Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Compliment

Ook vandaag hebben we weer, zoals altijd twee maal per week, boodschappen gedaan bij een plaatselijke grootgrutter. Daarvoor moeten we altijd acht haltes met de bus mee. We zijn er dan binnen zeven minuten en dat hebben we er graag voor over. De pecunia is erg belangrijk, ook voor ouderen.

Nadat we hadden afgerekend, laadden mijn vrouw en ik de boodschappen over van het winkelwagentje in ons boodschappenwagentje. U kent ze wel, die handige hulpjes op twee wielen, waar anderen makkelijk figuurlijk over vallen, als men zo’n onding onnadenkend te nonchalant en slingerend achter zich aan trekt.

Tussen twee paktafels in stond een kindermotor. Iedere moeder tracht zo’n electrisch aangedreven geval altijd handig te omzeilen, want zo’n speeltje doet het pas, als je er wat muntjes hebt ingegooid.

Er zat een meisje van naar schatting vier jaar oud parmantig op het zadel. Moeder had blijkbaar geen muntjes en zo reed het kind in haar fantasie hele afstanden. ''Hénngg, hénng, brmmmmmm''. Het meisje keek me triomfantelijk aan. ''Hard, hè?'' vroeg ze. ''Nou, dat is zeker hard'' zei ik. Ze glunderde.

''Als we nu even opschieten'', zei mijn vrouw hardop denkend, ''dan halen we de bus terug nog. We hebben nog zes minuten''. We haastten ons met het pakken en ik zei, dat ik alvast vooruit zou lopen terwijl zij het winkelwagentje nog even terug zou zetten. ''Hénng, broemmmm'', klonk het weer.

''Zal je voorzichtig rijden?'' vroeg ik. Ze knikte lachend, ik riep ''doei'' en liep de winkel uit.

''Oohhoh'', riep het meisje en tegen mijn vrouw: ''hij gaat al weg - moet jij niet mee?''

''Ja hoor, ik ga ook mee, maar ik moet eerst het wagentje nog wegzetten. Die meneer loopt alvast vooruit naar de bus''.

''Dan moet je gauw opschieten'' zei het meisje bezorgd, ''anders is jouw pappa al met de bus mee!''

Bij de bushalte hebben we er beiden smakelijk om moeten lachen. Dit was pure onbedoelde humor uit een kindermond. Deze keer eens vleiend voor mijn vrouw en niet erg complimenteus voor mij. Maar ach, wat zeggen ze ook al weer over dronken mensen en kinderen?….

Tot een volgende keer.

Schrijver: Günter Schulz, 20 september 2006


Geplaatst in de categorie: kinderen

3.6 met 13 stemmen 1.042



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
een lezeres
Datum:
16 juli 2007
Heb hartelijk gelachen. Ons twee gebeurde het tegenovergestelde. Mij vroeg de kelnerin "Is dit jouw zoon, mevrouw?".... Ik zag er geen graten in.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)