Er waren altijd weer mensen die je als schrijver lieten nadenken of het eigenlijk wel relevant was wat je deed als Bjarne. Ik proefde daar soms de voordelen van, maar veel vaker deed het mij vervelen. Want wie kon er in de gedachten van een schrijver kijken en hoe haalde iemand zich het in zijn of haar hoofd om voor een ander te gaan bepalen wat relevant was. De meningen werden gevormd door de diversiteit en niet omdat we allemaal in dezelfde bus naar Rome moesten zitten.
Ik had een broertje…

Het grootste deel van de bevolking van het Zuid Amerikaanse Colombia bestond uit wat op de Wikipedia Mesties werden genoemd. Een mix van Spaanse en Indiaanse voorouders. Mijn twee kornuiten die ik op de homoplaneet had ontmoet en die nu allebei Facebook-vrienden waren, behoorden waarschijnlijk ook tot de Mesties aan hun uiterlijk te zien.
Juan was ik midden in de nacht weer op de homoplaneet tegengekomen. Ik groette hem en na een aarzeling kreeg ik een antwoord. Hij wist te melden dat hij…

Omdat ik een romanpersonage was in een verzonnen stad vonden de mensen dat mijn mening er niet toe deed. Ik was het strijden tegen deze misvatting meer dan zat en ik besloot dat te vieren met een biertje dat ik speciaal voor deze gelegenheid in mijn voorraadkast had bewaard. Tijdens het consumeren van dit drankje kwam ik er achter dat het me wel beviel om een personage in een verzonnen roman te zijn. Ik had voldoende vrije tijd om dit te verwezenlijken en er kwamen steeds weer mensen op mijn…

De Cockerspaniël van mijn Russische bondgenoot keek droevig in de camera. Maar het was een lieve hond en dat liet ik mijn bondgenoot ook weten.
Ik kon de pijn door de pijnstillers redelijk verdragen, maar als ik er een biertje bij dronk begon ik te zweven. Dan keek ik in de ogen van die Russische hond en trachtte ik zijn baasje te vergeten. Vladimir was een industriestad ongeveer half zo groot als Amsterdam wat aantal inwoners betreft. Maar hij werkte op een boerderij waar ze ook graan konden…

Het was voor mij belangrijk om mij van de schuilnaam Bjarne Gosse te bedienen. Alles wat ik beschreef was letterlijk gebeurd. Ik had gewoon niet het vermogen om te liegen over dingen die echt waren gebeurd.
Er ontstond een enorme fantasiewereld in mijn hoofd over mijn zestien jaar oudere hospita Emma Petronella. Deze fantasiewereld begon zich steeds meer te verplaatsen van mijn hoofd naar mijn hart. Ik raakte gefascineerd door deze beeldschone vrouw en deze fascinatie nam enorme vormen aan. Er…

Vandaag fietste ik in de schemer langs de Karnemelksloot en zag ik drie mannen in die sloot zwemmen, terwijl er twee zwanen onrustig van hen werden. Of ze hadden geblowd of ze deden die ijswaterzwemtrainer na. De Russen doen dat ook graag. Het schijnt gezond te zijn. Dat zwanen gevaarlijk kunnen zijn als je hun territorium betreedt, schenen ze niet te beseffen. Ik zag de baas van de wassalon ook al kijken. Die voert de zwanen meestal. Verder valt het me op dat er steeds meer lentevogels zijn,…

Het was het eerste weekend na de crematie van mijn oude moeder, een zaterdagnacht. Op de datingsite Planet Romeo werd ik benaderd door een veertigjarige Amerikaanse soldaat.
Hij was kapitein in het Amerikaanse leger en stond op het punt om voor een missie naar Afghanistan te vertrekken. Hij vertelde dat hij eind februari voor een lange vakantie naar Amsterdam kwam en dat hij me graag zou ontmoeten. Ik stelde voor om een keer samen naar de dierentuin te gaan en hij werd steeds enthousiaster. Hij…

Na de plotselinge dood van mijn moeder en de deprimerende gevolgen ervan kwam ik er achter dat ik een buitenbeentje in hart en nieren was. In de nacht van 18 januari 2018 was ze gestorven aan een hartstilstand in een ziekenhuis in Amsterdam. Vijf dagen voor de dag dat ze 88 jaar zou zijn geworden. Ik werd opgebeld in de nacht. Het was mijn oudste broer. Hij klonk vreemd, alsof hij zijn emoties niet kwijt kon. Hij moest het aan iemand vertellen, een plicht aan zijn jongere broer Bjarne.
Er was…

Wanneer was het definitieve moment dat ik de liefde voor mijn zestien jaar oudere erudiete hospita verloor, vroeg ik me af terwijl ik een oud gedichtenboek bekeek met op de eerste bladzijde een opdracht van Emma Petronella. Ze had me de liefde voor poëzie bijgebracht. Ik vroeg me af of die liefde er zonder haar ook zou zijn gekomen? Waarschijnlijk wel, maar het had langer geduurd en ik was er minder over te weten gekomen.
Ze was te dominant, te dwingend naar haar vrienden. Ze had zelf…

Zondagavond 7 januari 2017 keek ik naar het tv-programma 'Kruispunt' van de KRO. Het wekte natuurlijk mijn nieuwsgierigheid, omdat ik de plek, waar de uitzending plaats vond, heel goed kende.
De hoofdpersoon was de politicus Gert-Jan Segers van de ChristenUnie, die na een drukke campagnetijd nodig aan wat rust toe was en waar kan dat beter dan in een klooster. Hij belde wat laat aan bij de vernieuwde toegangsdeur van het benedictijnse Sint-Adelbert klooster in Egmond-Binnen, waar ik zo'n 33…

