Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De dobbelaars

Aan de speeltafel op hun vaste plek zaten ze. Er werd, zoals gewoonlijk, gespeeld om engelen van sterk wisselende kwaliteit. God had z’n avond niet en vermoedde dat de Duivel met de stenen geknoeid had. Daar had die afvallige een handje van. Verdorie, twaalf engelen op één avond verspeeld waaronder twee van zeer goed kaliber.

‘Nieuwe stenen’ brieste God terwijl hij z’n wijnbeker bijvulde.‘Deze liggen niet goed in de hand’. De Duivel glimlachte meewarig en hij voelde de hitte diep van binnen door zijn lijf kruipen. Dit werd zijn avond voelde hij. ‘Er mankeert niets aan die stenen, maar als jij per se wilt dan krijg je nieuwe’ lispelde hij met hese stem en knipte met zijn vingers. Een gouden kistje met een met parels ingelegd deksel werd op een zilveren schaal binnengebracht door een manke oude engel die wat bijkluste met een handeltje in nepjuwelen. De kreupele opende het kistje en zeven maagdelijk witte dobbelstenen van het zuiverste ivoor zagen het licht. Hij zette het kistje vlak voor God op de tafel en deed schielijk een stap achteruit. God keek naar de stenen, vervolgens naar de Duivel en daarna weer naar de stenen. ‘Kies de drie die je hebben wilt’ zei de Duivel smalend, ‘dan kunnen we eindelijk verder spelen’. God nam drie stenen uit het kistje, woog ze in zijn hand en vond dat het goed was. Hij had geweldig de pest in over z’n verloren engelen en bovendien was hij zeer vermoeid.

‘Ik doe een voorstel’ zei God: ‘Alles of niets’. De duivel kon zijn ingehouden opwinding nauwelijks verhullen en zei, heel langzaam, met trillende stem:‘Wat versta je onder alles?’ God wees resoluut naar z’n twaalf engelen die, dicht op elkaar gepakt, klaarstonden voor transport. ‘En als je verliest?’, vroeg de Duivel en voelde het moment van de triomf naderbij sluipen.

En God sprak: ‘Als ik de hoogste ogen gooi krijg ik m’n engelen terug. Als jij wint krijg ik ze ook terug maar zal ik de voorwaarden scheppen die nodig zijn voor het in gang zetten van je vervloekte experiment’. De Duivel friemelde gespannen aan z’n baard en richtte zijn blik smekend naar de hemel. ‘Deal’ zei hij na een plechtig moment van stilte: ‘Eén worp alles of niets’. God hield de Duivel de drie stenen voor maar die zei quasi nederig ‘Almachtige aan u de eer’. God kantelde de stenen in zijn hand, zuchtte diep en riep ‘in Godsnaam’ waarna hij de stenen met kracht op de tafel smeet. Het onvoorstelbare gebeurde. Er lagen drie enen op tafel. Dat hem dat uitgerekend vanavond moest overkomen. Even flitste de ondraaglijke gedachte over de mogelijkheid van het bestaan van een hogere macht weer door zijn hoofd.

De Duivel staarde in extase naar de stenen op tafel. Zo’n volmaakte drie-eenheid had hij nooit eerder mogen aanschouwen. Ontstemd verhief God zich van zijn zetel en om zichzelf verdere vernederingen te besparen zei hij onmiddellijk: ‘Je hebt gewonnen…..deze keer’. De eerder op de avond verkwanselde engelen herkregen hun vrijheid en God verwijderde zich van de tafel op gepaste afstand gevolgd door zijn gevleugelde dienaren. ‘Die boom is het laatste dat ik voor je doe en verder zoek je het maar uit met je duivelse experiment’ riep hij zonder om te kijken. Daarna verdween hij met zijn gevolg in het wijde uitspansel.

De Duivel glimlachte wederom, woog de stenen in zijn hand maar gooide niet. In zijn handpalm lagen drie zessen.

Schrijver: Skald, 10 maart 2013


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.7 met 3 stemmen 634



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
10 maart 2013
Email:
hmessielive.nl
Een verhaal, dat zeer strenggelovige mensen wel eens godslasterlijk kunnen vinden. Maar de ruime geest van God zelf ziet het betrekkelijke hiervan in en zal het humoristisch kunnen opvatten.
Wat er ook van gezegd en gedacht mag worden: in dit verhaal komt de onuitputtelijke genade van God naar voren, zelfs ten opzichte van hen, die zich van Hem afkeren.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)