De CIRCUSTENT op het Vredenburg

De CIRCUSTENT op Vredenburg met Christina Aguilera en Back to Basics

(Column van Steef Schinkel) nr. 21
gelezen in Ons Utrecht

Vrijwel nooit zap ik naar de “jeugdzender” TMF maar ditmaal stop ik, als door een magneet getrokken, bij deze zender. Ik schiet bij het zien van de volgende beelden terug in de tijd. Ik zojuist uit een diepe slaap ontwaakt. Mijn echtgenote had deze morgen naar bleek ’n kop koffie en wat broodjes gebracht. Dat was een tijd geleden, denk ik, want de koffie is al koud geworden. Ik zet de kop koffie met gesloten ogen weer op het nachtkastje. Naast me hoor ik kranten over elkaar schuiven. Naast mij wordt de ochtendkrant gelezen, denk ik. Mijn ogen laten het ditmaal geheel afweten, zij blijven dicht. Ineens hoor ik een geweldige zangstem een pracht lied zingen. Ik zoek en druk vanaf de linkeronderkant van mijn bed op een hoogteregelaar, verdorie waar is toch het touwtje denk ik, en mijn hoofd schiet ineens omhoog nadat ik er een ruk aangegeven heb. Mijn ogen slaan weid open en ik kijk naar een prachtige oude circustent waar een blonde vrouw (en als kind) op en over een touw door de lucht loopt. De “vader” van het kind gaat naar het circus. Je ziet een flash back. Mooie stem, denk ik, want de engelse tekst schiet bij mij op deze ochtend niet op de juiste vertaalplek. De vrouw en haar stem zijn geweldig, de film is prachtig. Dan in kleur zie ik dat deze mooie dame op latere leeftijd ’n toonbeeld van ‘n successtory in dit circus blijkt te zijn. Pappa komt bij gelegenheid kijken naar zijn dochter en zit tussen en midden in het publiek. Maar zij heeft door de glamour en de al jaren op haar gerichte schijnwerpers geen tijd voor haar pa. Nog later zie ik haar in deze film een brief krijgen…pappa schijnt voor altijd weg te zijn van onze aarde…..Zij huilt en is geschokt en je ziet de pijn in het gezicht van deze mooie vrouw. Ook ik ben een tikkie geroerd door de tranen die over haar wangen vloeien. Het gaat mij te ver om uit te leggen waarom ik geroerd ben. Meisje…denk ik …Jij bent te laat…..Mijn vrouw zit bij het zien van deze film eveneens gebiologeerd te kijken. Zie ik verdorie ineens een stel vaders in mijn flash back een circustent in Utrecht opzetten. Op het toen nog geheel open Vredenburg met rechts het Jaarbeursgebouw. Precies op dezelfde plek waar nu en straks na de verbouwing een groot blok glas van een muziekpaleis komt te staan. Grote lange palen werden toen in de grond op die plek vast gezet en een enorme circustent werd met veel mankracht met veel zware en dikke touwen werden om deze enorm hoge palen getrokken. Ik zie deze beelden welke ik blijkbaar lang opgeslagen heb ineens als ‘n film voor mijn ogen langstrekken alsof je in een kijkdoos van vroeger kijkt. Ook bij mij is het traanvocht enigszins door deze film en muziek licht geroerd door haar nr. “Enter the Circus”.

Het was in het jaar 1953 of was het in 1954, was ik 6 of 7? In ieder geval liep en stond ik daar op het Vredenburg met mijn moeder te kijken naar al die vaders die hielpen met het opbouwen van ’n prachtig gekleurde geel rode circustent. Ook toen zwaaide ik naar mijn vader die daar voor de lol en misschien wel voor een paar centen meehielp. Vrouwlief is eveneens verbaasd over deze film en zegt: Steef wat is dit een mooie film hè. Ze ziet niet welke flashbeelden er allemaal bij mij loskwamen van bijna 60 jaar Vredenburg ….Kermis met een achtbaan, met moeder en zus naar het circus, parkeerplaatsen met die mooie zwarte prachtige Citroen Tractions, hotel Smits met een eerste lichtkrant, C&A- met voor de opruiming al die in de nacht wachtende slapende dames en heren in hun slaapzakken die voor 1 of meer centen dan de volgende ochtend om 9 uur ‘n mantelpak of broek kochten. De radio & tv zaak vlak naast C&A waar ik mijn eerste kristalontvanger voor 8 cent kocht.
De Filmac waar dag en nacht film te zien was. Met in de nacht pikante zwart wit films. En natuurlijk restaurant Vredenburg, waar ik nadat ik mijn vrouw leerde kennen, wij elke zaterdag die heerlijke uiensoep tot ons namen. Een soepkop van Vredenburg hebben wij laatst nog als aandenken van een antiquair gekocht. Ik zag dankzij deze film van Christina Aguilera Back to Basics heel veel geschiedenis van Utrecht en van mijzelf er in terug. Ik heb direct deze cd en dvd van haar gekocht en ik moet zeggen zij en die dvd/cd van haar bevalt mij wel. De geplande act van Christina Aguilera zal zeker in ons theater tot leven komen. De Utrechtse Le Moulin Rouge danseressen van La Vinea, welke in hun Can Can dans, eerdaags wederom laten zien dat in het Schiller Theater PLACE ROYALE de Moulin Rouge terugkomt en springlevend is. Een tiental minuten nadat ik dit intyp sta ik onder de douche wakker te worden. De warmwater voorziening via de tapspiraal is helaas door een storing uitgegaan…brrrrr, heb ik dit nu echt allemaal weer meegemaakt, denk ik. Of was het wederom een droom? Nee toch, ik ga de Can Can in ons theater meemaken!

Christina Aguilera e Het Vredenburg Schiller Theater Pla

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.9 met 20 stemmen 582