De kringloop der dingen

Ze waren met een groepje mensen onderweg naar de wereld van de kringloopwinkel in het oostelijke stadsdeel van de oude stad Amsterdam.
Truus had een grote wereldbol bij zich, Afrika was verkleurd door het ontbreken van een degelijk theeservies. Europa lag er belabberd bij, door een enorme koffievlek.
Willem had een koektrommel bij zich. De trommelmeisjes waren schaars gekleed, en ze glommen door het opgepoetste blik. Willem at al een eeuwigheid geen koekjes meer. Hij at zich de hele dag rond aan gekregen Turks fruit. Annelies was zo lief om de oude gieter weg te doen. Er waren geen planten meer in de achtertuin, de hele boel was betegeld vanwege het onderhoud.

De automatische deuren deden wat onwennig aan. Het had overal kunnen zijn binnen de bebouwde kom. Het eerste wat ze zagen was een oud aquarium, zonder water en vissen, maar verder in uitstekende staat. Willem zou misschien aan een nieuwe hobby kunnen beginnen. Als hij maar weer geen sigaren zou gaan roken, in die oude muffe stoel met een afgedankte rugleuning.

Alle glazen hier hadden een geschiedenis. Er werd ooit uit gedronken door de meest vreemde mensen, die op hun beurt ook weer een eigen geschiedenis hadden. Anders dan bij de dingen werden die geschiedenissen ingekleurd naar eigen ervaringen en de gedachten daarover. De een hield meer van limonade, de ander dronk forse glazen wijn. Waar Truus een oog voor de praktijk had, kreeg Willem steeds meer oren naar de filosofie en de barmhartigheid van zelfzorg.

Boeken, boeken en nog eens boeken. Mensen bleven door de eeuwen heen boeken lezen. De meeste waren niet veel geld meer waard, maar ze stonden er toch voor de ogen vol nieuwsgierigheid.
Rijen boeken met auteursnamen die je nauwelijks kon onthouden. Willem ging met een half instinct op het toeval van de titels af.
“Samen met Beppie naar het museum.” Het boek stond er al een paar maanden op een opvallende plek. Over de prijs hoefde hij niet te discussiëren. Het boek ging mee met Truus en Willem voor de prijs van een halve banaan.

Over halve bananen gesproken. De lege maag van Willem begon op te spelen. De oude tafels hadden een verweerd uiterlijk gekregen en dat sprak de fantasie aan.
Willem zag het in zijn gedachten zo voor zich. Een diner met de dames en daarna met Beppie naar het Stedelijk, om daar het wolkenbrein te verkennen van een verwaaide Amerikaanse kunstenaar.

kringloopwinkel amsterdam wereldbol

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.2 met 6 stemmen 210