een Milva

In 1968 lagen de zaken voor een beginnende militair van het vrouwelijk geslacht echt wel anders dan nu het geval is.
Het milvakampje was op het terrein van de Alexander-kazerne in Den Haag.
Hoge hekken en een strenge portier waarlangs je eerste gang was om je te melden.
Het leek eigenlijk wel een beetje op een kostschool.

Natuurlijk ging je in de vooropleiding ook op bivak en werd je geacht als een echte militair een kamp te kunnen opzetten, er werden zelfs latrines gegraven.
In elk geval leerde men je deze dingen.
’s Nachts was het best spannend, want je moest dan met zijn tweeën een rondje wacht lopen rond het kamp.
De bedoeling was dat je op één punt begon en ieder een halve cirkel liep totdat je elkaar tegen kwam en dan de weg weer terugging.
De voormalige Milva die dit schrijft, was een beetje bang uitgevallen, de andere Milva, die ook dienst had, vermoedelijk ook.
Gearmd liepen ze dus samen het rondje en kwamen elkaar dus halverwege niet tegen, ze waren de hele tijd al samen.

Er was ook een gasmaskeroefening midden in de nacht.
De dames waren erg opgelucht dat het traangas op de thuisbasis lag en vergeten was om mee te nemen.
Toch was dat nog niet einde oefening.
Je had als militair een netje om je helm en het was de bedoeling er zo onopvallend mogelijk uit te zien.
Eerst moest je zwarte make-up op je wangen smeren en vervolgens moest er een bloemstukje gemaakt worden.
Het was best leuk om met heide en allerlei bloemen en bladeren er een gezellige helm van te maken.
Vervolgens moest je gaan tijgeren.
Een soort gymnastiekoefening om een heuvel over te sluipen.
Achter de voeten van de dames gooide men vuurwerk, dit om het wat realistischer te maken.
De Milva die deze herinnering naar bovenhaalt schrok heel erg van het vuurwerk en het tegenovergestelde gebeurde.
Ze ging er niet sneller het heuveltje over, in tegendeel, ze bleef verstijfd van angst liggen en verroerde zich niet.
De leiding gaf het op.
Het was natuurlijk een blamage van heb ik jou daar.

Ze deed nog wel iets goeds,op de Drunense heide waar de oefeningen werden gehouden. De dames moesten een kaartleesoefening doen en dat kon deze Milva wel.
Ze hadden 5 opdrachten onderweg die uitgevoerd moesten worden.
Deze Milva had er maar 2 kunnen ontdekken, toch had ze het eindpunt snel gevonden, dus dat deel van de oefening was goed afgelegd.
Maar volgens de leiding had ze in elk geval de hele route gelopen.
Ze durfde niet te vertellen dat zij en nog een andere Milva een lift hadden gekregen van hun mannelijke collega’s die langs kwamen in een jeep en dat zij ook een stukje achterop een vuilniswagen waren mee gelift.
Ze hadden dan niet alle 5 de opdrachten, maar ze hadden een leuke middag gehad.

Tegenwoordig schijnt het er wel anders aan toe te gaan.
De dames lopen gewoon mee met de heren en er wordt geen onderscheid meer gemaakt.
Deze Milva? Ach ze heeft twee erg gezellige jaren gehad met veel leuke mensen om zich heen. Iets om niet te vergeten.

bivak bloemstukje he bloemstukje helm

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.5 met 8 stemmen 656