen letters van Woerden mooi. Ze geven me een Anton Pieck-gevoel. Een solide tegenwicht met betrekking tot de monsterlijk luide en snelle voorbijrazende treinen. Ik vind het onvoorstelbaar dat die gele knakkers, die niet in Woerden stoppen, zo walgelijk snel mogen rijden, terwijl het perron heen en weer schudt.
Het was fantastisch weer en langs de kade van het…

Even voor Alkmaar, als je vanaf Amsterdam komt, zag ik de rode toppen van de daken van de Sint-Adelbertabdij in Egmond-Binnen, waar ik nogal wat voetstappen heb gezet en gelukkig uitgewist. In gedachten kon mijn geest zo naar de witte wasbak in de hoek van mijn vroegere cel gaan of naar de waterput in de kloostertuin. De trein bracht me na vele jaren weer eens terug naar de stad, waar ik voor mezelf geschiedenis heb geschreven. Dat wil zeggen, ik heb er verse herinneringen aan. Via de drukte…

Als kind voelde ik me ondergedompeld in de muziek van Giuseppe Verdi. Dat was bij mijn vader’s ouders, aan de Brinklaan in Bussum. Ze hadden een slingergrammofoon en we beluisterden samen Het Slavenkoor, zodra het begon te schemeren. Pas veel later ontdekte ik dat ‘Va pensiero’, bijvoorbeeld, gerekend wordt tot een van de meest gebisseerde kooruitvoeringen (zondag 21 oktober 1934, Chicago Opera House: 17 maal ‘bis!’). Bijna iedereen heeft ‘Nabucco’ wel eens gehoord.
Ze trakteerden…

Het verbaasde en verwarde me dat mijn liefdeshart in slechts drie weken tijd in plaats van voor mijn robuuste hospita Emma was gaan kloppen voor de fragiele homoseksueel Kees, die als achternaam Broodakker had. Het was dezelfde Broodakker die mij wees op het bestaan van dichtersvereniging het Vlijtige Liesje en de dichterswedstrijden die zij organiseerden voor de mensen die van gedichten schrijven hielden.
Emma was weer een paar dagen van huis voor haar onophoudelijke werk, nodig om haar…

We waren niet van gisteren, mijn lieftallige erudiete hospita en ik, minnaar en scholier.
Terwijl Emma de Nederlandse boekenmarkten aan het afstruinen was, op zoek naar eerste drukken van Couperus, Jean Genet en andere bekende door haar zo geliefde auteurs, schreef ik geheime liefdes gedichten aan mijn oude schoolmakker Kees Broodakker.
Ik hield mezelf in leven door Frits de zwarte kater te knuffelen en af en toe mee te genieten van het gekookte visje dat ik hem voorschotelde om zijn muizenmenu…

Het verhaal van De Tour is gebouwd op legendarische renners, bikkels zoals:
Dominique Boudoir, onder zijn ploegmaten bekend als ‘Monsieur Charmant’, die in de Tour van 1950 na afloop van een bergetappe de huldiging aangreep om beide ronde-missen op te tillen, onder zijn arm te klemmen en mee te nemen naar een als bedenkelijk bekend staande uitspanning. Beide meisjes gingen kort daarna het klooster in. Een van hen deed jaren later als Soeur Sourire mee aan het Eurovisie Songfestival met het…

“In de liefde en de politiek is alles geoorloofd” sprak Emma plotseling terwijl ze een krant aan het lezen was. Het was de eerste keer dat ik een sarcastische ondertoon in haar stem hoorde. Ze was weer begonnen met roken en liet een gemene kuch horen na alles wat ze zei. Ik begreep niet wat ze mij wilde vertellen. Ik had de krant nog niet gelezen en genoot zichtbaar van een zacht gekookt ei.
Frits de zwarte kater zat bij de kachel. Hij had kennelijk niet in de gaten dat die niet aanstond,…

Emma was een vrouw van de wereld. Ze had een brede belangstelling voor literatuur, ze vertelde over de gedichten uit de bundel 'Het zingend hart' van de schrijver Gerard Reve en over de verhalen van de Amerikaanse schrijver James Purdy, die in haar ogen een cultuurheld was.
Ze wist veel te vertellen over de dichters Fernando Pessoa en Arthur Rimbaud. Ze vertelde over de kunst van Giacometti, en over die van de Nederlandse kunstenaar Henk Visch. Ze vertelde over haar favoriete zanger Bob Dylan,…

1000 tranen kan ik laten stromen op deze dagen van pijn en verdriet. Je weet pas hoeveel men van iemand houdt, wanneer ze er niet meer zijn. Je leerde me lopen, spreken, hebt me beschermd, opgevoed tot wat ik nu ben. Ik vergeet nooit hoeveel steun ik van je kreeg die elf maanden hospitaal na mijn zware ongeval, en in de moeilijke periodes erna toen ik in de rolstoel belandde.
Ik wou dat je er nog steeds was! Ik mis je erg. Al dagen denk ik aan jou vanuit het verre Australië waar Julie haar…

