Chauffeur

Eindelijk was het dan zover, ik mocht weer eens rijden voor korfbal.
Ik was redelijk op tijd gevraagd, dus dat was geen probleem. Het probleem was dat er meer chauffeurs nodig waren en die bleken er niet te zijn. Dat wil zeggen dat dachten enkele bezorgde leden en met moderne technieken gingen zij op eigen houtje een en ander regelen. Er werd wat af 'gesmst' en 'msnd' en ik kon daar van mee genieten omdat er twee bij mij thuis op de bank zaten. Ook de opstelling vroeg nog om discussie en verschillende variaties passeerden de revue.

Mij werd op het hart gedrukt om stipt elf uur aanwezig te zijn bij het sportveld en eigenlijk nog vijf minuten eerder. U vraagt en wij draaien: stipt op tijd de parkeerplaats op, maar geen mens te zien hoor.
Nee, er moest eerst nog gesupporterd worden en gecoacht bij andere teams. Ach, mij maakte het niets uit, ik had immers de tijd. Na een vlotte rit met achtergrondmuziek die niet mijn smaak is en weer een verhitte discussie over trainers, coaches die alles regelen en weer anderen die het zouden moeten regelen, maar dit niet doen, bla…, bla…, bla… arriveerden we bij de sportvelden van de tegenpartij.

En ja, daar ontdekte één van de spelers, dat hij de shirts vergeten had, die lagen nog thuis. Och, kan gebeuren toch? Misschien had de tegenpartij nog reserveshirts, nou dat viel een beetje tegen, dus kwamen onze korfballers in fluoriscerende hesjes het veld op. Enkelen maakten zich zorgen of ze er wel flitsend genoeg uitzagen.
Eén van de spelers was geblesseerd en vroeg in de kantine om tape, dat was er wel, maar dat was voor blessures opgelopen in de wedstrijd! En die was nog niet begonnen.
De aanvangstijd was verstreken en de ploeg stond klaar, maar de tegenstander was nog niet in zicht, omdat hun ploeg niet compleet was. Één van hun spelers deed mee in een andere wedstrijd en die was nog niet afgelopen.
Eindelijk kon de match beginnen, de omstandigheden waren niet optimaal, want er stond een loeiharde wind.
Alle hoge ballen maakten een fraaie curve, duidelijk was dat er alleen gescoord kon worden met de wind mee.
De scheidsrechter was een voorzichtige fluiter en liet veel toe, dat had de tegenstander eerder door dan ons team. Toen ze dat eenmaal wel in de smiezen kregen, lieten ze dat merken ook en bemachtigden gretig de bal.

Tijdens de rust vond de coach van de tegenpartij het nodig om de scheidsrechter vermanend toe te spreken. Het mocht niet baten, ons team had al voldoende voorsprong. Omdat niet iedereen van fair play had gehoord en één tegenstander behoorlijk gebruik maakte van intimidatie pepten de korfballers hun ploeggenoot op om vooral de kaas niet van het brood te laten snoepen.
Af en toe brulde ook ik van de zijkant vakkundige aanwijzingen, want ik behoor graag tot de beste stuurlui aan de kant. Zo nu en dan waande ik me in een soapserie!

Ik mag wel zeggen: ik heb weer geweldig genoten! En o ja, niet onbelangrijk, de wedstrijd werd door ons gewonnen.

korfbal

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.5 met 2 stemmen 660