BEPPE HAR RESYNTSJEBREI
als kind van vier kwam ik bij pake en beppe in suwald en kreeg daar altijd resyntsjbrei om half twaalf met brood en bijbellezen. Beppe stond om half zeven op en deed haar haar in een knot en pake ging met de trekker weg voor gras maaien in de berm voor de paarden. Ik bleef lang op bed liggen. De resyntsjebrei was erg lekker en zoet zuur door het bessensap met gort suiker en rozijnen dat stond twintig minuten op dan was het klaar met water. Mmm smullen maar.
Tegenwoordig…

Door mijn omgekeerde leefritme droom ik meestal 's morgens en rond het middaguur. Meestal herinner ik me niets van mijn dromen, maar soms blijft er wel eens één steken. Omdat ik een nachtuilleven leid, vraag ik me af of mijn dromen anders zijn, dan wanneer ik ze 's nachts zou dromen. Dat zou zo maar kunnen, lijkt mij. Waarschijnlijk is zoiets nog niet eens onderzocht en zou ik er eventueel op kunnen afstuderen. Mijn zielsvriend, wijlen Frederik van Eeden, o.a. bekend van 'De Kleine Johannes',…

“Nodig eens een eenzame uit” was de titel van een schrijfopdracht van een kleine schrijverswebsite uit de kustprovincie. Kennelijk ging degene die het had verzonnen er bij voorbaat vanuit dat alle schrijvers op de site de schaapjes op het droge hadden, en een huis groot genoeg voor vreemde bezoekers en een geldbudget ruim genoeg om denkbeeldige zwervers in hun weelde te laten delen.
Er waren natuurlijk geen eenzame mensen op een schrijverswebsite en als je jezelf een computer kon…

Het was een mooie avond geweest met Ella Fiona. We hadden samen naar het populaire televisieprogramma ‘The Voice of Holland’ gekeken en Ella Fiona had het programma van deskundig commentaar voorzien. Ze vond het leuk om al tijdens het zingen proberen te raden wat de jury die uit coaches bestond zou gaan zeggen.
Het was fijn om te zien dat Anouk af en toe even uit haar rol viel maar toch helemaal zichzelf bleef. Ze was oprecht blij om een van de zangeressen die ook al in een eerder seizoen…

In de droomwereld van mijn verlegenheid was Emma Petronella ongetwijfeld de mooiste vrouw ter wereld. Ik keek tegen haar op zoals een dwerg tegen een berg, en ik kon niet anders dan hopen dat onze gezamenlijke nachtelijke verpozing een begin van een liefdesaffaire was. Ik wilde niets anders dan een bevestiging dat we het samen te gek met elkaar hadden gehad. De uren leken langer dan ze in werkelijkheid duurden. Ik kon me moeilijk op mijn studie voor het proefwerk natuurkunde concentreren. Ik…

Het was Emma Petronella geweest die me vertelde dat er later een walvis naar mij genoemd zou worden. Ze had een boek gelezen over een jongetje dat in een walvis terecht was gekomen, door via zijn bek naar binnen te zwemmen toen hij aan het surfen was. En ze had iets van Bjarne in dat jongetje ontdekt.
Iedere keer wanneer ze een boek had gelezen wist ze op de een of andere manier te verzinnen dat het boek over mij was gegaan. Zo leek het alsof ik voortdurend in allerlei boeken rondzwom, terwijl…

Langzaam werden de contouren duidelijk. Rechtspraak was er alleen voor degenen die een advocaat konden betalen, en die tenminste konden bewijzen dat ze aan de goede kant van de streep hadden gelopen. Het kwam in golfbewegingen op ons af, de oude doos werd weer een nieuwe doos, en de nieuwe doos was al snel weer een oude doos. Het burgerlijk schetsboek tekende contouren, het waren niet alleen asielzoekers die zich bezondigden aan het vrouwelijke schoon, maar ook acteurs, filmproducenten, en niet…

Het was terecht dat collega Mobar zich opwond over de situatie van de homoseksuele leeuwen in Kenia, net zo goed als het terecht was dat collega Rutgers zich kritisch uitliet over het verloederende woordgebruik van onze minister president. Verder vernam ik dat het onverstandig was om aardbeien te eten en dat het verstandig was om te stoppen met roken. En was ik geschrokken hoe in Brazilië iemand uit de middenstandsklasse neerkeek op armere mensen, en dat zonder schaamte op de televisie…

Nooit vergeet je de tijd, dat men de vierde persoon nodig had om een spelletje klaverjassen te spelen. Natuurlijk kon dat ook met een zogenaamd boekje, dan werden de acht resterende kaarten apart gelegd, maar het mooiste was toch wel, een gewoon spel met vier personen.
Of je nou fanatiek speelde, kon seinen naar je maat, of er geen hout van begreep, het spel is leuk! Als je iemand bent die niets met kaarten heeft is het snel klaar, maar als je het leuk vindt, is het een geweldig spel, net als…

Ik was al ver in de twintig, toen ik mijzelf vrijwillig heb laten opnemen in de therapeutische gemeenschap 'De Strook' op het psychiatrisch complex 'Veldwijk' in Ermelo. Ik had namelijk totaal geen aansluiting meer met de mensenwereld en ik hield me maar amper in stand met sterke drank, softdrugs en het nachtleven in Harderwijk. Bovendien woonde ik op een kamer aan een doodlopende weg, naast een bowlingcentrum, waar ik 's weekends apestoned naar de schreeuwende stemmen van bezoekers luisterde.…