Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Bellefleur

Op een ochtend ging een meisje Fleur genaamd eens aan de wandel.
Het was mooi weer en ze had in de verte zo iets moois gezien, daar wilde ze naar toe.
Helemaal aan het einde van zo ver als je maar kon kijken, had zij een regenboog gezien.
En vroeger toen haar mama nog leefde had die haar eens verteld, dat de regenboog wel doorliep tot in de hemel.

Oma had Fleur, die eigenlijk Bellefleur heette, eens verteld ,dat mama nu in de hemel woonde.
Fleur wilde daar toch ook eens gaan kijken, misschien kon zij daar ook wel wonen.
Daarom had zij niets tegen oma gezegd, want ze wilde niet dat oma verdrietig zou worden, omdat Fleur dan misschien niet meer bij haar zou wonen..
Het was nog heel vroeg en vrolijk huppelde zij op de weg die naar de regenboog ging.
Wat wel een beetje raar was, was dat zij vandaag de regenboog helemaal niet zag.
Maar ze voelde zich zeker: gisteren liep helemaal aan het einde van de weg de regenboog.

Ze begon een liedje te zingen: dan ging de tijd wat sneller en zo zong zij uit volle borst "Vogeltje wat zing jij vroeg, is de dag niet lang genoeg".
Tjirp,tjirp klinkt het ineens naast Fleur en zie: er was een roodborstje op haar schouder gaan zitten en dat zong vrolijk met haar mee.
Hallo, lief vogeltje wie ben jij.
Ik ben roodborstje en ik wou vragen of ik een paar van jouw goudblonde haren mag hebben?
Waarom, vroeg Fleur. Dan kan ik een heel warm nestje bouwen voor mijn eitjes, zei het vogeltje.
Dat mag wel hoor en zo trok ons roodborstje wat haren bij Fleur eruit en ging vrolijk weg.

Ondertussen was Fleur ook wel een beetje moe geworden en ging zitten langs de kant van de weg.
Gelukkig had zij een paar boterhammen mee genomen.
En net toen zij een hap wilde nemen, werd er aan haar mouw getrokken.
Fleur kijkt wie dat doet en daar ziet zij een haas zitten.
Dag Haas, zei Fleur; dag Fleur, zo sprak de haas, waar ga jij naar toe?
Ik ga naar de regenboog, want die gaat tot in de hemel.
De haas bleef enige tijd bij Bellefleur zitten en hij knabbelde aan een polletje gras.
De haas vertelt, dat in de regenboog een Godin woont en dat ze godendrank naar je toe laat stromen.
Daardoor zal je wel door het leven komen.
Toen de haas dit verteld had, rende hij snel het bos weer in.

Wat een raar verhaal dacht Bellefleur; toen stond ze op en ze zag eindelijk weer de regenboog.
Bellefleur was zo opgetogen, dat ze heel hard ging rennen.
Ze bleef maar rennen en rennen, haar beentjes konden bijna niet meer.
Toen viel Bellefleur...en ze kermde het uit van de pijn!
Oma..Oma..riep Fleur!
Oma hoorde haar natuurlijk niet.

Toen Fleur even vooruit keek...zag ze dat haar voeten in de regenboog lagen.
Ze hoorde een zachte warme stem..
Deze stem zei: Ik ben de Godin van de regenboog en mijn naam is Iris.
Laten wij eerst maar jouw lichaam verzorgen!
Fleur voelde zich helemaal warm en rustig worden.
Toen sprak de stem van de Godin haar toe:
Lieverd...in jouw hoofd heerst de onrust!
Ik weet dat jouw oma heeft gezegd dat mama bij mij is.
Jouw moeder is inderdaad bij mij en je mag naar haar luisteren, maar je moet wel stil zijn.
Als ze dat niet zou doen..dan zou het beeld van mama vervagen en snel verdwijnen.

Langzaam zag Fleur vele mooie lichtgevende kleuren en in het midden haar mama.
Bellefleur haar mond zakte open van verbazing.
Mama zei: Mijn lieve Bellefleur...elke dag sta ik naast je...maar je ziet mij niet!
Ik weet dat jij mij vreselijk mist, maar vergeet niet dat je liefdevol bent opgevangen door opa en oma.
Ook in opa en oma zit een stukje van mij.
Als je hier bij mij zou zijn..dan zou je veel aardse dingen missen.
Je bent nog zo jong...je moet nog zoveel ontdekken en ervaren...
Meisje, groei zowel lichamelijk en geestelijk.
Ooit komt jouw wens uit..dan mag je bij mij zijn, tot in de eeuwigheid.
Houdt die gedachten in je hoofd: als opa en oma oud worden..dan kan jij hen bijstaan.
Maar tot die tijd kan je nog heerlijk genieten.
Toch zijn er dingen die je overkomen, die niet leuk zijn.
Leer daarvan mijn lieve Bellefleur!
Heel langzaam begon het beeld van de mama van Fleur te vervagen.

Nog even sprak de Godin: Lieve meid, ik heb jou je mama laten zien.
Je weet..al zie je haar niet, ze blijft naast jou staan.
Ik zal de godendrank naar jou toe laten stromen.
Lieve Bellefleur..tot in de eeuwigheid!
Even knipperde Fleur met haar ogen en alles wat ze zag en hoorde was plotseling verdwenen!

Wat voelde zij zich prettig!
Huppelend ging ze de lange weg terug naar huis.
Heel even zag zij de haas...en hij maakte een sprongetje en toen ging de haas er snel van door, alsof hij het heel druk had.
Ze was vlak bij het huis van oma en opa. Daar zag ze het roodborstje nog even.

Fleur was erg moe, maar ze was gelukkig weer thuis!
Ze knuffelde oma en opa stevig en toen ging Fleur gouw naar bed.
Fleur viel in een heel diepe slaap....en droomde...droomde...en droomde..dat ze zich heel gelukkig voelde en haar mama had gezien.

Schrijver: Eva en Iris
Inzender: E van Dam, 5 mei 2008


Geplaatst in de categorie: kinderen

2.8 met 6 stemmen 407



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)