Ik kijk uit het raam. Ik zie twee vrouwen aan een tafeltje. Vermoedelijk moeder en dochter. Tussen hen in een houten Mariabeeldje. We eten alle drie een visje. Zij buiten, ik binnen. Ik geniet van het plaatje. Een vredig tafereel. Mijn gedachten dwalen af naar een verhaal uit de bijbel. Leerlingen van Jezus moesten zeven broden en enkele vissen…

Ik lijd aan Writer's Block. Schrijfkramp, lettervrees, tikangst, stijlschroom, zinsbreuk. U noemt het maar, ik heb het. Niet dat ik een lijstje met leuke onderwerpen ontbeer. Integendeel, ik zou de anekdotes zo uit mijn mouw kunnen schudden. Allemaal genoteerd in van die piepkleine schriftjes van de Action. Aardige dialoogjes voor de Lidl kassa over…

Midden in de nacht werd ik wakker van het geluid van stromend water. Ik dacht misschien heb ik de kraan in de badkamer niet goed dicht gedaan. Wegens een pijnlijke onderrug kon ik niet zo snel mijn bed uitkomen, maar uiteindelijk lukte het mij toch. Ik ben 83 en dan gaat alles niet zo snel meer. In de badkamer was niks aan de hand. Toen strompelde ik…

In een grijs verleden, lichtgrijs dan, want anders klink ik zo oud en dat ben ik natuurlijk helemaal niet, maar als gezegd in dat gekleurde verleden, heb ik gevaren, natuurlijk niet in mijn eentje, neen, bij familie aan boord van een tanker en later met mijn toenmalige echtgenoot op een zogenaamd beun schip. Heerlijke tijd, vrijheid blijheid, geen huur…

Op weg naar de lunchroom waar ze met een vriendin had afgesproken vertelde ze, had ze een vreemd gezang gehoord. Ze had niet een twee drie kunnen plaatsen waar of het vandaan kwam. Het leek te komen vanachter het muurtje dat de katholieke basisschool scheidde van het fietspad waarover ze liep. Toen ze dichterbij kwam, zag ze een hoofd, waaromheen een…

Het is eind jaren zeventig als ik in mijn jonge jaren in Berlijn ben. Een schoolreisje die een onuitwisbare indruk zal achterlaten. De enorme muur die een land verdeelt, een stad verdeelt. Checkpoint Charlie, verhalen over ongelooflijke ontsnappingen met gevaar voor eigen leven. Om in het deel van het land, het deel van de stad te kunnen leven waar…

Ze heeft besloten weer op zichzelf te gaan wonen. Mijn vriendin en ik wonen binnenkort niet meer samen. Ruim drie jaar geleden trok ze bij me in. Ik zag er als een berg tegenop, dat samenwonen. Was bang om al mijn vrijheid te verliezen. Al snel vroeg ik mezelf af waar ik me toch zo ontzettend druk om had gemaakt. Het ging eigenlijk allemaal gewoon vanzelf…

Wat mogen we toch blij zijn met die nieuwe chipkaart: kostte bijna een miljard Euro. Maar dan heb je ook nog eens wat. Eén kaartje voor bus, tram, metro en trein. Wat een verbetering met die oude strippenkaart kon je alleen maar reizen in de bus tram metro en een enkele treinlijn. Nee, het is eenvoudiger geworden. 'Niet voor iedere vorm van openbaar…

Ik zit op mijn meditatiebankje. Mijn hart huilt. Ik tel. Adem naar mijn buik. Twintig minuutjes zitten. Ik zal me snel als herboren voelen. Ik hoor de regen op het dakraam - Il pleure dans mon coeur comme il pleut sur la ville. Ik denk aan hem. Ibrahim. Ineens is hij daar. De vrolijke jongen met de dreadlocks. Hij zei het vaak – Il pleure dans mon…

In 1953 waren er meer dan 1800 slachtoffers. Hele gezinnen waren in het kolkende water verdwenen. Ouders verloren hun kind, kinderen misten hun vader en moeder. De schade was enorm. De overlevenden waren vaak dakloos. Veel huizen waren verdwenen. Ik stop met het schetsen van de omvang van de ramp. Wie het nu nog niet begrijpt loopt achter. Gingen…