Bedauwd, betraand, galmen de doodsklokken over de stad Ronse als laatste groet en afscheid voor je ontelbare vrienden en beminden. Henriette, mijn zusje, het bloemetje van de stad, die zoveel liefde, vriendschap heeft gegeven, ontving voor haar warme hart de bekroning van de koude stilte der dood.
Dagelijks tot aan haar kisting ging ik haar zien in ’t mortuarium. Ze lag zo rustig, mooi als een slapend kind, verlost van alle pijn. Voor de laatste maal kuste ik haar voorhoofd en toegesloten…

De warme voorjaarszon bracht een weemoedig gevoel in de gedachten van de autistische Bjarne, die worstelde met de problemen in zijn onderbuik. Het was nu precies dertig jaar geleden dat hij een gesprek had met zijn verleidelijke hospita met de welluidende naam Emma Petronella over de dieren die met uitsterven werden bedreigd. Het was een van de vele keren dat hij kennismaakte met haar bevlogenheid. Het was een vrouw met een missie.
Het was niet moeilijk om er achter te komen welke dieren er…

(voor Elisa Anni Lisette Nielsen)
Na een behoorlijke afstand te hebben genomen, kan ik eindelijk een grotendeels objectief beeld schetsen van de spirituele goeroe/gids/lerares, die mij ruim een jaar te pakken had. Elisa is werkelijk mijn spirituele tweelingzus/zielszuster en dat zal altijd zo blijven. Ik ben een soort Shiva, die destructie, chaos en verbranding creëert om daar als een Phoenix uit op te rijzen. Dat kan ze overigens zelf ook erg goed. Maar in de kern is ze die ware Liefdesgodin,…

Het volgende Christelijk feest dat op de lijst van de gewilde tradities in ogenschouw genomen moest worden was het feest Pasen. Het was een heerlijk feest waarbij eieren werden genuttigd, soms van chocolade.
En zoals alle Christelijke feesten was het een feest van bezinning. Even de tijd nemen om er een verhaaltje over te schrijven. Advies inwinnen bij de paashaas die ook van de partij bleek te zijn, dikwijls in een koddig huispakje met een grote aaibaarheidsfactor. De speculaties of de zon…

Zo begint de zaterdag al vroeg op de avond van de discussie, klokken stilzetten, of juist ver-zetten. Zeg vrouw, een uur terug toch? Ja man, een uur terug! En zo geschiedde, alle klokken in huis stonden zaterdagavond al een uur vroeger! Heel raar, maar nou was het toch een rare dag want we moesten dochterlief gedag gaan zeggen, die vertrok voor tien dagen naar het verre Amerika. Een tiendaagse gewonnen studiereis, gewonnen met 19 anderen.
Heel mooi voor haar, echt geweldig maar ik kan geen…

Ze vroeg er niet om, maar brak twee maanden terug haar arm. Zes weken er niks mee mogen doen, de miscommunicatie van diverse artsen brengt haar nu in een positie die geen hond wil, maar wat moet je? Als je niet teveel met deze acties te maken hebt, dan word je een soort van monddood gemaakt!
Dom natuurlijk maar als je niet beter weet dan accepteer je het, net als zij! Na die zes weken de arm helemaal niet te hebben gebruikt, moet ze na controle ziekenhuis naar de fysio, om de arm weer…

Zeventien jaar oud was ik toen ik in een andere stad kwam te wonen. Het reizen met de trein was niet te doen. De situatie thuis was daarvoor niet geschikt. Het was beter het ouderlijke huis te verlaten. Dan kon het turbulente gezinsleven doorgaan zonder mijn aanwezigheid. Mijn oudste broer was al het huis uit en mijn oudere zus woonde over de oceaan. Mijn ouders en mijn jongste broer mochten voortaan samen in het huis blijven wonen.
Ik kon altijd in het weekend nog eens een kijkje komen nemen.…

Op de Tilburgse markt is het altijd gezellig en er is ook vaak de gelegenheid een praatje te maken, bijvoorbeeld met een flamboyante bloemverkoper die daar naast een uitstalling van fleurige, florissante plantjes met felrode bladeren staat te kleumen en je vraagt hem opgewekt: "Zijn het primula's of petunia's?"
Het blijken primula's te zijn en je verklaart: "Mijn moeder hield zo van petunia's" en je herinnert je hoe je in een zo lang vervlogen tijd met haar rondstruinde op die zaterdagmarkt;…

Emma was inmiddels al twee weken in Amerika toen Christiaan, die via een telefoonverbinding contact met haar had gehad, mij vertelde over haar nieuwe bevlieging. Ze wilde dat de hartstocht die de kunstenaars die zij bewonderde voelden, meer en meer in het dagelijkse leven werd geïntrigeerd. Zij had daar allerlei ideeën over. Zo vond zij dat geliefden tijdens de traditionele feestdagen de liefde moesten bedrijven. Er zou volgens haar een veel betere wereld ontstaan, wanneer de mensen alles…