De schrijver Anton H.J. Dautzenberg is op 13 december 1967 in de Vroedvrouwenschool in Heerlen geboren. Hij heeft een tweelingbroer en hij groeide op in Schaesberg, naast Heerlen. Hij studeerde Economie en Taal- en Letterkunde aan de universiteit van Tilburg. Hij woont nog steeds in Noord-Tilburg. In 2011 werd hij lid van de voormalige Vereniging Martijn…

Nog even en het is oogstmaand. Men oogst zijn groenten en fruit en men plukt en raapt en verzamelt, om daarna alweer gewassen in te zaaien voor een volgende oogst. Applaus kan men ook oogsten. Men verdient dan op de een of andere manier te worden beloond met handgeklap. Dit kan hard zijn of zacht, daverend of lauw, blij of enthousiast, dwingend als…

Van nature, ben ik een prater, of praatster net zo je wilt, ook ben ik een schrijfster, vrouwelijk en wel. Soms lastig want er zijn van die uitdrukkingen die zich niet laten ver vrouwelijken zeg maar. Maf begin van een column, ja misschien wel, maar weet je, als niemand er iets over zegt, dan doe ik dat wel, heb ik niet zoveel moeite mee. Ik zeg…

Dag vrienden, Sinds enige tijd voer ik een schriftelijke eenvrouwsactie tegen wereldwijd zinloos geweld. Waarom? Omdat ik uit eigen ervaring weet welke diepe sporen dergelijke wandaden nalaten in een mensenleven. Al eenenveertig jaar woon ik in Nederland en ik vraag mij steeds vaker af waar de mondelinge vechtlust van velen gebleven is. Toen ik hier…

Natuurlijk vindt ieder normaal mens de de ramp met het vliegtuig en de ellende in Gaza verschrikkelijk. Zelf kan ik de beelden niet aanzien. Voor journalisten, die de narigheid ook vreselijk zullen vinden, is het ook makkelijk. Zij hoeven niet na te denken waarover zij eindeloos kunnen zeuren. Niemand is er mee gebaat. Helaas ook de nabestaanden niet…

Dag vrienden, voelt u zich ook zo triest vandaag? Zoals u op tv heeft kunnen zien werd gisteren een vliegtuig van Malaysian Airways, boven de grens van Oekraïne met Moskou, zomaar uit de lucht geschoten terwijl zij onderweg waren naar Kuala Lumpur! Bijna driehonderd onschuldige mensen, van wie twee derde Nederlanders, verloren daardoor in één klap…

en daarom vlucht ik voor politici en graaiende bankiers voor multitaskers en hoofdbrekens voor de zwijgende meerderheid en het beschamende gelijk en voor de mensen zonder gezicht In haar doorzonwoning zit zij aan tafel en bladert door het krantje dat zij gisteren gratis op een nabijgelegen station vond. Zij, bijstandsmoeder, alleenstaand…

De etalage van het kleine buurtwinkeltje in de volkswijk toont een gevarieerde doch bescheiden collectie theepotten, huishoudelijke artikelen, vazen en speelgoed. Als ik de deur open, stormt het fragiele hondje met de witgekrulde vacht en het bruine kopje naar voren, keffend met een agressiviteit die in het geheel niet in verhouding staat tot de nietigheid…

Zoals ik herhaaldelijk medegedeeld heb ben ik alleen trouw aan mijn eigen mening. Maar degenen die in wedergeboorte geloven zien over het hoofd dat er tot de negentiende eeuw op het hoogtepunt slechts twee miljard mensen op de wereld waren. Thans zijn er meer dan zeven miljard. Waar komen die vijf miljard zielen vandaan? Hebben die eeuwen zitten wachten…

Het mannetje van de radio, wie kent niet de uitdrukking van weleer? Het mannetje van de radio, werd mij al op bijzonder vroege leeftijd verteld, dat mannetje dat sprak alleen, als Vader de radio aanzette en dan dus alleen, niet wanneer wij kinderen het ding aan zouden zetten, maar dat mannetje intrigeerde me wel zo intens, dat ik bleef turen naar de…